Χωρίς Πυξίδα

• Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Τηλεόραση.
• Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Rudderless

Ελληνικός Τίτλος: Χωρίς Πυξίδα

Παραλειπόμενα

• Ντεμπούτο στη σκηνοθεσία για τον αναγνωρισμένο ηθοποιό William H. Macy.
• Έκανε πρεμιέρα στο φεστιβάλ του Sundance, και μετά πήρε ταυτόχρονη διανομή σε λίγες αίθουσες και σε video-on-demand. Κοστίζοντας 5 εκατομμύρια δολάρια, από τη διανομή στις αίθουσες κέρδισε μόνο 567 χιλιάδες.

Μουσικά Παραλειπόμενα

• Το σάουντρακ βγήκε από ανεξάρτητη εταιρία, και περιέχει τραγούδια από την μπάντα της ταινίας, τους Rudderless, του Eef Barzelay, της Selena Gomez κ.α.

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

• imdb
• Wikipedia
• Rotten Tomatoes

Κριτικός: Νίκος Ρέντζος

Έκδοση Κειμένου: 7/10/2015

Ο πάντα συμπαθής ηθοποιός Γουίλιαμ Χ. Μέισι περνά πίσω από την κάμερα, δοκιμάζοντας τις δυνάμεις του στη σκηνοθεσία. Το αποτέλεσμα είναι σαφώς αρκετά πάνω του μετρίου και ενθαρρυντικό για τη συνέχεια.

Δύσκολο το θέμα που επέλεξε ο Μέισι και συνειδητοποιούμε πόσο δύσκολο είναι όταν φτάνουμε περίπου στα μισά του φιλμ. Ναι μεν ο θάνατος του νεαρού είναι τραγικός, αλλά υπάρχει κάτι ακόμα πιο τραγικό που αλλάζει τις ισορροπίες, το οποίο ο Μέισι κρατά κρυμμένο στο πρώτο μισό της ταινίας του. Όταν έρχεται η στιγμή της αποκάλυψης, συμπάσχεις ακόμα περισσότερο με τον πρωταγωνιστή. Δεν θα ήθελες να βρεθείς ποτέ στη θέση του Σαμ. Εκτός από τον χαμό του γιου του πρέπει να αντιμετωπίσει ένα ακόμα μεγαλύτερο βάρος (υπάρχει και θα το καταλάβετε αν δείτε το φιλμ), να το χειριστεί και εντέλει να το ζήσει, για να μπορέσει να το ξεπεράσει. Πρέπει να ανακαλύψει ξανά τον γιο του και να τον καταλάβει μέσα από τα τραγούδια του, για να μπορέσει μετά να συνεχίσει απελευθερωμένος, τόσο ο ίδιος, όσο και η ψυχή του νεαρού άνδρα.

Πολύ καλή η επιλογή του Μπίλι Κράνταπ στον ρόλο του Σαμ, του ανθρώπου που έχασε τον γιο του και που άλλαξε ολοκληρωτικά τη ζωή του. Ο Κράνταπ δίνει μια πολύ γήινη ερμηνεία και κερδίζει τις εντυπώσεις σε έναν δύσκολο ρόλο που δεν του επιτρέπει να κινηθεί μελοδραματικά, ούτε όμως να παρουσιάζεται ως ένας μποέμ τύπος που ζει τη ζωή του. Ο Κράνταπ κινείται ανάμεσα σε αυτές τις δύο νοητές γραμμές με επιτυχία. Συμπρωταγωνιστής του είναι εδώ ο Άντον Γιέλτσιν, χωρίς να φαίνεται ιδιαίτερα διαβασμένος, ενώ βασικούς ρόλους κρατούν οι Φελίσιτι Χάφμαν, Λόρενς Φίσμπερν και έναν μικρό ρόλο έχει και ο ίδιος ο Μέισι, ως ιδιοκτήτης του τοπικού μπαρ.

Όσο κι αν το θέμα ακούγεται βαρύ, αυτό που καταφέρνει ο Μέισι είναι να μεταδώσει μια αρκετά θετική αύρα στο φιλμ του, αποφεύγοντας τους συναισθηματικούς εκβιασμούς. Δεν φτιάχνει ένα δύσπεπτο ψυχολογικό δράμα, παρότι θα μπορούσε εύκολα να παρασυρθεί προς τα εκεί. Ο Μέισι φτιάχνει μια ταινία που μιλά ξεκάθαρα στον θεατή. Η αλήθεια, όσο τραγική κι αν είναι, δεν βοηθά όταν μένει κρυμμένη στα σκοτάδια της ψυχής μας. Η αλήθεια είναι για να λέγεται. Η αλήθεια είναι λύτρωση.

Βαθμολογία:

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 4/12/2016

Όταν η μουσική παντρεύεται με το δράμα, συνήθως το παράγωγο έχει τα όρια του. Αυτή δεν είναι μια τέτοια περίπτωση, μια κι ο Γουίλιαμ Μέισι αποδεικνύεται εξίσου καλός δημιουργός με ηθοποιός, κι ανακαλύπτει χίλιους δυο τρόπους να αποφορτίσει από την επιτήδευση την πρώτη του σκηνοθετική δουλειά. Ενώ το σενάριο μπορεί να σας καλύψει κυριολεκτικά με τη θλίψη που εμπεριέχει, το φιλμ θυμίζει την περίπτωση του «Grace Is Gone» και παντρεύει το τραγικό με μια θετική-δραμεντί αύρα που σε συντροφεύει ως το φινάλε. Μεγάλη η βοήθεια που παίρνει ο Μέισι από το καστ του, με τον Μπίλι Κράνταπ να κερδίζει με την προσγειωμένη του ερμηνεία, ενώ όλο το υπόλοιπο καστ (μεταξύ άλλων βλέπουμε τους: Άντον Γέλτσιν , Σελένα Γκόμεζ, Λόρενς Φίσμπερν και Φελίσιτι Χάφμαν), συμπληρώνουν θετικά το μωσαϊκό χαρακτήρων.

Βαθμολογία: