Kabuli Kid
- Kabuli Kid
- Το Μωρό της Καμπούλ
- 2008
- Αφγανιστάν
- Παστού
- Δραματική, Ταινία Δρόμου
- 10 Σεπτεμβρίου 2009
Στην πόλη της Καμπούλ, μια γυναίκα, που το πρόσωπό της είναι κρυμμένο από την μπούρκα, μπαίνει με το μωρό της σε ταξί. Ο οδηγός την πηγαίνει στο προορισμό της, κι όταν ανέβει ο επόμενος πελάτης, θα βρει το μωρό στην πίσω θέση. Ο οδηγός θα προσπαθήσει μάταια να βρει τη μητέρα, ενώ στον δρόμο θα νιώθει όλο και πιο υπεύθυνος για το 6 μηνών βρέφος που βρέθηκε στα χέρια του.
Σκηνοθεσία:
Barmak Akram
Κύριοι Ρόλοι:
Haji Gul Aser … Khaled
Valery Schatz … Mathieu
Amelie Glenn … Marie
Mohammad Chafi Sahel … Baba
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Barmak Akram
Παραγωγή: Olivier Delbosc, Marc Missonnier
Μουσική: Barmak Akram
Φωτογραφία: Laurent Fleutot
Μοντάζ: Herve de Luze, Elise Fievet, Pierre Haberer
Σκηνικά: Mohamed Yousef Ghouchan
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Kabuli Kid
- Ελληνικός Τίτλος: Kabuli Kid
- Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Το Μωρό της Καμπούλ [Home Cinema]
Παραλειπόμενα
- Πρωτόλεια ταινία για τον Barmak Akram.
- Τα κεφάλαια για τη δημιουργία της ταινίας είναι γαλλικά.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 5/9/2009
Μετά το αμφιβόλου ιδεολογίας Οσάμα, για μια Θέση στον Ήλιο, καλοδέχτηκα από καρδιάς την επόμενη ταινία από το Αφγανιστάν που μας απασχολεί. Εδώ υπάρχει ο έμμεσος συμβολισμός της ελπίδας, μέσα από την όψη του βρέφους, μια ελπίδα που είναι το μόνο που θέλουν να έχουν οι Αφγανοί στον νου τους. Μια χώρα μέσα σε ερείπια, κι άνθρωποι που γνωρίζουν πως πρέπει ακόμα να γίνουν πολλά για να συνέλθουν μετά τα φοβερά 30 τελευταία χρόνια.
Με την πρώτη του ταινία, ο Barmak Akram αποκτά αξίωση δημιουργού. Επηρεασμένος από το ιρανικό σινεμά, εκμεταλλεύεται ευρωπαϊκές γνώσεις για να πάρει κάποιες καταπληκτικές λήψεις. Ειδικά στα νυχτερινά πλάνα επενδύει στις ανθρώπινες σκιές και στην ανάγκη του ντόπιου να ζει στα κρυφά, στο σκοτάδι. Με τα κοντινά του, στα οποία επιμένει, παίρνει τον συναισθηματισμό των προσώπων και τους στερεί την όποια γραφικότητα θα μπορούσε κάποιος άλλος σκηνοθέτης να διέκρινε. Και το γενικό νόημα είναι απλό: το παιδί της Καμπούλ δεν είναι ευθύνη μονάχα αυτού που το βρίσκει από τύχη, αλλά παγκόσμια ευθύνη. Δική μου και δική σας, όσο περνάει από το χέρι μας…
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
