Ο εκκεντρικός Τόμι Γουίσο δεν έχει καμία εμπειρία από συγγραφή, αλλά ξεκινάει να ζήσει το όνειρο του γράφοντας το σενάριο για το The Room, το οποίο θέλει να σκηνοθετήσει ο ίδιος, μην έχοντας φυσικά εμπειρία ούτε από σκηνοθεσία. Σύμμαχος του είναι ο Γκρεγκ Σεστέρο, ένας μάλλον αποτυχημένος ηθοποιός που θα τον βοηθήσει και στην παραγωγή. Το σενάριο θέλει έναν άντρα, τον Τζόνι, να υποφέρει επειδή η μνηστή του τον απατάει με τον καλύτερο του φίλο.

Σκηνοθεσία:

James Franco

Κύριοι Ρόλοι:

James Franco … Tommy Wiseau

Dave Franco … Greg Sestero

Seth Rogen … Sandy Schklair

Ari Graynor … Juliette Danielle

Alison Brie … Amber

Jacki Weaver … Carolyn Minnott

Paul Scheer … Raphael Smadja

Zac Efron … Dan Janjigian

Josh Hutcherson … Philip Haldiman

June Diane Raphael … Robyn Paris

Megan Mullally … Κα Sestero

Jason Mantzoukas … Peter Anway

Sharon Stone … Iris Burton

Melanie Griffith … Jean Shelton

Hannibal Buress … Bill Meurer

Bob Odenkirk … δάσκαλος θεάτρου

Tommy Wiseau … Henry

Zoey Deutch … Bobbi

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Scott Neustadter, Michael H. Weber

Παραγωγή: James Franco, Evan Goldberg, Vince Jolivette, Seth Rogen, James Weaver

Μουσική: Dave Porter

Φωτογραφία: Brandon Trost

Μοντάζ: Stacey Schroeder

Σκηνικά: Chris L. Spellman

Κοστούμια: Brenda Abbandandolo

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: The Disaster Artist
  • Ελληνικός Τίτλος: The Disaster Artist

Άμεσοι Σύνδεσμοι

  • The Room (2003)

Σεναριακή Πηγή

  • Βιβλίο: The Disaster Artist: My Life Inside The Room, the Greatest Bad Movie Ever Made των Greg Sestero, Tom Bissell.

Κύριες Διακρίσεις

  • Υποψήφιο για Όσκαρ διασκευασμένου σεναρίου.
  • Χρυσή Σφαίρα πρώτου αντρικού ρόλου (James Franco) σε κωμωδία/μιούζικαλ. Υποψήφιο για καλύτερη ταινία στην ίδια κατηγορία.
  • Καλύτερη ταινία στο φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν.

Παραλειπόμενα

  • Βασίζεται στο αυτοβιογραφικό The Disaster Artist: My Life Inside The Room του Greg Sestero, που αναπολεί την εμπειρία του γυρίσματος του The Room (2003), μια ταινία που έμεινε cult ακριβώς επειδή θεωρείται από τις χειρότερες που γυρίστηκαν ποτέ.
  • Ο ίδιος ο συγγραφέας-ηθοποιός δήλωσε πως μονάχα δύο ηθοποιοί θα μπορούσαν να τον ενσαρκώσουν στην οθόνη: ή ο James Franco ή ο Johnny Depp. Ο Franco πήρε την έγκριση και του αληθινού Tommy Wiseau, έστω κι αν ευελπιστούσε να τον ερμηνεύσει ο Johnny Depp.
  • Ο James Franco δεν έβγαινε από τον χαρακτήρα του ακόμα κι όταν έκλειναν οι κάμερες.
  • Μπορεί πλέον να μην υπήρχε ο αυθεντικός χώρος που γυρίστηκε το The Room, αλλά η παραγωγή χρησιμοποίησε κάποιον ακριβώς δίπλα σε εκείνον.
  • Στον πρόλογο της ταινίας, εμφανίζονται εκτός ρόλου οι: Kristen Bell, Ike Barinholtz, Adam Scott, Kevin Smith, Keegan-Michael Key, Lizzy Caplan, Danny McBride και J. J. Abrams.
  • Μπορεί να έχουμε βιογραφικό υλικό, το σενάριο όμως πήρε αρκετές ελευθερίες σε σχέση με τα αληθινά γεγονότα.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 30/10/2018

Συγχωρήστε μου την έκφραση, αλλά νομίζω ότι εδώ έχουμε μια «κουλή» περίπτωση ταινίας. Αλήθεια, όταν ένας μεγάλος ζωγράφος εκθέτει τους πίνακες του σε μια γκαλερί, συνηθίζεται να λέμε «συγχαρητήρια» στον ζωγράφο ή τον ιδιοκτήτη της γκαλερί για το σωστό κρέμασμα του υλικού; Γιατί, σε αυτή την περίπτωση, ο James Franco δεν κάνει τίποτα άλλο από το να δανείζεται μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ιστορία κάποιου άλλου, κι απλά την αφηγείται τεχνικώς ορθά. Ακόμα κι ο κωμικός χαρακτήρας δεν απορρέει από κάποια προσπάθεια του δημοφιλή ηθοποιού-σκηνοθέτη, αλλά από μια κωμικοτραγική πραγματικότητα που θα γελούσες ακόμα πιο τρανταχτά, και ίσως ενοχικά, αν τύχαινε να τη ζούσες.

Είναι χρόνια που ο Franco το παλεύει να καθιερωθεί κι ως σκηνοθέτης, αλλά μάλλον άστοχες θα έλεγες τις προσπάθειες του. Ίσως, μάλιστα, πλησιάζει ως προς αυτή του την ιδιότητα τη νοοτροπία του Tommy Wiseau, που απλά δεν μπορούσε να συνειδητοποιήσει ότι δεν έκανε για τη δουλειά. Να το θεωρήσουμε αυτό ως ένα εσωτερικό ανέκδοτο ή εντέλει εκεί κρύβεται η επιτυχία του φιλμ; Είναι σαν να ενώθηκαν το αρνητικό με το αρνητικό, και σύμφωνα με τη χημεία αυτό παράγει θετικό! Ο Franco δεν μπορεί να κρύψει την αγάπη του προς αυτή την απόλυτη κακοτεχνία του Wiseau. Δεν την κοροϊδεύει επί της ουσίας, ούτε καν την κρίνει, απλά λατρεύει την cult διάσταση της και αισθάνεται μέρος της κουλτούρας της. Αυτό φανερώνεται κι από τον τρόπο που ερμηνεύει τον σκηνοθέτη-μπάχαλο, αφού στην ουσία τον παρουσιάζει πολύ πιο θελκτικό ως χαρακτήρα από αυτό που στην πραγματικότητα ήταν. Παράλληλα, εμφανίζει λεπτομέρειες για την προσωπικότητα του, οι οποίες δικαιολογούν… το αδικαιολόγητο. Αλήθεια, κι αυτό απευθύνεται και σε όσους τυχών έχουν παρακολουθήσει το «The Room» παραπάνω από μία φορά, είναι τόσο δύσκολο να αντιληφθεί κανείς ότι η ποιότητα ήταν τόσο κακή, που απλά δεν βλέπεται; Και από την άλλη, είναι τόσο εντέλει θετικό να κάνει κανείς χαβαλέ με τη δουλειά ενός ανθρώπου που φανερά χρίζει ψυχολογικής βοήθειας; Υπάρχει και η Πάνια για αυτό…

Αλίμονο, τα ίδια και ίσως καλύτερα αποτελέσματα με την παρούσα ταινία θα είχε ένα «making of». Κάτι που απόφυγε επιμελώς ο Tim Burton στο «Εντ Γουντ», όπου η έννοια της απόλυτης αποτυχίας δεν μπολιάζονταν με σύριγγα εντός του φιλμ. Κι εντέλει ο James Franco βγάζει την καλύτερη του ταινία, δίχως να το παλεύει και ιδιαίτερα. Απλά κοπιάρει μια ιστορία που μακάρι να μην ήταν αληθινή (θα θέλαμε όντως να είμαστε ο Wiseau;). Είχε την ευκαιρία να κρίνει την έννοια του cult και τους οπαδούς του, μα μάλλον κι αυτός οπαδός της είναι και μάλιστα φανατικός. Κακό δεν κάνει, θα μου πείτε, σε κανέναν ως προς αυτό, αλλά αν δείτε το σύνολο της φιλμογραφίας του, όλο και θα αντιληφθείτε τη ζημιά που κάνει στην αισθητική του.

Με αυτά και με άλλα, να γιατί θεωρώ «κουλή» την όλη περίπτωση. Μια ταινία δίχως δική της προσωπικότητα, δίχως εκμετάλλευση όσων απορρέουν από την έννοια ιδιομορφία (και την ευρεία απήχηση της), κι εντέλει… με μια ιστορία λουκούμι για τον οποιονδήποτε την έβγαζε στο πανί. Μικτά τα συναισθήματα μου, αλλά μπορεί και να τη λατρέψετε.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

11 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *