Μια Θαυμάσια Μέρα
- One Fine Day
- 1996
- ΗΠΑ
- Αγγλικά, Ισπανικά
- Αισθηματική, Δραμεντί, Κομεντί
- 14 Φεβρουαρίου 1997
Εκείνη είναι μια αρχιτέκτονας προσανατολισμένη στην καριέρα της. Εκείνος αρθρογράφος σε εφημερίδα. Και οι δύο ζουν μόνοι τους, έχοντας αναλάβει τη φροντίδα των παιδιών τους. Όμως, ένα τυχαίο γεγονός θα κάνει αυτούς τους δύο ανθρώπους να βρεθούν μαζί για μία ημέρα. Το τελευταίο πράγμα που χρειάζονται και οι δύο είναι να μπλέξει ο ένας με τη ζωή, τη δουλειά και το παιδί του άλλου, ενώ σίγουρα δεν περιμένουν να νιώσουν το παραμικρό ο ένας για τον άλλον. Όμως, το αμέσως επόμενο πράγμα που συνειδητοποιούν είναι ότι είναι ερωτευμένοι.
Σκηνοθεσία:
Michael Hoffman
Κύριοι Ρόλοι:
Michelle Pfeiffer … Melanie Parker
George Clooney … Jack Taylor
Alex D. Linz … Sammy Parker
Mae Whitman … Maggie Taylor
Charles Durning … Lew
Jon Robin Baitz … Κος Yates, Jr.
Ellen Greene … Elaine Lieberman
Joe Grifasi … Manny Feldstein
Amanda Peet … Celia
Holland Taylor … Rita
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Terrel Seltzer, Ellen Simon
Παραγωγή: Lynda Obst
Μουσική: James Newton Howard
Φωτογραφία: Oliver Stapleton
Μοντάζ: Garth Craven
Σκηνικά: David Gropman
Κοστούμια: Susie DeSanto
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: One Fine Day
- Ελληνικός Τίτλος: Μια Θαυμάσια Μέρα
Κύριες Διακρίσεις
- Υποψήφιο για Όσκαρ τραγουδιού (For the First Time).
- Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα τραγουδιού (For the First Time).
Παραλειπόμενα
- Ο τίτλος προέρχεται από την επιτυχία των The Chiffons από το 1963, με το τραγούδι να ακούγεται κι επί της ταινίας με τη Natalie Merchant, αλλά και στην αυθεντική του μορφή.
- Στο αρχικό σενάριο δεν υπήρχε καν ο χαρακτήρας του Clooney.
- Οι πρώτες επιλογές για τον Τζακ ήταν οι Kevin Costner, Tom Cruise.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Ο Kenny Loggins οδηγεί το σάουντρακ με το For the First Time των James Newton Howard, Jud J. Friedman και Allan Rich.
Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος
Έκδοση Κειμένου: 28/8/2015
Λέμε «ναι» στη ρομαντική κομεντί, όλα τα είδη έχουν μια θέση στην κινηματογραφική ζωή μας, αλλά απαιτούμε μια κάποια σεναριακή πρωτοτυπία, τουλάχιστον όταν πρόκειται για αστέρες όπως ο Τζόρτζ Κλούνεϊ και η Μισέλ Φάιφερ, η οποία παραδόξως συμμετέχει και στην παραγωγή. Δεν υπάρχει τίποτε στην ιστορία και στην πλοκή που να μην είναι κλισέ, πρόσχημα ώστε να τσουλάει το πράγμα μέχρι να φράσουμε στο ζευγάρωμα. Και οι δυο εργένηδες με παιδιά, αρχικά σχηματίζουν κακή εικόνα ο ένας για τον άλλο, οι παρεξηγήσεις συνεχίζονται, πάνε να το ξεπεράσουν, ξανά παρεξηγήσεις κ.λπ. Βέβαια, και οι δύο είναι χάρμα οφθαλμών και παίζουν όμορφα (αλίμονο αν δεν συνέβαινε κι αυτό), αλλά δεν πρόκειται για ταινία, είναι καρτ-ποστάλ.
Βαθμολογία: