Ο Τζον Κάρτερ είναι ένας βετεράνος του Αμερικανικού Εμφυλίου. Όταν τον κυνηγούν Απάτσι, θα καταφύγει σε μια σπηλιά, θα αποκοιμηθεί και θα βρεθεί μυστηριωδώς στον πλανήτη Μπαρσούμ (Άρη) όπου ο πληθυσμός πεθαίνει ως αποτέλεσμα παρωχημένης ηλικίας του πλανήτη. Οι ωκεανοί έχουν εξατμιστεί και η ατμόσφαιρα έχει γίνει αραιή. Οι κάτοικοι έχουν καταφύγει σε βαρβαρότητες πολεμώντας ο ένας τον άλλον για να επιβιώσουν. Ο Κάρτερ διασώζει μια κόκκινη πριγκίπισσα, την Ντετζά Θόρις, από πράσινους Αρειανούς και κερδίζει τον σεβασμό τους. Θα μπει στον στρατό των πράσινων Αρειανών στον εμφύλιο τους με κόκκινους και θα προσπαθήσει να αποτρέψει την ολική καταστροφή της ατμόσφαιρας όταν ένα τεράστιο φυτό που την συντηρεί αρχίζει να δυσλειτουργεί.

Σκηνοθεσία:

Andrew Stanton

Κύριοι Ρόλοι:

Taylor Kitsch … John Carter

Lynn Collins … Dejah Thoris

Willem Dafoe … Tars Tarkas

Samantha Morton … Sola

Mark Strong … Matai Shang

Dominic West … Sab Than

Ciaran Hinds … Tardos Mors

James Purefoy … Kantos Kan

Thomas Haden Church … Tal Hajus

Bryan Cranston … James K. Powell

Daryl Sabara … Edgar Rice Burroughs

Polly Walker … Sarkoja

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Andrew Stanton, Mark Andrews, Michael Chabon

Παραγωγή: Lindsey Collins, Jim Morris, Colin Wilson

Μουσική: Michael Giacchino

Φωτογραφία: Dan Mindel

Μοντάζ: Eric Zumbrunnen

Σκηνικά: Nathan Crowley

Κοστούμια: Mayes C. Rubeo

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: John Carter
  • Ελληνικός Τίτλος: John Carter: Ανάμεσα σε Δύο Κόσμους
  • Εναλλακτικός Τίτλος: John Carter of Mars [ανεπίσημος]

Σεναριακή Πηγή

  • Μυθιστόρημα: A Princess of Mars του Edgar Rice Burroughs.

Παραλειπόμενα

  • Η ιστορία του Τζον Κάρτερ στη λογοτεχνία ξεκίνησε το 1912 με την έκδοση του Under the Moons of Mars από κάποιον Norman Bean. Ήταν 6 περιοδικές εκδόσεις από τον Φλεβάρη ως τον Ιούλη. Ο John Carter ήταν ήρωας από το πρώτο κιόλας τεύχος (A Princess of Mars). Το Bean ήταν εντέλει απλώς το ψευδώνυμο του Edgar Rice Burroughs (Ταρζάν), ο οποίος φοβόταν πως θα ρεζιλευτεί με μια τέτοιου είδους δουλειά. Σε μυθιστόρημα εμφανίστηκε το 1917 με τον ίδιο τίτλο. Μέχρι και το 1940, είχαν εκδοθεί συνολικά 9 βιβλία με μεγάλη επιτυχία.
  • Κρατάει το ρεκόρ του πιο μακροχρόνιου σχεδίου, αφού μόλις το 1931 ο καρτουνίστας Robert Clampett πλησίασε τον Burroughs και του ζήτησε την άδεια να κάνει με κινούμενα σχέδια το πρώτο βιβλίο της σειράς. Μάλιστα, σχεδίαζε να είναι κάτι που ο κόσμος δεν θα είχε ξαναδεί. Τη δεκαετία του 1950, ο μάγος των εφέ Ray Harryhausen σχεδίαζε να κάνει μια στοπ-καρέ διασκευή. Τη δεκαετία του 1980, δε, ο John McTiernan ήταν να το σκηνοθετήσει με πρωταγωνιστή τον Tom Cruise.
  • Ο Robert Zemeckis απέρριψε την πρόταση να το σκηνοθετήσει, λέγοντας ότι τα σημαντικότερα στοιχεία του βιβλίου τα είχε ήδη δανειστεί ο George Lucas για τα Star Wars.
  • Jon Hamm και Josh Duhamel ήταν υποψήφιοι για τον ρόλο του Τζον Κάρτερ.
  • Η πρώτη ταινία της Pixar με ζωντανούς χαρακτήρες. Όταν το σχέδιο ήταν στην Paramount, είχε αναλάβει να το σκηνοθετήσει ο Robert Rodriguez, παραδίδοντας και κάποια σκίτσα στην παραγωγή. Μετά, πήγε στον Kerry Conran και το 2005 κατέληξε στα χέρια του Jon Favreau. Τότε, όμως, η Paramount αποσύρθηκε κι έδωσε τα δικαιώματα στην Pixar.
  • Πρώτη ζωντανή ταινία για τον Andrew Stanton, μεταπηδώντας από τον χώρο του κινουμένου σχεδίου.
  • Η ταινία βγήκε και τρισδιάστατη.
  • Μία από τις ακριβότερες ταινίες όλων των εποχών, με κόστος που έφτασε τα 350 εκατομμύρια δολάρια. Οι εισπράξεις όμως των -κατά τα άλλα σεβαστών- 284,1 το έφεραν στη λίστα με τις μεγαλύτερες εμπορικές αποτυχίες.

Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος

Έκδοση Κειμένου: 7/3/2012

Ο Τζον Κάρτερ, αηδιασμένος από τον Εμφύλιο και έχοντας απολέσει την καλή του, ρίχνεται στη χρυσοθηρία και μέσα σε μια χρυσοφόρα σπηλιά έχει επαφή με έναν εξωγήινο. Το αποτέλεσμα είναι να βρεθεί στον Άρη που σπαράζεται από πολέμους ανάμεσα σε τρεις φυλές.

Βασισμένο στα βιβλία του Έντγκαρ Ράις Μπάροους, που προηγήθηκαν του «Ταρζάν», με ήρωα τον Τζον Κάρτερ, ιδιαίτερα στο «A Princess of Mars», το φιλμ του σκηνοθέτη-μαέστρου της Pixar (WALL-E, Finding Nemo), Άντριου Στάντον, αποτελεί ένα σκηνοθετικό και εικαστικό κολλάζ πολλών μεγάλων κινηματογραφικών μυθολογιών – χλαμύδα, Ιντιάνα Τζόουνς, Star Wars, Μονομάχος, Avatar, κ.λπ.. Εκτός animation, όμως, ο Στάντον μοιάζει να είναι έξω από τα νερά του. Κυνηγώντας τη δράση, τα σκηνικά και τα εφέ, ξέχασε τους χαρακτήρες, ενώ οι κοινωνικές αλληγορίες του συγγραφέα ξεπέφτουν σε εμπορικό παραμυθάκι του σωρού που δεν ξεπερνά το επίπεδο «Ζήνα». Ταχύτητες, βιασύνη να ειπωθούν πολλά πράγματα που θα απαιτούσαν ολόκληρη σειρά και δράση που δεν σε πείθει, με ψηφιακά εφέ που παραπέμπουν στην αναληθοφάνεια του animation. Στέκει μόνο ως θέαμα για εφήβους. Κρίμα τα λεφτά.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

28 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *