Ο Ιβάν ο 4ος, μέγας δούκας της Μοσχοβίας, στέφεται τσάρος το 1547, παρά την αντίθεση και τις πολιτικές ίντριγκες των Βογιάρων και της θείας του, Ευφροσύνης, η οποία θέλει να ανεβάσει στον θρόνο το γιο της, Βλαντιμίρ. Ο Ιβάν πετυχαίνει νίκες κατά των Τατάρων και τσακίζει μια εξέγερση των Βογιάρων. Μετά τη δηλητηρίαση της γυναίκας του από την Ευφροσύνη, αποφασίζει να αποσυρθεί από τα εγκόσμια, αλλά ο λαός τον καλεί να αναλάβει ξανά την εξουσία. Δημιουργεί μια προσωπική φρουρά, έρχεται σε ρήξη με τον κλήρο, στρέφει μια συνωμοσία της Ευφροσύνης για τη δολοφονία του εναντίον των εχθρών του, και κυβερνά με τη σκληρότητα που του χάρισε τον τίτλο «Τρομερός».

Σκηνοθεσία:

Sergei Eisenstein

Κύριοι Ρόλοι:

Nikolay Cherkasov … τσάρος Ivan IV (Ivan Vasilyevich)

Lyudmila Tselikovskaya … τσαρίνα Anastasia Romanovna

Serafima Birman … βογιαρίνα Efrosinia Staritskaya

Mikhail Nazvanov … πρίγκιπας Andrei Kurbsky

Pavel Kadochnikov … Vladimir Andreyevich Staritsky

Mikhail Zharov … υπασπιστής Malyuta Skuratov

Amvrosi Buchma … υπασπιστής Aleksei Basmanov

Mikhail Kuznetsov … Fyodor Basmanov

Andrei Abrikosov … βογιάρος Fyodor Kolychev

Vsevolod Pudovkin … Nikola

Ada Voytsik … Elena Glinskaya

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Sergei Eisenstein

Παραγωγή: Sergei Eisenstein

Μουσική: Sergei Prokofiev

Φωτογραφία: Andrey Moskvin, Eduard Tisse

Μοντάζ: Sergei Eisenstein

Σκηνικά: Iosif Shpinel

Κοστούμια: Nadezhda Buzina, Leonid Naumov

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Ivan Groznyy
  • Ελληνικός Τίτλος: Ιβάν ο Τρομερός
  • Διεθνής Τίτλος: Ivan the Terrible, Part I
  • Διεθνής Εναλλακτικός Τίτλος: Ivan the Terrible, Part One
  • Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Ιβάν ο Τρομερός, Μέρος Α΄

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Κύριες Διακρίσεις

  • Βραβείο φωτογραφίας στο φεστιβάλ του Λοκάρνο.
  • Κρατικό βραβείο της ΕΣΣΔ.

Παραλειπόμενα

  • Η έσχατη ταινία του Sergei Eisenstein (μαζί με το δεύτερο μέρος) έγινε υπό παραγγελία του Joseph Stalin, ο οποίος και ταύτιζε τον εαυτό του με τον Ιβάν τον Τρομερό. Αυτό το πρώτο μέρος κυκλοφόρησε κανονικά στις αίθουσες, αλλά όσα είδε ο επικεφαλής της ΕΣΣΔ στο δεύτερο μέρος προφανώς δεν ήταν κι αυτά που περίμενε (το φιλμ παρουσιάζει τον Ιβάν να ξεπερνάει τα όρια της παράνοιας, αντίθετα με τον εθνικό ήρωα του πρώτου). Ως αποτέλεσμα, το δεύτερο μέρος απαγορεύτηκε να βγει στις αίθουσες, κι ενώ είχε ολοκληρωθεί από το 1946, έπρεπε να περιμένει ως το 1958 για να δει το φως αίθουσας, πέντε χρόνια μετά τον θάνατο του Stalin και 10 από αυτόν του Eisenstein. Ο ρώσος κινηματογραφιστής ετοιμάζονταν και για ένα τρίτο μέρος, αλλά μετά την απαγόρευση του δεύτερου, σταμάτησε τα γυρίσματα. Πέρα από ένα πεντάλεπτο απόσπασμα, που είδε το φως το 1988, ό,τι άλλο είχε ήδη ετοιμαστεί (20 λεπτά υλικού), καταστράφηκε κατά διαταγή του Stalin και μετά τον θάνατο του Eisenstein. Το σενάριο όμως επιβίωσε, και βρίσκεται διαθέσιμο ως σήμερα.
  • Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, και καθώς οι δυνάμεις των ναζί προσέγγιζαν τη Μόσχα, ο Eisenstein ήταν ένας από τους πολλούς μοσχοβίτες κινηματογραφικές που κατέφυγαν στην Άλμα Άτα του Καζακστάν (το σημερινό Αλμάτι). Εκεί συνέλαβε την ιδέα να γυρίσει τη βιογραφία του Ιβάν του Τέταρτου, γνωρίζοντας τον θαυμασμό του Stalin προς τον ιστορικό ηγέτη. Το σενάριο και γράφτηκε και εγκρίθηκε, και η Mosfilm το αποδέχτηκε ως μια ταινία σε δύο μέρη. Για τον Eisenstein όμως ήταν ένα σχέδιο για τρεις ταινίες, κάτι που συζήτησε με τον συνεργάτη του, Grigori Alexandrov, και παρά τη διαφωνία του δεύτερου, το οριστικοποίησε.
  • Τα γυρίσματα κράτησαν πάνω από δύο έτη (εξολοκλήρου σε στούντιο της Mosfilm στην Άλμα Άτα), με τον Eduard Tisse να κρατάει την κάμερα στις εξωτερικές λήξεις, και τον Andrey Moskvin στις εσωτερικές.
  • Οι δύο ταινίες βρίσκονται σε πολλές λίστες που αφορούν τις καλύτερες ταινίες της έβδομης τέχνης, αλλά έχουν και πολέμιους.

Γκαλερι φωτογραφιων

25 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *