Ο Τζόσουα Στερν πλέον ονομάζει τον εαυτό του Χοσέ Στερν, από τη στιγμή που ανακάλυψε ότι είναι Μεξικανός κατά το ένα όγδοο. Τώρα αντιμετωπίζει το κρίσιμο ζήτημα του ότι γίνεται 40 ετών. Αυτός και η μπάντα του, οι Borges, έχουν καταλήξει να βγάζουν μεροκάματο σε παιδιά πάρτι. Πάντα ήταν κομματάκι αξιοθρήνητος. Ευτυχώς, έχει την τέλεια γυναίκα να τον ισορροπεί. Η μνηστή του, η Ντάστι, είναι μια ζεστή, όμορφη και χορτοφάγα παρουσία. Είναι το Γιν στο Γιαν του. Αυτά όλα, βέβαια, μέχρι που ανακαλύπτει ένα παλιό του μυστικό και τον πετάει έξω από το σπίτι. Τώρα, ο Χοσέ μένει σε φίλους που είναι στα χωρίσματα, βρίσκει μια παρανοϊκή κοπέλα και το μόνο αληθινό που του μένει, είναι να βρει επιτέλους τον εαυτό του.
Σκηνοθεσία:
Adam Goldberg
Κύριοι Ρόλοι:
Adam Goldberg … Jose Stern (Joseph Stern)
Ahna O’Reilly … Dusty Morrison
Pat Healy … Lawrence
Emily Osment … Summer Stern
Gillian Jacobs … Penny
Greg Pritikin … Mickey
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Adam Goldberg, Sarah Kate Levy
Παραγωγή: Tara L. Craig, Adam Goldberg
Φωτογραφία: Mark Putnam
Μοντάζ: Ivan Andrijanic, Adam Goldberg
Σκηνικά: Adrina Rose Garibian
Κοστούμια: Sophie Assa
Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Home Cinema.- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: No Way Jose
Ελληνικός Τίτλος: Με την Καμία
Παραλειπόμενα
- Οι αναφορές ήθελαν τη Franka Potente να έχει συμφωνήσει για ένα κάμεο, αλλά δεν βρίσκεται στο τελικό καστ.
- Το μπάτζετ ήταν μόλις 1 εκατομμύριο δολάρια.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 31/5/2016
Ο Άνταμ Γκόλμπεργκ πείθει ως κωμικός τού καθαρά αμερικανικού ανεξάρτητου σινεμά, έχει τη χάρη της υπόνοιας και του κάποιου που κρύβει έναν πλούσιο εσωτερισμό. Αλλά ως σκηνοθέτης είναι κάτι άλλο, και ταυτόχρονα τόσο ίδιο. Είναι σαν να γνωρίζεις κάποιον που πιστεύει ότι είναι ευφυής, και μετά από κάμποση κουβέντα, συνειδητοποιείς ότι σε έχει κουράσει. Αυτή την εντύπωση δίνει η τέταρτη σκηνοθετική απόπειρα του καλιφορνέζου ηθοποιού, παρότι σε σχέση με τις προηγούμενες φαντάζει πιο κοντινή στα μέτρα του. Το γουντιαλενικό ύφος δεν αρκεί σε μια ιστορία γεμάτη πρόχειρους διαλόγους, άστοχες νουβέλ-βαγκ παραπομπές, και χιούμορ που δεν βγάζει γέλιο. Ως προσωπική δημιουργία αφήνει την αίσθηση του διαφορετικού ύφους, αλλά μιλάμε για ένα φιλμ που αν δεν το αντέξετε μέχρι το φινάλε, κανείς δεν θα σας μαλώσει…
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
