Όταν ο επί χρόνια εκλεγμένος στο κογκρέσο Καμ Μπρέιντι υποπίπτει σε μεγάλη δημόσια γκάφα πριν από τις κρίσιμες εκλογές της πολιτείας της Νότιας Καρολίνας, ένα ζευγάρι πλούσιων επιχειρηματιών βρίσκει την ευκαιρία να προωθήσει έναν δικό του υποψήφιο, ώστε να είναι αυτοί οι ισχυρότεροι της πολιτείας. Αυτός ο άντρας είναι ο Μάρτι Χάγκινς, ο αφελής διευθυντής του τοπικού οργανισμού τουρισμού. Μπορεί αρχικά να φαίνεται η πιο ακατάλληλη επιλογή, γρήγορα όμως με τη βοήθεια των χρημάτων των δύο επιχειρηματιών, την επιρροή που ασκεί η οικογένεια του σε πολιτικούς, κι ενός «σαρκοφάγου» μάνατζερ για την προεκλογική εκστρατεία γίνεται άξιος αντίπαλος του Μπρέιντι.

Σκηνοθεσία:

Jay Roach

Κύριοι Ρόλοι:

Will Ferrell … Camden ‘Cam’ Brady

Zach Galifianakis … Martin Sylvester ‘Marty’ Huggins

Jason Sudeikis … Mitch Wilson

Dylan McDermott … Tim Wattley

Katherine LaNasa … Rose Brady

Sarah Baker … Mitzi Huggins

John Lithgow … Glenn Motch

Dan Aykroyd … Wade Motch

Brian Cox … Raymond Huggins

Madison Wolfe … Jessica Brady

Thomas Middleditch … Travis

Josh Lawson … Tripp Huggins

Billy Slaughter … Dermot

Tzi Ma … Κος Zheng

John Goodman … Scott Talley

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Chris Henchy, Shawn Harwell

Στόρι: Adam McKay, Chris Henchy, Shawn Harwell

Παραγωγή: Will Ferrell, Zach Galifianakis, Adam McKay, Jay Roach

Μουσική: Theodore Shapiro

Φωτογραφία: Jim Denault

Μοντάζ: Craig Alpert, Jon Poll

Σκηνικά: Michael Corenblith

Κοστούμια: Daniel Orlandi

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: The Campaign
  • Ελληνικός Τίτλος: Οι Υποψήφιοι

Παραλειπόμενα

  • Ο Zach Galifianakis βάσισε τον χαρακτήρα του στον “δίδυμο αδελφό” του, Seth Galifianakis, από το σόου Zach Galifianakis: Live at the Purple Onion (2006).
  • Αρχικά ήταν να τιτλοφορηθεί Dog Fight.
  • Τα 104,9 εκατομμύρια δολάρια που έβγαλε η ταινία από τα ταμεία ήταν εντέλει λίγα, μια και ήταν πανάκριβη για το είδος και τη διάρκεια της: κόστισε 95 εκατομμύρια δολάρια.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 28/7/2018

Με τη λογική της ελληνικής σάτιρας των 1960 και της αμερικανικής των 1980, ο Τζέι Ρόουτς αποδεικνύει ότι δεν έχει τον όγκο ούτε να καυτηριάσει ουσιαστικά το πολιτικό σύστημα, ούτε όμως να ξεπεράσει τον εαυτό του, όντας πολλά υποσχόμενος όταν ξεκίνησε στον χώρο της κωμωδίας. Το κύριο του εδώ πρόβλημα είναι ότι δεν μπορεί να δέσει ως ενιαίο σύνολο την πλάκα με την ουσία. Γουιλ Φερέλ και Ζακ Γαλιφιανάκης είναι ένα ιδανικό δίδυμο για τον συγκεκριμένο φιλμ, αλλά το κείμενο ποτέ δεν τους χαρίζει αξιομνημόνευτες ατάκες, ούτε σατιρικά, ούτε χιουμοριστικά. Υπάρχουν στιγμές που αξίζει αυτό που βλέπεις, αλλά ακολουθούν οι πολλές επόμενες που σε προσγειώνουν στη μετριότητα. Γενικά, μιλάμε πάντα για καθαρό Χόλιγουντ, και μάλιστα πλέον εμπορικής υφής. Ένα λαϊκό σινεμά που όταν έχει καλές προθέσεις, όπως φανερά υπάρχουν κι εδώ, απλά χαίρεσαι τις προθέσεις του.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

12 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *