
Speed
- Speed
- 1994
- ΗΠΑ
- Αγγλικά
- Αστυνομική, Δράσης, Θρίλερ, Περιπέτεια
- 14 Οκτωβρίου 1994
Οι αστυνομικοί Τζακ Τρέιβεν και Χάρι Τεμπλ ματαιώνουν τα φιλόδοξα εκβιαστικά σχέδια του πρώην πυροτεχνουργού Χάουαρντ Πέιν. Πράξη πρώτη: ένα ασανσέρ γεμάτο κόσμο κατεβαίνει από τον πεντηκοστό όροφο ουρανοξύστη. Τα καλώδια κόβονται, ο θάλαμος ακολουθεί τρελή πορεία προς το ισόγειο και τελικά μπλοκάρει κάπου στη μέση της διαδρομής. Ακολουθεί η διάσωση των παγιδευμένων. Πράξη δεύτερη: ο παρανοϊκός Πέιν, διψασμένος για εκδίκηση, θέτει τον Τρέιβεν αντιμέτωπο με μια νέα πρόκληση. Τοποθετεί βόμβα σε ένα αστικό λεωφορείο, ρυθμίζοντάς την έτσι ώστε να εκραγεί αν η ταχύτητα του εν κινήσει οχήματος, που είναι γεμάτο αθώους επιβάτες, πέσει κάτω από τα 50 μίλια την ώρα.
Σκηνοθεσία:
Κύριοι Ρόλοι:
Keanu Reeves … Jack Traven
Dennis Hopper … Howard Payne
Sandra Bullock … Annie Porter
Joe Morton … αστυνόμος ‘Mac’ McMahon
Jeff Daniels … Harry Temple
Alan Ruck … Doug Stephens
Carlos Carrasco … Ortiz
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Graham Yost
Παραγωγή: Mark Gordon
Μουσική: Mark Mancina
Φωτογραφία: Andrzej Bartkowiak
Μοντάζ: John Wright
Σκηνικά: Jackson De Govia
Κοστούμια: Ellen Mirojnick
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Speed
- Ελληνικός Τίτλος: Speed
Άμεσοι Σύνδεσμοι
Κύριες Διακρίσεις
- Όσκαρ ήχου και ειδικών εφέ. Υποψήφιο για μοντάζ.
- Βραβείο Bafta μοντάζ και ήχου. Υποψήφιο για ειδικά εφέ.
Παραλειπόμενα
- Πρώτη σκηνοθεσία για τον Jan de Bont, που είχε ήδη μεγάλη καριέρα ως διευθυντής φωτογραφίας. Αρχικά ήταν να το κάνει ο John McTiernan, αλλά το απέφυγε επειδή του έμοιαζε πολύ με το Πολύ Σκληρός για να Πεθάνει.
- Ο πατέρας του Graham Yost μίλησε στον γιο του για το Τρένο της Μεγάλης Φυγής. Από λάθος εκτίμηση όσων είδε όμως του ανέφερε πως το τρένο κουβαλούσε βόμβα. Ο σεναριογράφος τότε σκέφτηκε ότι θα ήταν πιο ταιριαστό να αφορούσε ένα λεωφορείο που θα πήγαινε με 30 χιλιόμετρα την ώρα. Ένας φίλος του του πρότεινε να ανεβάσει την ταχύτητα στα 80, και το σενάριο άρχισε ήδη να γράφεται, έχοντας ως έμπνευση για το φινάλε το Ασημένιο Τρένο (1976).
- Καθώς βρίσκονταν στα τελικά στάδια προετοιμασίας, η 20th Century Fox έβαλε κάποιον άγνωστο να εργαστεί πάνω σε διορθώσεις επί του κειμένου. Ο Graham Yost αυτή την παρέμβαση την είχε αποκαλέσει “απαίσια”. Έτσι, ο σεναριογράφος προσπάθησε να επαναφέρει στην τάξη το κείμενο του, έχοντας ως βοηθό τον Paul Attanasio. Μία όμως βδομάδα πριν τα γυρίσματα, ο σκηνοθέτης έφερε τον Joss Whedon, που σύμφωνα με τον Yost έγραψε το 98,9 % των διαλόγων, χωρίς όμως αυτή τη φορά να θεωρεί ότι έγινε κάτι επιζήμιο.
- Ο Stephen Baldwin ήταν η πρώτη επιλογή για τον βασικό ρόλο, αλλά κι αυτός τον απέρριψε για τον ίδιο λόγο με τον McTiernan. Στα υπόψιν ήταν και οι: Tom Cruise, Tom Hanks, Wesley Snipes και Woody Harrelson.
- Όσο το σχέδιο άνηκε στην Paramount, και πριν πουληθεί στη Fox, η επιλογή τους για τον κεντρικό ρόλο ήταν ο Jeff Speakman.
- Πρώτη επιλογή για τον γυναικείο ρόλο ήταν η Halle Berry, αλλά δεν ήθελε να παίξει. Έπειτα ακούστηκε η Ellen DeGeneres, επειδή θα έδινε μια κωμική χροιά. Meryl Streep και Kim Basinger επίσης τον απέρριψαν.
- Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, έγινε γνωστός ο τραγικός θάνατος του River Phoenix. Επειδή τύχαινε προσωπικός φίλος του Keanu Reeves, ο σκηνοθέτης άλλαξε το πρόγραμμα, και του έβαλε πρώτες τις εύκολες σκηνές.
- Ο Reeves αρχικά ήταν μαζεμένος, αλλά όσο το γύρισμα προσχωρούσε έπαιρνε θάρρος. Αυτό έφτασε σε σημείο να κάνει ο ίδιος τις πιο επικίνδυνες σκηνές, τρομοκρατώντας τον σκηνοθέτη.
- Με μόλις 30-37 εκατομμύρια δολάρια μπάτζετ, το φιλμ έκανε την έκπληξη κι έβγαλε από τα ταμεία 350,4.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Ο Billy Idol τραγουδάει για την ταινία το ομότιτλο σινγκλ.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 1/12/2009
Αποτελεί πρότυπο σπιντάτης ταινίας και καθόλου άδικα. Όλο το έργο είναι μια ταχύτατη ευθεία, ένα μοναδικό περιστατικό που φαντάζει ατελείωτο. Ο φωτογράφος Γιαν ντε Μποντ, στο σκηνοθετικό του ντεμπούτο, παράγει σινεμά αδρεναλίνης και μπλέκει μέσα καθημερινό χιούμορ, υπαινικτικό ρομάντζο και θεαματικότατες κασκάντες. Όμως, η ταινία του παίζει υπερβολικά με τους όρους του Χόλιγουντ. Είναι ένα πακέτο διασκέδασης με έξυπνες ιδέες για πολλαπλές θεάσεις, αλλά λείπει η σκληρότητα που θα το έκανε ουσιαστικό (ειδικά ο ρόλος του Χόπερ είναι σαν κόμικ). Ο ψυχρός «εκτελεστής» Κιάνου Ριβς είναι σε ρόλο που ενθουσιάζει τους φαν του, αλλά την παράσταση την έκλεψε μια νεαρή και σχετικά άγνωστη ηθοποιός που κερδίζει τους πάντες με τη μίξη ανθρωπισμού και χιούμορ. Η Σάντρα Μπούλοκ συνόδεψε την ταινία και στο αποτυχημένο της σίκουελ, αλλά όχι ο Ριβς που ακόμα σνόμπαρε τα σίκουελ.
Βαθμολογία: