Η Λουίζ, μια νεαρή χήρα που ασχολείται με τη δενδροκομία και αντιμετωπίζει οικονομικές δυσκολίες, χτυπάει με το αυτοκίνητό της έναν άντρα που περπατά σε έναν χωματόδρομο. Είναι ένας περίεργος τύπος, πολύ αδύνατος, με γρήγορη και μηχανική ομιλία. Αρνείται την ιατρική φροντίδα και δεν αντέχει να τον αγγίζουν. Η Λουίζ ανακαλύπτει σιγά-σιγά πως ο Πιέρ είναι αυτιστικός και πάσχει από σύνδρομο Άσπεργκερ, αλλά και πως είναι φοβερός στην παρατήρηση και τους υπολογισμούς, αναλύοντας τα πάντα με τη βοήθεια του κομπιούτερ του.

Σκηνοθεσία:

Eric Besnard

Κύριοι Ρόλοι:

Virginie Efira … Louise Legrand

Benjamin Lavernhe … Pierre

Lucie Fagedet … Emma Legrand

Herve Pierre … Jules

Hiam Abbass … Δρ Melanie Ferenza

Leo Lorleac’h … Felix Legrand

Laurent Bateau … Paul

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Eric Besnard

Παραγωγή: Patrice Ledoux, Michel Seydoux

Μουσική: Christophe Julien

Φωτογραφία: Philippe Guilbert

Μοντάζ: Yann Dedet

Σκηνικά: Bertrand Seitz

Κοστούμια: Elisabeth Rousseau

 

  • Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.
  • Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Le Gout des Merveilles

Ελληνικός Τίτλος: Η Αγάπη Είναι Ένα Θαύμα

Διεθνής Τίτλος: The Sense of Wonder

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

Κριτικός: Σπύρος Δούκας

Έκδοση Κειμένου: 18/8/2016

Η Λουίζ είναι χήρα με δυο παιδιά. Αναγκασμένη να αναλάβει η ίδια την αγροτική δουλειά του συζύγου της, δεν τα καταφέρνει το ίδιο καλά και αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Κάποια στιγμή πέφτει με το αυτοκίνητο πάνω στον Πιερ, έναν άντρα που πάσχει από μια μορφή συνδρόμου Άσπεργκερ. Αν και δεν τραυματίζεται, εκείνη τον φροντίζει και τον φιλοξενεί, ανακαλύπτοντας στην πορεία πως πρόκειται για μαθηματική ιδιοφυΐα.

Ο γάλλος σκηνοθέτης Ερίκ Μπεσνάρ αξιοποιεί μια σεναριακή ιδέα με προοπτικές, η οποία όμως καταλήγει σε αδιάκοπες κοινοτοπίες, όταν παίρνει την τροπή μιας υπερβολικά βολικής και κινηματογραφικών προδιαγραφών ρομαντικής ιστορίας αγάπης. Τότε είναι που το δράμα αρχίζει να αφήνει πίσω του κάθε ρεαλιστικό στοιχείο, απλοποιώντας και ωραιοποιώντας όλες τις καταστάσεις. Ο Πιερ, ως ιδιοφυΐα, κάνει τις πιο εύστοχες προβλέψεις, ευρισκόμενος πάντα πολλές κινήσεις μπροστά, ενώ έχοντας περάσει όλη την παιδική του ηλικία διαβάζοντας βιβλία, έχει και εκτεταμένες επιστημονικές γνώσεις γύρω από τα πάντα. Ακόμα, είναι και χάκερ. Η Λουίζ είναι απελπισμένη, καθώς κινδυνεύει να χάσει την επαφή με την οικογένειά της και ο Πιερ αποδεικνύεται ο πιο κατάλληλος για να την ξαναφέρει πιο κοντά στα παιδιά της. Έτσι, η Λουίζ καταλαβαίνει πως τον έχει ανάγκη. Οι κοινωνικοί λειτουργοί, που αρχικά επιλέγουν να τον εσωκλείσουν, αποδεικνύονται ελαστικοί και εν τέλει, με τα πολλά επιτρέπουν στον Πιερ να ζήσει ευτυχισμένος με τη Λουίζ. Και κάπου εκεί ολοκληρώνεται η ιστορία.

Ένα ακόμη πρόβλημα είναι η υπερβολική έμφαση της φύσης στη φωτογραφία, ως μια ακόμη προσπάθεια εξωραϊσμού και μάλλον εντυπωσιασμού. Βλέπουμε σε πολλά μακρινά πλάνα με διάρκεια, τον Πιερ να διασχίζει τα όμορφα χωράφια, να γίνεται ένα με το φυσικό τοπίο και τα πράσινα δέντρα, ή άλλοτε βλέπουμε έναν υπερτονισμό της φύσης, ο οποίος δεν έχει θέση στο δράμα, ούτε και συμβαδίζει ιδιαίτερα με την πορεία των χαρακτήρων.

Σε επίπεδο ερμηνειών όμως, το αποτέλεσμα είναι αξιοπρεπές. Η Λουίζ είναι εύθραυστη και πληγωμένη από την απώλεια του άντρα της, καθώς προσπαθεί να διαχειριστεί τις οικονομικές δυσκολίες. Παρ` όλα αυτά αποδέχεται τον Πιερ και τον κάνει μέρος της ζωής της. Ο Πιερ, από την άλλη, έχει πρόβλημα κοινωνικής αλληλεπίδρασης. Μέσα από την ατόφια ειλικρίνειά του, καλλιεργεί μια παράδοξη χημεία με την Λουίζ, την οποία και ερωτεύεται. Συνολικά πρόκειται για ένα ενδιαφέρον ρομαντικό δράμα, που σταδιακά χάνει την επαφή του με την πραγματικότητα και η όποια γοητεία των χαρακτήρων εξανεμίζεται.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

11 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *