Ο Λέφτι Μπράουν είναι ένας 63χρονος πιστός σύντροφος. Είναι όμως και ιδιότροπος, και σπάνια τον παίρνουν σοβαρά. Μια ολόκληρη ζωή, κάλπαζε δίπλα στον θρύλο του Γουέστ, Έντι Τζόνσον. Τώρα που ο Τζόνσον έγινε κυβερνήτης της Μοντάνα, και παρά τις αντιρρήσεις τις συζύγου του, την εμπνευσμένης Λόρα, σχεδιάζει να αφήσει τον Λέφτι υπεύθυνο του ράντσου του. Αλλά όταν ένας ζωοκλέφτης σκοτώνει τον γερουσιαστή, ο Λέφτι μένει για πρώτη φορά έξω από τη σκιά του Τζόνσον. Γεμάτος ενοχές, ξεκινάει ένα ταξίδι που θα ενώσει δύο παλιόφιλους, τον ομοσπονδιακό σερίφη Τομ Χάνα και τον κυβερνήτη Τζέιμς Μπιρς, καθώς έρχεται αντιμέτωπος με την άσχημη πραγματικότητα της δικαιοσύνης της μεθορίου.

Σκηνοθεσία:

Jared Moshe

Κύριοι Ρόλοι:

Bill Pullman … Lefty Brown

Kathy Baker … Laura Johnson

Jim Caviezel … Jimmy Bierce

Joe Anderson … Frank Baines

Tommy Flanagan … Tom Harrah

Peter Fonda … Edward Johnson

Michael Spears … Biscuit

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Jared Moshe

Παραγωγή: Neda Armian, Dan Burks, Jared Moshe, Edward Parks

Μουσική: H. Scott Salinas

Φωτογραφία: David McFarland

Μοντάζ: Terel Gibson

Σκηνικά: Eve McCarney

Κοστούμια: Jonny Pray

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: The Ballad of Lefty Brown
  • Ελληνικός Τίτλος: Η Εκδίκηση του Λέφτι Μπράουν

Παραλειπόμενα

  • Ο Jared Moshe έκανε έρευνα κι επέλεξε τη Μοντάνα για τα γυρίσματα. Εκεί, πάνω από εκατό ντόπιοι προθυμοποιήθηκαν για τους ρόλους κομπάρσων. Συνολικά, το γύρισμα κράτησε μόλις 20 ημέρες.
  • Επιρροή για τον χαρακτήρα του Lefty Brown στάθηκε ο πιστολέρο Lefty BJ Wheeler.
  • Το φιλμ είχε κόστος 8 εκατομμύρια δολάρια, αλλά δεν μπόρεσε να εισπράξει πάνω από 7,8 χιλιάδες.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 28/10/2018

Μετά από ένα θετικό ντεμπούτο, ο Τζάρεντ Μος επιμένει με γουέστερν, και μάλιστα πάνω-κάτω στο ίδιο ύφος. Αλλά ακόμα περισσότερο κι από το «Dead Man’s Burden», ο Μος κάνει φαεινή την αγάπη του προς το κλασικό γουέστερν, το οποίο προσπαθεί να φέρει στα σημερινά πρότυπα δίχως ποτέ να το θίξει. Ένα πάντρεμα που παράγει θετικές σκηνές, κυρίως τις αργές της ταινίας, αλλά δύσκολα κανείς μπορεί να πει ότι αποτελεί κάποια πρόταση που θα είχε απώτερη σημασία ύπαρξης. Ως θέμα, θυμίζει κάπως τα ρεβιζιονιστικά του είδους, κι ως προς αυτή την επιρροή, πάντα υπό την κλασική της μορφή, προσδίδει μια αναγκαία σκοτεινιά στο κάτω κείμενο. Από εκεί και πέρα, είναι στα χέρια του άνισου καστ να δώσει το παραπάνω, με τον Μπιλ Πούλμαν να αποδίδει με ένα φιλότιμο, αλλά να είναι ο Πίτερ Φόντα που κολλάει αληθινά με το πεδίο.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

13 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *