Η Γη της Επαγγελίας

• Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.
• Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Promised Land

Ελληνικός Τίτλος: Η Γη της Επαγγελίας

Κύριες Διακρίσεις

• Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Βερολίνου. Ειδική μνεία διεθνούς επιτροπής.

Παραλειπόμενα

• Αρχικά, επρόκειτο να είναι το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Matt Damon. Όμως, είχε λίγο χρόνο για να προετοιμαστεί, μαζί και κάποιες δημιουργικές διαφορές με την παραγωγή, με αποτέλεσμα να το παρατήσει σκηνοθετικά.

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

• imdb
• Wikipedia
• Rotten Tomatoes

Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος

Έκδοση Κειμένου: 1/2/2013

Ένας αποτελεσματικός τρόπος εξόρυξης φυσικού αερίου είναι το fracking. Κατ’ αυτόν, διοχετεύεται με σωλήνες νερό μέσα στη γη, έτσι ώστε να πιεστεί το αέριο να βρει διέξοδο στην επιφάνεια. Όμως, υπάρχει πάντα ο κίνδυνος μιας σοβαρής παρενέργειας. Το νερό ανακατεύεται με τα τοξικά και διαχέεται υπογείως στον υδροφόρο ορίζοντα, μολύνοντας και καταστρέφοντας τις καλλιέργειες και την κτηνοτροφία. Στην ιστορία που παρακολουθούμε, δύο εκπρόσωποι μιας εταιρίας φυσικού αερίου, ο Στιβ Μπάτλερ (Ματ Ντέιμον) και η Σου Τόμασον (Φράνσις Μακ Ντόρμαντ), έρχονται σε μια αγροτική περιοχή να πείσουν τους αγρότες για το οικονομικό όφελος (σε χρήμα) που θα έχουν αν υπογράψουν την άδεια για εξόρυξη στην περιοχή τους, φροντίζοντας να πλευρίσουν κάποιους ανθρώπους κλειδιά. Αρχικά, βρίσκουν αντίσταση από έναν γέρο καθηγητή του χωριού (Χαλ Χόλμπρουκ), που κάνει ενοχλητικές ερωτήσεις, ενώ οι δυσκολίες μοιάζουν να αυξάνονται από τις παρεμβάσεις ενός ακτιβιστή περιβαλλοντολόγου (Τζον Κρασίνσκι).

Ένας άνθρωπος που κάνει μια τέτοια δουλειά για λογαριασμό μιας τέτοιας εταιρίας, εκ των προτέρων είναι ένας καπιταλιστής με όλη τη σημασία του όρου, ή έστω ένας κομφορμιστής που κοιτάει την πάρτη του και την οικογένειά του, χωρίς να είναι αναγκαστικά τομάρι, όπως ακριβώς είναι η Σου, που παίζει βοηθητικό ρόλο – ή όπως ήταν ο Κλούνεϊ στο Ραντεβού στον Αέρα. Συχνά λέει η Σου στον Στιβ ότι αυτό που τη νοιάζει είναι η εξασφάλιση της οικογένειας της. Είναι απλώς μια δουλειά. Αλλά ο ήρωάς μας είναι γεμάτος συναισθήματα προς τον πλησίον και ηθικά διλλήματα. Έτσι, πριν πούμε οτιδήποτε άλλο, το έργο, από τη σκοπιά ενός κοινωνικοποιημένου και μάλλον ευρωπαίου θεατή, πάσχει. Δεν λέμε ότι δεν γίνεται να υπάρχει ένας άνθρωπος με ευαισθησίες σε λάθος θέση, όλα συμβαίνουν στη ζωή, αλλά εδώ δεν είναι η ζωή, είναι αφήγημα, οπότε οι επιλογές είναι ευθύνη των συντελεστών. Δεν είμαστε στην εποχή του Κάπρα. Και είμαστε πολύ θυμωμένοι παγκοσμίως με την οικονομική κρίση, για να βλέπουμε μεταμέλειες από το στρατόπεδο των εχόντων. Προτιμάμε την αντίσταση των ίδιων των αδικούμενων.

Από την άλλη, κάποιοι από τις σχετικές αμερικανικές εταιρίες που είδαν σε «screener» το φιλμ, υπαινίχθηκαν ότι η παραγωγή ενισχύθηκε οικονομικά από τα Αραβικά Εμιράτα που δεν θέλουν να χάσουν δολάρια από τα πετρέλαιά τους. Όπως και να ‘χει, είναι γνωστές οι οικολογικές ανησυχίες και του Ντέιμον και του Κρασίνσκι που έγραψαν το σενάριο και συμμετέχουν στην παραγωγή. Επίσης, δεν έχουμε λόγο να υποπτευόμαστε τον Γκας Βαν Σαντ πέρα από το ότι δεν είναι πια ο ανεξάρτητος σκηνοθέτης των Mala Noche, Ντράγκστορ Κάου Μπόι, Το Δικό μου Αϊντάχο και Gerry, αλλά ο κάπως χολιγουντιανός του Ο Ξεχωριστός Γουίλ Χάντινγκ και Milk.

Πέραν τούτων, το σενάριο δεν έχει καμιά σχέση με εταιρικό θρίλερ, είναι «δράμα υπαίθρου» ως αν ήταν δράμα δωματίου. Εστιάζοντας σε έναν χαρακτήρα, ο Σαντ καταφέρνει να αποδώσει διακριτικά το κλίμα ύφεσης και μαζικής κατάθλιψης που μοιάζει παράταιρο με τους ανοιχτούς ορίζοντες και ο Ντέιμον ενσαρκώνει τον ρόλο με τη γνωστή του «σιωπηλή» κι αποτελεσματική ερμηνεία.

Βαθμολογία: