Iron Sky: Το 4ο Ράιχ Αντεπιτίθεται (2012)

ΣΥΝΟΨΗ

1945 κι ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος φαίνεται ότι τελειώνει με την παράδοση της Γερμανίας και τον θάνατο του Χίτλερ. Ένας γερμανός επιστήμονας όμως κάνει πειράματα αντιβαρύτητας σε μυστική βάση στην Ανταρτική, κι αλλάζει τις ισορροπίες. Από εκεί, ομάδα ναζί φτάνουν ως τη σκοτεινή πλευρά του Φεγγαριού κι εκεί φτιάχνουν μυστική βάση, με το όνομα Schwarze Sonne. Σκοπός τους είναι να αναπτύξουν τέτοιο οπλοστάσιο ώστε να επανέλθουν στο παλιό τους όνειρο της κατάκτησης της Γης. Το 2018, οι απόγονοι αυτών έρχονται αρχικά με υπόσχεση την παγκόσμια ειρήνη, αλλά από πίσω κρύβουν τις δόλιες προθέσεις τους. Η παλαβή πρόεδρος των ΗΠΑ πρέπει τώρα να οδηγήσει τις γήινες δυνάμεις στη Σελήνη, ώστε να καταστρέψουν τα όπλα των ναζί. Αλλά τα 70 χρόνια προετοιμασίας είναι πολλά, κι ο ηγέτης των ναζί στρατηγός Κλάους Άντλερ έχει στα χέρια του κάθε λεπτομέρεια για την επίθεση.

Σκηνοθεσία:

Timo Vuorensola

Κύριοι Ρόλοι:

Julia Dietze … Renate Richter

Gotz Otto … Klaus Adler

Christopher Kirby … James Washington

Tilo Pruckner … Δρ Richter

Udo Kier … Wolfgang Kortzfleisch

Peta Sergeant … Vivian Wagner

Stephanie Paul … η πρόεδρος των ΗΠΑ

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Michael Kalesniko, Timo Vuorensola

Στόρι: Johanna Sinisalo, Jarmo Puskala

Παραγωγή: Oliver Damian, Tero Kaukomaa, Samuli Torssonen

Μουσική: Laibach

Φωτογραφία: Mika Orasmaa

Μοντάζ: Suresh Ayyar

Σκηνικά: Ulrika von Vegesack

Κοστούμια: Jake Collier

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Iron Sky
Ελληνικός Τίτλος: Iron Sky: Το 4ο Ράιχ Αντεπιτίθεται

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Iron Sky: Η Επόμενη Γενιά (2019)

Κύριες Διακρίσεις

Βραβείο κοινού στο φεστιβάλ Βρυξελών.
Βραβείο σκηνικών στα Jussi, τα εθνικά βραβεία της Φινλανδίας.

Παραλειπόμενα

Μία από τις πλέον ακριβές παραγωγές στο φινλανδικό σινεμά, και η πιο ακριβή όταν κυκλοφόρησε. Πάνω όμως από το 10% της χρηματοδότης προήλθε από φαν.
Η ιδέα για την ταινία ανήκει στον Jarmo Puskala, και του αποκαλύφθηκε μέσα σε όνειρο του. Αυτός την είπε στον Timo Vuorensola, και ο τελευταίος συμφώνησε να το κάνουν ταινία μόνο αν εξασφάλιζε τη συμμετοχή του Udo Kier για το καστ και των σλοβένων Laibach για το σάουντρακ.
Πριν βγει η ταινία στις αίθουσες, το 2011, προηγήθηκε ένα digital-comic πρίκουελ με τίτλο Iron Sky: Bad Moon Risin.
Λίγους μήνες μετά την πρεμιέρα, ακολούθησε το βίντεο-γκέιμ Iron Sky: Invasion, αλλά και το παιχνίδι στρατηγικής Iron Sky: The Board Game.
Στη Βρετανία, η Revolver Entertainment αποφάσισε να διανείμει την ταινία στις αίθουσες για μία μόνο ημέρα. Μετά όμως από απαίτηση των φαν, η διανομή επεκτάθηκε.
Το 2014 εμφανίστηκε στο Home Cinema το director’s cut, με 20 εξτρά λεπτά διάρκειας.

ΚΡΙΤΙΚΗ #1

Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος
Έκδοση Κειμένου: 10/6/2013

Ένα φιλμ που πέρασε κάπως απαρατήρητο ενώ έγινε καλτ με φανατικούς οπαδούς. Αν και χαμηλού προϋπολογισμού, χάρη στα κατάλληλα ψηφιακά εφέ καταφέρνει να είναι εντυπωσιακό. Στον πυρήνα του υπάρχει η πολιτική σάτιρα. Στα 2018, βλέπουμε ότι η πρόεδρος των ΗΠΑ είναι φτυστή η… Σάρα Πάλιν, με άκρως μιλιταριστικές διαθέσεις και φυσικά τακιμιάζοντας με τους ναζί που επέστρεψαν στη Γη. Παρακάτω καταλαβαίνουμε ότι τα σατιρικά βέλη στρέφονται προς όλες τις εξουσίες στον πλανήτη. Το κακό είναι ότι ούτε τα έξυπνα αστεία αφθονούν, ούτε το μακελειό που ακολουθεί βοηθάει σε πιο ενδελεχείς παρατηρήσεις. Ενδιαφέρον ως εγχείρημα, άνισο ως αποτέλεσμα, σίγουρα «κουλό», εξού και η αναγνώρισή του ως καλτ. Από τον Φιλανδό Τίμο Βουορενόλα, γνωστό από το «Star Wreck: In the Pirkinning» (2005), παρωδία των «Σταρ Τρεκ». Ίσως η πιο κωμική στιγμή είναι στην αρχή, όταν η ναζί δασκάλα στη Σελήνη δείχνει στα παιδιά μόνο δύο-τρία πλάνα από τον «Δικτάτορα», τέτοια που να συμφέρουν, κι εξηγεί ότι «είδαμε μια ταινία μικρού μήκους του Τσάρλι Τσάπλιν».

Βαθμολογία:

ΚΡΙΤΙΚΗ #2

Κριτικός: Νίκος Ρέντζος
Έκδοση Κειμένου: 2/9/2013

Μιλάμε για μια ταινία, η οποία έγινε cult πριν καλά-καλά βγει στις αίθουσες. Η υπόθεση και μόνο είναι πέρα από κάθε φαντασία. Ομάδα ναζί ξεφεύγει, από την Ανταρκτική το 1945 και στήνει μια βάση στη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού σχεδιάζοντας να επιστρέψει στη Γη και να την κατακτήσει. Δε σταματάει εδώ η σεναριακή τρέλα. Πρόεδρος της Αμερικής το 2018, είναι η Σάρα Πέιλιν! Πρωτοπορεί στέλνοντας στο φεγγάρι ένα διάσημο μαύρο μοντέλο με την καμπάνια προώθησης του εγχειρήματος, να έχει τίτλο “Black to the moon”!

Δεν είναι όσο αστείο περιμένεις το Iron Sky και προσωπικά ο ενθουσιασμός μου, λόγω της τρελής βασικής ιδέας του, όσο περνούσε η ώρα μειωνόταν. Ίσως η αιτία να βρίσκεται στο ότι πολλές φορές το κλίμα φαίνεται να σοβαρεύει περισσότερο απ’ όσο θα έπρεπε, για μια ταινία τέτοιου ύφους. Απ’ την άλλη, η σάτιρα δεν είναι πάντα πετυχημένη και ενώ γίνονται κάποια εύστοχα κοινωνικοπολιτικά σχόλια, τα περισσότερα αστεία ανήκουν σε κωμωδία χαμηλότερου επιπέδου.

Όσοι αναζητάτε το cult, εδώ θα βρείτε αρκετό αλλά δεν ξέρω, αν θα σας ικανοποιήσει πλήρως. Το Iron Sky έχει καταφέρει πάντως να αποκτήσει οπαδούς κυρίως λόγω αυτής της “καλτίλας” που αποπνέει, έστω κι αν μερικές φορές το παίρνει λίγο πιο σοβαρά απ’ όσο χρειάζεται.

Βαθμολογία: