O καλός οικογενειάρχης Κλαρκ Γκρίσγουολντ αποφασίζει να πάει διακοπές την οικογένεια του στο Walley World, ένα μεγάλο πάρκο αναψυχής. Το ταξίδι όμως που ξεκινάει με τις καλύτερες προϋποθέσεις σύντομα θα μετατραπεί σε εφιάλτη, με κάθε λογής απρόοπτα και εμπόδια. Τίποτα όμως δεν θα είναι ικανό να εμποδίσει τους φοβερούς Γκρίσγουολντ, ή τουλάχιστον τον πάτερ φαμίλια, από το να φτάσουν στον προορισμό τους…

Σκηνοθεσία:

Harold Ramis

Κύριοι Ρόλοι:

Chevy Chase … Clark W. ‘Sparky’ Griswold, Jr.

Beverly D’Angelo … Ellen Smith Griswold

Dana Barron … Audrey Griswold

Anthony Michael Hall … Russell ‘Rusty’ Griswold

Randy Quaid … Edward ‘Eddie’ Johnson

Imogene Coca … θεία Edna

Miriam Flynn … Catherine Johnson

John Candy … Russ Lasky

Christie Brinkley … η κοπέλα με τη Ferrari

Eddie Bracken … Roy Walley

Brian Doyle-Murray … ρεσεψιόν του Kamp Komfort

James Keach … τροχονόμος

Eugene Levy … Ed

Frank McRae … Grover

Jane Krakowski … Vicki Johnson

John P. Navin Jr. … Dale Johnson

Mickey Jones … μηχανικός

John Diehl … βοηθός μηχανικού

Harold Ramis … αστυνομικός (φωνή)

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: John Hughes

Παραγωγή: Matty Simmons

Μουσική: Ralph Burns

Φωτογραφία: Victor J. Kemper

Μοντάζ: Pembroke J. Herring

Σκηνικά: Jack T. Collis

Κοστούμια: Robert Harris Jr., Barbara Siebert

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: National Lampoon’s Vacation
  • Ελληνικός Τίτλος: Το Τρελό Θηριοτροφείο Πάει Διακοπές
  • Εναλλακτικός Τίτλος: Vacation

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Σεναριακή Πηγή

  • Διήγημα (χαρακτήρες): Vacation ’58 του John Hughes.

Παραλειπόμενα

  • Το National Lampoon ήταν ένα αμερικανικό σατιρικό περιοδικό, που ξεκίνησε να κυκλοφορεί από το 1970 (το 1998 έκλεισε). Για την ακρίβεια αυτό ήταν ένα τεράστιο franchise, που συμπεριελάμβανε βιβλία, δίσκους, βιντεοκασέτες, ραδιοφωνικές εκπομπές, θεατρικές παραστάσεις, τηλεοπτικά σόου, αλλά και ταινίες. Η αρχή με τις τελευταίες είχε γίνει με το διάσημο Ένα Τρελό Τρελό Θηριοτροφείο (1978), με το Vacation να είναι το τελευταίο που έφερε αυτό τον τίτλο (μαζί με τα σίκουελ του).
  • Ο John Hughes ξεκίνησε να γράφει το διήγημα Vacation ’58 το 1979, διαμέσου μιας μεγάλης χιονοθύελλας που είχε πλήξει το Σικάγο. Με την έκδοση του τον Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου στο περιοδικό National Lampoon, η Warner Bros. συμφώνησε να το αγοράσει (η Paramount είχε πρώτη την ευκαιρία, αλλά το απέρριψε). Άμεσα ανατέθηκε η συγγραφή του σεναρίου στον Hughes, αν και ακολούθως οι Harold Ramis και Chevy Chase έκαναν τις αναγκαίες αλλαγές, ώστε να προσαρμοστεί στην οπτική των γονιών αντί των παιδιών.
  • Στο διήγημα του Hughes, το θεματικό πάρκο δεν ήταν άλλο από την Disneyland. Για να αποφευχθούν όμως τα αυτονόητα νομικά προβλήματα, προτιμήθηκε το Walley World ως μια άμεση παρωδία στο διάσημο πάρκο. Για τη δημιουργία του επιστρατεύτηκαν δύο διαφορετικά πάρκα στην Καλιφόρνια.
  • Το περίφημο Wagon Queen Family Truckster στέισον-βάγκον δημιουργήθηκε αποκλειστικά για το φιλμ, και βασίστηκε στο αντίστοιχο Ford LTD Country Squire.
  • Η Christie Brinkley αρνήθηκε να εμφανιστεί γυμνή, όπως και ήθελαν οι παραγωγοί.
  • Ντεμπούτο για την Jane Krakowski.
  • Ο John Landis είπε όχι στο να το σκηνοθετήσει, έχοντας ως προτεραιότητα το Ένας Λυκάνθρωπος στο Λονδίνο.
  • Ο ρόλος του Κλαρκ είχε ως υποψήφιους και τους Richard Belzer, Robert Klein και Bill Murray.
  • Η Kim Cattrall ήταν η αρχική επιλογή για την Έλεν.
  • Robin Williams και Kenneth Mars ήταν στα υπόψιν για τον ξάδελφο Έντι.
  • Ο Chevy Chase υιοθέτησε τον σκύλο της θείας Έντνα μετά τα γυρίσματα.
  • Το ορίτζιναλ φινάλε δεν ήταν αυτό που βγήκε επί της οθόνης, μια και οι δοκιμαστικές προβολές δεν ήταν υπέρ του (δεν υπήρχε ακόμα ούτε ο John Candy στην ταινία). Δεν έγινε έκτοτε ποτέ διαθέσιμο για προβολή (ο Chevy Chase υποστήριζε ότι είχε στο σπίτι του μια βιντεοκασέτα με αυτό), αλλά χρησιμοποιήθηκε ως ιδέα για το αντίστοιχο φινάλε του Τα Χριστούγεννα του Τρελού Θηριοτροφείου.
  • Μεγάλη εμπορική επιτυχία, γεννώντας μια σειρά από σίκουελ. Με κόστος 15 εκατομμύρια δολάρια, οι εισπράξεις έφτασαν στα 61,4.

Μουσικά Παραλειπόμενα

  • Ο Lindsey Buckingham των Fleetwood Mac είναι ο δημιουργός και ερμηνευτής του Holiday Road, σήμα κατατεθέν της σειράς. Ως σινγκλ έφτασε ως το νούμερο 82 των ΗΠΑ.

Κριτικός: Νίκος Ρέντζος

Έκδοση Κειμένου: Lucas

Έχω την αίσθηση ότι πρέπει να είμαι ο μόνος που παρακολουθεί παλιές ταινίες στο Netflix. Βασικά νιώθω ότι είμαι ο μόνος που παρακολουθεί ξανά παλιές ταινίες στο Netflix, κυρίως από τη δεκαετία του 1980, που έχω δει και παλιότερα και που παίζει να μην τις βρίσκω απαραίτητα αρκετά καλές αλλά με κάνουν να νιώθω ότι ζω για λίγο ξανά σε εκείνη την εποχή. Όχι τόσο γιατί έζησα εκείνη την εποχή (γεννήθηκα το 1982) αλλά κυρίως γιατί αυτές τις ταινίες τις έπαιζαν τα ιδιωτικά κανάλια στις αρχές της δεκαετίας του ’90 ακατάπαυστα! Μια νοσταλγία λοιπόν με κυριεύει και θύμησες από τα μεσημέρια των σαββατοκύριακων που άραζες σπίτι και περίμενες να δεις τι θα παίξει η τηλεόραση.

Οι κωμωδίες ήταν το σύνηθες πρόγραμμα των καναλιών και κωμικοί όπως ο Στιβ Μάρτιν, ο Έντι Μέρφι, ο Μπιλ Μάρεϊ, ο Τζον Κάντι και ο Τσέβι Τσέις “έπαιζαν” κάθε εβδομάδα. Ο Τσέβι Τσέις, που πλέον επανέρχεται μόνο τα Χριστούγεννα με τα Χριστούγεννα του Τρελού Θηριοτροφείου, είχε την τιμητική του αρκετές φορές με τις ταινίες του Τρελού Θηριοτροφείου και τον Φλετς. Ιδίως εκείνη η δεύτερη ταινία του Θηριοτροφείου με τις Διακοπές στην Ευρώπη, έχω την αίσθηση ότι έπαιζε αρκετές φορές μες στη χρονιά.

Η σειρά ταινιών όμως με την οικογένεια Γκρίσγουολντ ξεκίνησε το 1983 με την επιθυμία του μπαμπά Κλαρκ να οδηγήσει την οικογένειά του σε ένα οδικό ταξίδι μέχρι το μεγάλο θεματικό πάρκο του Γουόλι, μιας φανταστικής εκδοχής της Ντίσνεϊλαντ. Ταξίδι για να ανανεωθεί το δέσιμο της οικογένειας, που περνάει όμως μέσα από χίλια κύματα κι ένα σωρό τραβηγμένες από τα μαλλιά καταστάσεις, γραμμένες από τον Τζον Χιουζ (Breakfast Club) και σκηνοθετημένες από έναν μελλοντικό Κυνηγό Φαντασμάτων, τον Χάρολντ Ράμις.

Το Vacation είναι ένα αξιόπιστο δείγμα κωμωδίας του 1980. Είναι σεξιστικό, οριακά ρατσιστικό σε ένα σημείο, προσβλητικό σε μια μερίδα της κοινωνικής αλυσίδας αλλά εκείνη την εποχή μπορούσες να είσαι όλα αυτά και κανείς (ή σχεδόν κανείς) να μη νιώθει προσβεβλημένος, γιατί η δομή της κοινωνίας ήταν ακόμα διαφορετική αλλά και γιατί μιλάγαμε απλώς για μια ταινία που ήθελε να κάνει πλάκα. Για παράδειγμα, δε θεωρώ ότι σήμερα θα μπορούσε να υπάρξει σε ταινία ανάλογη σκηνή με αυτή του γκέτο,ούτε και θα υπήρχε περίπτωση πρωταγωνίστρια να δέχεται να δείξει το στήθος της τόσες φορές, χωρίς αυτό να εξυπηρετεί τίποτα στη ροή της ταινίας! Η δεκαετία του 1980 όμως όλα τα επιτρέπει.

Βλέποντας την ταινία σήμερα, διακρίνεις μια ζωντάνια κι ένα μέτρο στη σκηνοθεσία του Ράμις και σίγουρα βρίσκεις στιγμές που φανερώνουν το ταλέντο του Τζον Χιουζ στην αφήγηση μιας αστείας ιστορίας με χαρακτήρες κι όχι στην απλή συρραφή κωμικών σκηνών. Ωστόσο, το μεγαλύτερο πλεονέκτημα της ταινίας ήταν και θα είναι ο Τσέβι Τσέις, ένας κωμικός που θεωρώ ότι δεν έχει εκτιμηθεί όσο θα έπρεπε.Ο Τσέις είναι μάστορας της σωματικής κωμωδίας! Ξέρει με ποιο τρόπο θα χρησιμοποιήσει το σώμα του μπροστά στην κάμερα, για να είναι αστείος ακόμα κι όταν κουνά μόνο τα χέρια του. Η στάση του σώματος του Τσέβι Τσέις φανερώνει απόλυτα σε αρκετές σκηνές την κατάσταση του Κλαρκ Γκρίσγουολντ. Αμήχανος, φοβισμένος, εκνευρισμένος, λυπημένος, ο Τσέις έχει έναν δικό του τρόπο να παίζει, που μπορεί να δείχνει στο θεατή όλα τα παραπάνω και παράλληλα να είναι αστείος.

Η οικογένεια Γκρίσγουολντ κατάφερε με το πείσμα του μπαμπά να φτάσει στο τέλος του ταξιδιού παρά τις αντιξοότητες που συνάντησε και κατάφερε να κάνει τρία ακόμα κινηματογραφικά ταξίδια, ενώ υπήρξε κι ένα σχετικά πρόσφατο ριμέικ, σχεδόν σίκουελ, που ήδη έχει ξεχαστεί. Κορυφαία στιγμή των Γκρίσγουολντ βρίσκω πως είναι η Χριστουγεννιάτικη ταινία τους αλλά κι αυτό το πρώτο φιλμ του 1983 έχει αρκετά καλά στοιχεία.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

27 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *