Η Χάνα, η μεγαλύτερη κόρη μιας οικογένειας καλλιτεχνών, είναι μια αφοσιωμένη σύζυγος και μητέρα, και ταυτόχρονα μια πετυχημένη ηθοποιός. Υποστηρίζοντας με θέρμη τις δυο μικρότερες αδελφές της, αποτελεί τον συνδετικό κρίκο μιας οικογένειας που μοιάζει να αντιπαθεί τη σταθερότητα τόσο όσο βασίζεται σ’ αυτήν. Όταν όμως ο ήσυχος κόσμος της Χάνα σαμποτάρεται από αδελφική αντιζηλία, ανακαλύπτει ότι είναι το ίδιο χαμένη όσο οποιοσδήποτε άλλος, και πως για να βρει τον εαυτό της θα πρέπει να διαλέξει ανάμεσα στην ανεξαρτησία της και σε μια οικογένεια που δεν μπορεί να αποχωριστεί.

Σκηνοθεσία:

Woody Allen

Κύριοι Ρόλοι:

Mia Farrow … Hannah

Barbara Hershey … Lee

Dianne Wiest … Holly

Michael Caine … Elliot

Woody Allen … Mickey

Carrie Fisher … April

Maureen O’Sullivan … Norma

Lloyd Nolan … Evan

Max von Sydow … Frederick

Daniel Stern … Dusty

Julie Kavner … Gail

J.T. Walsh … Ed Smythe

Julia Louis-Dreyfus … Mary

John Turturro … συγγραφέας

Richard Jenkins … Δρ Wilkes

Fred Melamed … Δρ Grey

Joanna Gleason … Carol

Tony Roberts … Norman

Sam Waterston … David

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Woody Allen

Παραγωγή: Robert Greenhut

Φωτογραφία: Carlo Di Palma

Μοντάζ: Susan E. Morse

Σκηνικά: Stuart Wurtzel

Κοστούμια: Jeffrey Kurland

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Hannah and Her Sisters
  • Ελληνικός Τίτλος: Η Χάνα και οι Αδελφές της

Κύριες Διακρίσεις

  • Όσκαρ δεύτερου αντρικού ρόλου (Michael Caine), δεύτερου γυναικείου ρόλου (Dianne Wiest) και αυθεντικού σεναρίου. Υποψήφιο για καλύτερη ταινία, σενάριο, μοντάζ και σκηνικά.
  • Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ταινίας (κωμωδία/μιούζικαλ). Υποψήφιο για σκηνοθεσία, δεύτερο αντρικό ρόλο (Michael Caine), δεύτερο γυναικείο ρόλο (Dianne Wiest) και σενάριο.
  • Βραβείο Bafta σκηνοθεσίας και σεναρίου. Υποψήφιο για καλύτερη ταινία, πρώτο αντρικό ρόλο (Woody Allen και Michael Caine), πρώτο γυναικείο ρόλο (Mia Farrow), δεύτερο γυναικείο ρόλο (Barbara Hershey) και μοντάζ.

Παραλειπόμενα

  • Πρώτη από τις δύο κινηματογραφικές εμφανίσεις της Soon-Yi Previn, η οποία έγινε διάσημη με τον σκανδαλώδη γάμο της με τον Woody Allen το 1997. Σε ηλικία εδώ 15 ετών, είναι ανάμεσα στους καλεσμένους του δείπνου των ευχαριστιών, μαζί και με άλλα παιδιά της Farrow.
  • Φανερές οι επιρροές από Ingmar Bergman και κυρίως το Φάννυ και Αλέξανδρος. Υπάρχουν όμως σημεία που παραπέμπουν στο Ο Ρόκο και τα Αδέλφια του του Luchino Visconti.
  • Το αρχικό στόρι αφορούσε έναν άντρα που ερωτεύονταν την αδελφή της συζύγου του.
  • Πολλές σκηνές της Χάνα γυρίστηκαν στο αληθινό διαμέρισμα της Mia Farrow.
  • Όταν τελείωσε η σκηνή χωρισμού των Max von Sydow και Barbara Hershey, το συνεργείο χειροκροτούσε όρθιο τους ηθοποιούς.
  • Σύμφωνα με τη USA Today, ένα κίνημα προσπάθησε να φέρει το αυθεντικό σενάριο ως το πρώτο που θα ήταν υποψήφιο για βραβείο Πούλιτζερ.
  • Ο Allen είχε γράψει ένα πιο καταθλιπτικό φινάλε, αλλά η Orion Pictures επέμενε να το αλλάξει.
  • Η Kim Basinger είχε αποδεχτεί να ερμηνεύσει τη Χάνα, αλλά προτίμησε το 9μιση Βδομάδες. Και η Jennifer Jason Leigh ήταν υποψήφια, αλλά ο δημιουργός δεν τη θεώρησε έμπειρη.
  • Η Brooke Shields απέρριψε την ευκαιρία να γίνει η Έιπριλ, επειδή φοιτούσε τότε στο πανεπιστήμιο του Πρίνστον.
  • Ντεμπούτο για την Julia Louis-Dreyfus και την Joanna Gleason.
  • Πρώτη ταινία του Allen δίχως τον μόνιμο από το 1977 διευθυντή φωτογραφίας του, τον Gordon Willis.
  • Πρώτη φορά που ταινία του Woody Allen κάνει πρεμιέρα και σε άλλες πόλεις πέρα της Νέας Υόρκης. Ως και σήμερα, είναι από τις μεγαλύτερες εμπορικές του επιτυχίες, μαζεύοντας 40,1 εκατομμύρια δολάρια, έναντι κόστους των 6,4.
  • Το 2016, η Olivia Wilde σκηνοθέτησε το σενάριο για μια θεατρική ανάγνωση του έργου, με την ίδια και τους Rose Byrne, Uma Thurman, Michael Sheen, Bobby Cannavale, Salman Rushdie, Maya Rudolph, Jason Sudeikis και Justin Long στους υπόλοιπους ρόλους.

Κριτικός: Σοφία Γουργουλιάνη

Έκδοση Κειμένου: 29/12/2009

Με το Η Χάνα και οι Αδερφές της, ο Woody Allen απομακρύνεται οριστικά από τον ’70s εαυτό του και τις κωμωδίες, και μας εισάγει για τα καλά στον κόσμο των νευρώσεων, της απαισιοδοξίας και του σκεπτικισμού. Αυτό που κυριαρχεί δεν είναι οι ξεκαρδιστικές καταστάσεις, είναι οι ξεκαρδιστικές ατάκες και το μαύρο χιούμορ.

Τι είναι όμως αυτό που κάνει μια ταινία του 1986 -τόσα χρόνια και τόσες ξεκάθαρα γουντιαλενικές ταινίες μετά- να εξακολουθεί να γοητεύει το εκάστοτε κοινό της; Είναι οι υπέροχες ερμηνείες, από ένα από τα καλύτερα καστ που είχε ποτέ ο Woody Allen στη διάθεση του; Είναι οι σκηνοθετικές επιρροές από τον Bergman και τον Fellini; Όλα αυτά κάνουν την ταινία απλά να ξεχωρίζει. Αυτό που την κάνει να μαγεύει το κοινό της είναι το γεγονός ότι ο σκηνοθέτης μετατρέπεται πιο πολύ από ποτέ σε ψυχαναλυτή. Ξέρει τι συμβαίνει κάθε στιγμή, όχι μόνο έξω από τα κεφάλια των πρωταγωνιστών, αλλά και μέσα. Μοιάζει να έχει κατανοήσει τόσο τέλεια την ψυχολογία των ηρώων που το «το ‘χω νιώσει κι εγώ αυτό» είναι αναπόφευκτο. Ξέρει, από την άλλη, πιο καλά απ’ όλους εμάς πόσο βαρετό θα ήταν να γνωρίζουμε τις σκέψεις και τα κίνητρα όλων των ηρώων, να μην υπάρχει έστω και κάποιος που να βρίσκεται στην άγνοια και να αναρωτιέται για τις αλλαγές που συμβαίνουν γύρω του. Θέτει, λοιπόν, όρια στη λογική της κλειδαρότρυπας με τον πρωταγωνιστικό του χαρακτήρα, τη Χάνα, η οποία μοιάζει αποκλεισμένη όχι μόνο ως προς το κοινό, για όσα συμβαίνουν στο μυαλό της, αλλά αποκλεισμένη κι από την ίδια τη ροή των γεγονότων.

Συμπερασματικά, το Χάνα και οι Αδερφές της είναι μια ταινία που αφενός θα σας γεμίσει νοσταλγία με το απόλυτα ’80s ύφος, την τζαζ μουσική και την πανέμορφα κινηματογραφημένη Νέα Υόρκη, αφετέρου θα σας χαρίσει χαρακτήρες με τους οποίους ακόμη και σήμερα θα ταυτιστείτε και ένα σκηνοθετικό ύφος που παρά τα χρόνια δεν μοιάζει καθόλου, μα καθόλου, πασέ!

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

18 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *