Γλυκός Μπελάς (2004)

ΣΥΝΟΨΗ

Ο Όλι Τρινκλ, πετυχημένος μάνατζερ σε μια από τις μεγαλύτερες δισκογραφικές εταιρείες του Μανχάταν, καταρρέει ψυχολογικά αλλά και επαγγελματικά όταν η πολυαγαπημένη του σύζυγος πεθαίνει στη γέννα. Χήρος κι άνεργος πλέον, αναγκάζεται να επιστρέψει στο σπίτι του πατέρα του, στο Νιου Τζέρσεϊ, και να παραιτηθεί από τα προνόμια της γρήγορης ζωής, αλλά και απ’ τη χαρά του έρωτα. Προσηλωμένος στην ανατροφή της κόρης του, θα γνωρίσει μια παλαβιάρα αλλά πανέμορφη υπάλληλο ενός βιντεοκλάμπ, τη Μάγια, η οποία θα τον προκαλέσει να αναθεωρήσει τις προτεραιότητες και προοπτικές της ζωής του.

Σκηνοθεσία:

Kevin Smith

Κύριοι Ρόλοι:

Ben Affleck … Ollie Trinke

Liv Tyler … Maya Harding

Raquel Castro … Gertie Trinke

George Carlin … Bart Trinke

Jennifer Lopez … Gertrude Steiney

Stephen Root … Greenie

Mike Starr … Block

Jason Biggs … Arthur Brickman

Will Smith … Will Smith

S. Epatha Merkerson … γιατρός

Jason Lee … στέλεχος εταιρίας

Matt Damon … στέλεχος εταιρίας

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Kevin Smith

Παραγωγή: Scott Mosier

Μουσική: James L. Venable

Φωτογραφία: Vilmos Zsigmond

Μοντάζ: Scott Mosier, Kevin Smith

Σκηνικά: Robert Holtzman

Κοστούμια: Juliet Polcsa

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Jersey Girl
Ελληνικός Τίτλος: Γλυκός Μπελάς

Παραλειπόμενα

Πρώτη ταινία για τον Kevin Smith που δεν ανήκει στο -από τον ίδιο επονομαζόμενο- View Askewniverse, και πρώτη του που δεν εμφανίζονται καθόλου οι χαρακτήρες Jay και Silent Bob. Ήταν όμως και η ταινία του με το ακριβότερο μπάτζετ, 35 εκατομμύρια δολάρια, δίχως όμως να συναντήσει εμπορική επιτυχία. Τα κέρδη ήταν στα 35,5.
Στην αρχική εκδοχή, ο Bruce Willis ήταν ο γκεστ-σταρ κλειδί αντί του Will Smith.
Ο Smith ξεκίνησε να γράφει το σενάριο έχοντας κατά νου τους Bill Murray και Joey Lauren Adams για τους κύριους ρόλους.
Το στόρι βασίστηκε στις εμπειρίες του σκηνοθέτη ως πατέρας.
Λόγω της μεγάλης αποτυχίας του Gigli, η Jennifer Lopez έλειπε από κάθε φύσεως προωθητικό υλικό, για να μην παραπέμπει στο κοινό ότι είναι ακόμα ένα ζευγάρωμα των Ben Affleck-Jennifer Lopez επί της οθόνης.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 1/11/2009

Η φιλία ανάμεσα στον Κέβιν Σμιθ και τον Άφλεκ ήταν δεδομένη. Όμως, μοιάζει με μεγάλη χάρη το ότι ο Σμιθ άφησε παράταιρα το γνωστό σκηνοθετικό του ύφος για να βγάλει στην οθόνη μαζί το ζεύγος, τότε, Μπεν Άφλεκ-Τζένιφερ Λόπεζ. Κάνουν μάλιστα και «ντρίπλα», έχοντας τη Λιβ Τάιλερ στο πλάι του Άφλεκ, ώστε να μην παραπέμπει στο «Gigli»!

Η ταινία βέβαια είναι ευπρεπής, αλλά δεν ξεχωρίζει, δεν έχει ουσιώδη λόγο ύπαρξης. Ο Άφλεκ δεν μπορεί να είναι αληθινά κωμικός, παρότι επιδεικνύει ένα φιλότιμο σε κάποια στιγμιότυπα, και παρασέρνει όλο το φιλμ στους δικούς του ρυθμούς. Οι ερμηνείες βέβαια δεν είναι αρνητικές, αλλά έχουμε τυπική αισθηματική κομεντί, η οποία στις συγκεκριμένες μόνο εν μέρει θα μπορούσε να βασιστεί. Ο Σμιθ «αναπνέει» μονάχα σε ελάχιστους διάλογους, κυρίως δεύτερων χαρακτήρων, αλλά και πάλι είναι πολύ μακριά από τα γνωστά του. Βέβαια, ο ίδιος δήλωσε πως το σενάριο αφορά δικές του εμπειρίες σαν γονέας, κάνοντας έτσι κι εμάς να του συγχωρήσουμε το ολίσθημα στην κανονικότητα…

Βαθμολογία: