Το Ταξί της Νέας Υόρκης
- Taxi
- 2004
- ΗΠΑ
- Αγγλικά, Πορτογαλικά, Ισπανικά
- Αστυνομική, Δράσης, Κωμωδία
- 21 Ιανουαρίου 2005
Η Μπελ Γουίλιαμς λατρεύει την ταχύτητα. Κυκλοφορεί στους δρόμους της Νέας Υόρκης με το «πειραγμένο» της ταξί, κι έχει κερδίσει τη φήμη της πιο γρήγορης κούρσας στην πόλη. Το αληθινό της όνειρο όμως είναι άλλο: η Μπελ θέλει να πάρει το πρωτάθλημα σε πραγματικές κούρσες αγωνιστικών αυτοκινήτων. Και τα πηγαίνει αρκετά καλά στο ζέσταμα, μέχρι να βρει στον δρόμο της τον Άντι Γουόσμπερν, έναν ενθουσιώδη αστυνομικό, του οποίου οι ικανότητες στις μυστικές αποστολές μπορούν να συγκριθούν μόνο με την πλήρη ανικανότητά του στο τιμόνι. Ο Γουόσμπερν κυνηγάει μια διαφορετική συμμορία από όμορφες βραζιλιάνες λησταρχίνες τραπεζών, με πρώτη και καλύτερη τη Βανέσα, την ψυχρή, αδίστακτη και μακροκάνα αρχηγό τους. Για να συλλάβει τη συμμορία, ο χωρίς-άδεια-αυτοκινήτου Γουόσμπερν πείθει την Μπελ να τον βοηθήσει. Εννοείται ότι η Μπελ έχει την εν λευκώ άδεια να πατήσει όσο γκάζι θέλει και να παραβεί κάθε κώδικα οδικής κυκλοφορίας. Και ίσως καταφέρουν να πιάσουν τις Βραζιλιάνες, αν φυσικά δεν σκοτωθούν πρώτα μεταξύ τους.
Σκηνοθεσία:
Tim Story
Κύριοι Ρόλοι:
Queen Latifah … Isabelle ‘Belle’ Precious Williams
Jimmy Fallon … ντετέκτιβ Andrew ‘Andy’ Washburn
Gisele Bundchen … Vanessa
Henry Simmons … Jesse
Jennifer Esposito … υπαστυνόμος Marta Robbins
Ann-Margret … Κα Washburn
Ana Cristina de Oliveira … η κοκκινομάλλα ληστής
Christian Kane … πράκτορας Mullins
Boris McGiver … Franklin
Adrian Martinez … Βραζιλιάνος
GQ … Mario
Patton Oswalt … υπάλληλος ασφάλειας
John Rothman … επιχειρηματίας
Rick Overton … σύνεδρος
John Krasinski … διανομέας
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Robert Ben Garant, Thomas Lennon, Jim Kouf
Παραγωγή: Luc Besson
Μουσική: Christophe Beck, Tim Boland
Φωτογραφία: Vance Burberry
Μοντάζ: Stuart Levy
Σκηνικά: Mayne Berke
Κοστούμια: Sanja Milkovic Hays
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Taxi
- Ελληνικός Τίτλος: Το Ταξί της Νέας Υόρκης
Άμεσοι Σύνδεσμοι
Σεναριακή Πηγή
- Σενάριο (χαρακτήρες): Taxi του Luc Besson.
Παραλειπόμενα
- Ριμέικ της ομότιτλης γαλλικής επιτυχίας του 1998 από τον Luc Besson.
- Στη δημοφιλή εκπομπή του, The Tonight Show, ο Jimmy Fallon είχε πει ότι θα δέχονταν να εμφανιστεί και σε μια συνέχεια, μονάχα αν αυτή διεξάγονταν στο διάστημα και ονομάζονταν Space Taxi.
- Αρχικά ήταν να σκηνοθετηθεί από τον Kevin Bray, αλλά αποφάσισε να αποχωρήσει.
- Πρώτη ερμηνευτική απόπειρα για το σούπερ-μόντελ Gisele Bundchen.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 29/8/2020
Για να είμαι εξαρχής τίμιος, δεν είμαι φαν ούτε του γαλλικού. Για αυτό όμως ίσως παρακολούθησα αυτή την αμερικανική εκδοχή με λιγότερο επικριτικό τρόπο. Ναι, είναι φουλ στους χολιγουντιανούς κωδικούς περί «φάτε μάτια -ζούφια- ψάρια», και δεν μπαίνει ποτέ στον διαδικασία να κάνει τη διαφορά. Για την ακρίβεια είναι ακόμα ένα κεφάλαιο της χολιγουντιανής «έγχρωμης» κωμωδίας δράσης (συνηθέστατα buddy-movie), μοιάζοντας πολύ με ταινίες του Martin Lawrence, του Kevin Hart και του Chris Tucker. Κοινό τους σημείο; Ταλέντο υπάρχει, αλλά κανείς δεν θέλει το παραπάνω από αυτούς πέρα από καραγκιοζιλίκια…
Παραδόξως, τον ρόλο του «καραγκιόζη» τον έχει εδώ ο λευκός Jimmy Fallon, με την Queen Latifah να διασώζει αρκετά τον τύπο της. Ευτυχώς για όλους, ο Fallon το γύρισε στην τηλεόραση! Πέρα όμως από μια συσσώρευση υλικού που παράγει το απόλυτο μηδέν, η ταινία ευτυχώς δεν είναι Besson. Κωμικά δεν το έχει, αλλά είναι σταθερά ευχάριστη και η δράση της είναι «αξιοχαζέψιμη». Ο πήχης, σε αντίθεση με όσα γράφονταν από τους Αμερικανούς (ώρες-ώρες νομίζω ότι οι εκεί κριτικοί αναζητούν εύκολα θύματα, μια και την ίδια ώρα εκθειάζουν ό,τι -παρόμοιο με αυτό- να ‘ναι), δεν ξεπέφτει στο «αλλάζω κανάλι», και η τελική σκηνή έχει τη φάση της.
Τυπικό σε όλα του, αλλά ακόμα κι αν δεν διεκδικεί καμία δάφνη ποιότητας πέρα από το μάζεμα κάποιων εισιτηρίων, είναι από αυτά που παρακολουθείς με μια άνεση και αφήνεσαι στην ψυχαγωγική τους ελαφρότητα. Όσο για τη Gisele… ήταν καλύτερη με φτερά!
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
