Μια οικογένεια πραγματοποιεί εξωτικές διακοπές σε τροπική τοποθεσία. Όμως, η απομονωμένη παραλία που επιλέγουν για να χαλαρώσουν κρύβει ένα ανατριχιαστικό μυστικό… Οι άνθρωποι που βρίσκονται εκεί μυστηριωδώς γερνάνε γρήγορα. Ήρωες αντιμέτωποι με μια φρικτή, ακατανόητη πραγματικότητα όπου ο χρόνος συστέλλεται, και ολόκληρη η ζωή τους περιορίζεται σε «ανθρώπινο» χρόνο μίας ημέρας. Το αλλόκοτο μυστικό θα τους σοκάρει όλους.

Σκηνοθεσία:

M. Night Shyamalan

Κύριοι Ρόλοι:

Gael Garcia Bernal … Guy

Vicky Krieps … Prisca

Rufus Sewell … Charles

Ken Leung … Jarin

Nikki Amuka-Bird … Patricia

Thomasin McKenzie … Maddox (16 ετών)

Abbey Lee … Chrystal

Alex Wolff … Trent (15 ετών)

Eliza Scanlen … Kara

Embeth Davidtz … Maddox (ενήλικη)

Aaron Pierre … Sedan (μεσήλικας)

Emun Elliott … Trent (ενήλικας)

Kathleen Chalfant … Agnes

Francesca Eastwood … Madrid

Matthew Shear … Sidney

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: M. Night Shyamalan

Παραγωγή: Marc Bienstock, Ashwin Rajan, M. Night Shyamalan

Μουσική: Trevor Gureckis

Φωτογραφία: Mike Gioulakis

Μοντάζ: Brett M. Reed

Σκηνικά: Naaman Marshall

Κοστούμια: Caroline Duncan

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Old
  • Ελληνικός Τίτλος: Old

Σεναριακή Πηγή

  • Κόμικ: Sandcastle των Pierre-Oscar Levy, Frederick Peeters.

Παραλειπόμενα

  • Το γκράφικ-μυθιστόρημα Sandcastle (2010) ήρθε στα χέρια του Shyamalan, όταν η κόρη του του το έκανε δώρο στη γιορτή του πατέρα. Μόλις το διάβασε, αποφάσισε να αγοράσει τα δικαιώματα για ταινία.
  • Τα γυρίσματα έγιναν στη Δομινικανή Δημοκρατία, και είναι η πρώτη φορά που ο Shyamalan δεν κάνει καθόλου γυρίσματα μέσα στην πολιτεία της Φιλαδέλφειας.
  • Ο Shyamalan επιστρέφει στο 35mm φιλμ, κι ενώ από το 2010 όλες οι ταινίες του γυρίστηκαν ψηφιακά.
  • Ο σκηνοθέτης κρατάει ως συνήθως κι έναν ρόλο για τον εαυτό του, αυτή τη φορά έναν μικρό, οδηγού βαν.

Μουσικά Παραλειπόμενα

  • Η Saleka Shyamalan, κόρη του σκηνοθέτη, έγραψε κι ερμηνεύει για το φιλμ το Remain.

Κριτικός: Ορέστης Μαλτέζος

Έκδοση Κειμένου: 29/7/2021

Όποιος αναφέρεται στο «Old», είτε πρόκειται για διαφημιστικές εταιρείες είτε το κοινό που το περιμένει, το περιγράφει πρωτίστως -και ενίοτε αποκλειστικά- σαν τη νέα ταινία του Shyamalan σαν να μην έχει τίποτα άλλο σημασία. Έχοντας παρακολουθήσει την ταινία, διαπιστώνω πως αυτό είναι και το σωστό.

Το νέο θρίλερ του δημιουργού που έχει μείνει στη συνείδηση των θεατών ως ο μετρ της ανατροπής χάρη στην «Έκτη Αίσθηση», βασίζεται μεν σε ένα πρόσφατο κόμικ αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία: ο Shyamalan παίρνει την κεντρική ιδέα του βιβλίου και τη χρησιμοποιεί για να φτιάξει ένα ολόδικό του δημιούργημα τρόμου φιλοδοξώντας να πάει την εικονογραφία του ένα βήμα παραπέρα, μένοντας παράλληλα πιστός σε όσα οι θεατές έχουν συνηθίσει απ’ αυτόν.

Η υπόθεση εκτυλίσσεται σε μια τροπική απομονωμένη παραλία όπου τρεις οικογένειες αντιλαμβάνονται ότι ο χρόνος κυλά με τους δικούς του όρους, και βρίσκονται παγιδευμένοι στο ανήλεο πέρασμά του που συμπυκνώνει ολόκληρα χρόνια μέσα σε λίγες μόνο ώρες, ανήμποροι να βρουν τρόπο διαφυγής. Ο κύριος κορμός της ταινίας που λαμβάνει χώρα στη μυστηριώδη αυτή παραλία παρουσιάζεται από τον Shyamalan με έναν φρενήρη ρυθμό, ο οποίος δεν επιβραδύνει ούτε στιγμή δημιουργώντας έναν σουρεαλιστικό εφιάλτη επιστρατεύοντας με ανοιχτό μυαλό τις πιο πιθανές κι απίθανες κινήσεις κάμερας που μπορούσε να σκεφτεί, σαν να προσπαθεί να σε πείσει ότι το «Old» δεν πατά στα πρότυπα του χολιγουντιανού θρίλερ, αλλά είναι κάτι που σε άλλη περίπτωση θα μπορούσε να είχε βγει από το μυαλό του Jodorowsky ή του Cronenberg. Παράλληλα όμως δεν απομακρύνεται στιγμή από τους κανόνες που έχει θεσπίσει ο ίδιος ο Shyamalan για το σινεμά του. Εν ολίγοις, το «Old» είναι μια ταινία γεμάτη αντιθέσεις, τόσο στο ύφος της όσο και στις προσδοκίες του δημιουργού της. Το αποτέλεσμα αυτού είναι ένα φιλμ που όσο καλοδουλεμένο κι αν είναι, καταλήγει να αποξενώσει το κοινό του. Ίσως ακουστεί οξύμωρο αλλά η ταινία δεν θα είχε νόημα ύπαρξης χωρίς τον Shyamalan, και παράλληλα καταρρέει λόγω ακριβώς της χαρακτηριστικής δημιουργικής του ιδιοσυγκρασίας.

Το σουρεαλιστικό περιβάλλον της παραλίας είναι από μόνο του ικανοποιητικά γοητευτικό για να κάνει την ταινία να σταθεί χωρίς να δώσει καμία εξήγηση για τα τεκταινόμενα. Όμως ο Shyamalan παρότι έχει χτίσει το κομμάτι αυτό με εξαιρετική μαεστρία, αποφασίζει πιστός στις τάσεις του να το ντύσει με έναν πρόλογο, ο οποίος αποτελείται σχεδόν αποκλειστικά από διαλόγους που λειτουργούν ως προοικονομία του τι μέλλει γενέσθαι, κάτι που το κοινό δεν χρειάζεται γιατί γνωρίζει ήδη τη συνθήκη παραλίας-χρόνου, και έναν επίλογο ο οποίος δίνει μια άκρως ικανοποιητική εξήγηση για το μυστήριο, κάτι καλοδεχούμενο μεν αλλά η δημιουργία μιας ολόκληρης υπο-ιστορίας το καθιστά εντέλει αχρείαστο για τους θεατές, αφαιρώντας όλη τη μαγεία που είχε χτίσει μέχρι εκεί. Στην ίδια λογική, οι ερμηνείες των ηθοποιών μοιάζουν σαν να αλλάζουν ύφος ανάλογα με τη σκηνή, χωρίς να βρίσκουν ποτέ έναν ενιαίο ρυθμό.

Ο Shyamalan είναι αδιαμφισβήτητα ένας δημιουργός που κατασκευάζει τις ταινίες του με προσωπικό στιλ. Η διαφορά του όμως με τον Tarantino, τον Fincher ή τους υπόλοιπους auteur είναι πως πολλές φορές οι σεναριακές του προσδοκίες δεν μπορούν να χωρέσουν ικανοποιητικά στη σκηνοθετική του ταυτότητα.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

15 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

1 Σχόλια

  1. ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΣΑΣ!!! 2 Σεπτεμβρίου 2021

    Καλά όλοι οι κομπλεξικοί αριστεροψευτοδιανοούμενοι θολοκουλτουριάρηδες σε αυτό το site έχουν μαζευτεί;Βλέποντας τις φάτσες αυτών που γράφουν τα σχόλια, καταλαβαίνει κανείς πολλά και ότι μάλλον πρόκειται για αποτυχημένους wannabe σκηνοθέτες ή ηθοποιούς, που τώρα βγάζουν το κόμπλεξ κατωτερότητας που τους έχει μείνει απωθημένο "θάβοντας" αυτούς που δεν μπορούν να τους φτάσουν, ούτε στο μικρό δακτυλάκι του ποδιού.Τουλάχιστον στο εξής όταν θα βλέπω καλές κριτικές εδώ, θα ξέρω να μην μπω στον κόπο να κατεβάσω την ταινία, ώστε να μην στερώ πολύτιμο bandwith όποιον κάποιον άλλο που θα θέλει να κατεβάσει κάτι άλλο.