Mediterranea

Κριτικός: Νάνσυ Μιχαηλίδου

Έκδοση Κειμένου: 22/1/2016

Το μεγάλου μήκους σκηνοθετικό ντεμπούτο του Τζόνας Καρπινιάνο αποτελεί φυσική συνέχεια αρκετών μικρού μήκους ταινιών που προηγήθηκαν στη φιλμογραφία του και ιδιαίτερα του βραβευμένου στη Βενετία «A Chjana», ενός φιλμ που ακολουθεί την ιστορία του Αγίβα, ενός μετανάστη από την Αφρική που ζει στην Ιταλία καi αναζητά τον καλύτερό του φίλο. Στο «Meditteranea», o Αγίβα -στον ίδιο ρόλο ο Κουντούς Σειχόν- έχει μόλις εγκαταλείψει την Μπουρκίνα Φάσο μαζί με τον καλύτερό του φίλο, Αμπάς, και φτάνει στη Νότιο Ιταλία, προσπαθώντας να βρει μια καλύτερη ζωή και έναν τρόπο για να συντηρήσει την αδελφή και την κόρη του που έμειναν πίσω. Η μετάβαση στα νέα δεδομένα γίνεται όλο και δυσκολότερη καθώς έρχεται αντιμέτωπος με την εχθρότητα της τοπικής κοινωνίας που κλιμακώνεται σταδιακά. Ο Αγίβα όμως δεν χάνει τις ελπίδες του και παραμένει αποφασισμένος ότι η ζωή του θα γίνει καλύτερη, όποιο κι αν είναι το τίμημα.

Η κάμερα του Τζόνας Καρπινιάνο ανοίγει ένα παράθυρο στον θεατή, μέσα από το οποίο παρουσιάζει την πραγματικότητα των μεταναστών, καταγράφοντας μια ρεαλιστική εικόνα της οδύσσειάς τους, από τους λόγους που τους οδήγησαν να πραγματοποιήσουν το ταξίδι τους, μέχρι τις περιπέτειες του οδοιπορικού τους, αλλά και τι τους περιμένει αφού φτάσουν με μια φουσκωτή βάρκα στον προορισμό τους. Από την ελπίδα για μια καλύτερη ζωή στην γη των ευκαιριών, μέχρι την προσγείωση στη σκληρή πραγματικότητα, η αφήγηση του Καρπινιάνο δεν συναντά ποτέ το μελόδραμα, παρά το γεγονός ότι η συγκεκριμένη θεματολογία χτυπά ευαίσθητες χορδές της προσωπικής του ζωής. Μεγαλωμένος με την αφροαμερικανή μητέρα του στη Ρώμη, ο σκηνοθέτης ένιωσε από μικρός τη διαφορετικότητα. Επισκέφθηκε την Καλάμπρια της Νότιας Ιταλίας για να φτιάξει τη μικρού μήκους ταινία του και κατέληξε να μένει εκεί πέντε ολόκληρα χρόνια, βιώνοντας από κοντά τις εμπειρίες των μεταναστών. Εκεί γνώρισε τον πρωταγωνιστή του, τον Κουντούς Σειχόν, του οποίου η ιστορία δεν διαφέρει πολύ με αυτή του κεντρικού ήρωα και κάπως έτσι γεννήθηκε η ιδέα του «Mediterranea». Η πηγαία αίσθηση ρεαλισμού προκύπτει αβίαστα, η οποία συμπληρώνεται με πλάνα από κάμερα χειρός, μη επαγγελματίες ηθοποιούς και φυσικούς ήχους. Το ίδιο αβίαστα προκύπτει και το πρίσμα του ανθρωπισμού, με το οποίο προσεγγίζει τον ήρωά του, αναδεικνύοντας το πορτραίτο ενός ανθρώπου με πείσμα για μια καλύτερη ζωή κι ολοκληρωμένη προσωπικότητα που συχνά τον οδηγεί σε αξιακή σύγκρουση με την κοινότητά του.

Ο Τζόνας Καρπινιάνο κάνει τον θεατή συνοδοιπόρο στην οδύσσεια των μεταναστών, σ`ένα φιλμ που φλερτάρει με το είδος του ντοκιμαντέρ, παρουσιάζοντας με ρεαλισμό, και χωρίς να αποπροσανατολίζει με τεχνητές εντάσεις, μία από τις χιλιάδες πιθανές ιστορίες που εκτυλίσσονται καθημερινά στη Μεσόγειο, εκεί όπου το αβέβαιο παρόν πλησιάζει ένα ακόμα πιο αβέβαιο μέλλον.

Βαθμολογία: