Εκρηκτικό Κοκτέιλ
- Gunpowder Milkshake
- Bloody Milkshake
- 2021
- Γαλλία 🇫🇷, Γερμανία 🇩🇪, ΗΠΑ 🇺🇸
- Αγγλικά, Ρωσικά
- Δράσης, Θρίλερ, Μαύρη Κωμωδία
- 23 Σεπτεμβρίου 2021
Η Σαμ ήταν μόλις 12 ετών όταν η μητέρα της, μια ελίτ εκτελέστρια, αναγκάστηκε να την εγκαταλείψει. Χωρίς άλλη επιλογή, ανατράφηκε από την Εταιρία, ένα αδίστακτο συνδικάτο δολοφόνων, για το οποίο δούλευε και η μητέρα της. Ακολουθώντας τα βήματα της, η 27χρονη πλέον Σαμ είναι κι αυτή στην κορυφή του τομέα της. Όταν όμως μια “δουλειά” πάει τελείως στραβά, η Εταιρία θα στραφεί εναντίον της, και μόνη της βοήθεια είναι τρεις φονικές βιβλιοθηκάριες που τη βοήθησαν όταν ήταν μικρή.
Σκηνοθεσία:
Navot Papushado
Κύριοι Ρόλοι:
Karen Gillan … Samantha ‘Sam’
Lena Headey … Scarlet
Carla Gugino … Madeleine
Angela Bassett … Anna May
Michelle Yeoh … Florence
Chloe Coleman … Emily
Paul Giamatti … Nathan
Ralph Ineson … Jim McAlester
Adam Nagaitis … Virgil
Michael Smiley … Δρ Ricky
Ivan Kaye … Yankee
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Navot Papushado, Ehud Lavski
Παραγωγή: Alex Heineman, Andrew Rona
Μουσική: Haim Frank Ilfman
Φωτογραφία: Michael Seresin
Μοντάζ: Nicolas De Toth
Σκηνικά: David Scheunemann
Κοστούμια: Louise Frogley
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Gunpowder Milkshake
- Ελληνικός Τίτλος: Εκρηκτικό Κοκτέιλ
- Εναλλακτικός Τίτλος: Bloody Milkshake [Γαλλία]
Παραλειπόμενα
- Πρώτη αγγλόφωνη ταινία για τον ισραηλινό Navot Papushado. Ακόμα και η προηγούμενη συμμετοχή του στο αμερικανικό ABCs of Death 2 μιλούσε τη γλώσσα του.
- Lena Headey και Karen Gillan, μητέρα και κόρη στην ταινία, χωρίζονται ηλικιακά στην πραγματικότητα μόνο 14 χρόνια.
- Το Netflix ανέλαβε τη διανομή μέσω της πλατφόρμας του σε αρκετές χώρες, όπως τις ΗΠΑ, αλλά το StudioCanal έβγαλε το φιλμ στις αίθουσες σε πολλές ακόμα άλλες.
- Πριν κυκλοφορήσει η ταινία, επιβεβαιώθηκε στο φεστιβάλ Κανών η έναρξη εργασίας πάνω σε σίκουελ.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 28/7/2021
Αν το φιλμ γυρίστηκε μονάχα για φεμινιστικούς λόγους, τότε ναι ο Navot Papushado πέτυχε τους σκοπούς του. Από την άλλη, έχουν φανερά τόσα χαθεί από την εποχή του Big Bad Wolves, που δεν μοιάζει να του έκανε καλό ο ευρωπαϊκο-χολιγουντιανός αέρας…
Η Karen Gillan δεν είναι -ακόμα- υλικό για Όσκαρ, αλλά η περσόνα που ντύνει τη Σαμ είναι εξίσου συμπαθητική κι επικίνδυνη. Πείθει ως επίκεντρο για μια «kick-ass» ταινία δράσης, που προσπαθεί να δώσει έναν νέο αέρα σε ένα πονεμένο είδος. Δίπλα της μια θηλυκή all-star τετράδα (συν 8 και τρία τέταρτα…) που την πλαισιώσουν ικανοποιητικά, και αποδεικνύουν το αυταπόδεικτο, δηλαδή ότι οι γυναίκες μπορούν να εισβάλουν όλο και βαθύτερα στο είδος, δίχως να μειώσουν τη δυναμική του, αλλά -στην περίπτωση αυτή- να του προσδώσουν κι έναν συναισθηματισμό που στην ως τώρα παρουσία τους δεν μας είχαν χαρίσει απλόχερα. Μπορεί στα 1980 η Gena Rowlands ως Γκλόρια και η Sigoyrney Weaver ως Ρίπλεϊ να είχαν βάλει τις βάσεις, έκτοτε όμως ο κυριότερος «διαχειριστής» της δυναμικής γυναίκας στο σινεμά, ο μεσιέ Besson, προτιμούσε να την προσομοιώνει σε αρσενικό, απλά με σέξι εμφάνιση.
Αν όμως η δράση έχει διάσπαρτες ιδέες που μπορούν να σε ξεσηκώσουν, το σενάριο μπάζει νερά γρήγορα, και μπάζει από παντού. Δεν είναι τόσο το τετριμμένο της ύπαρξης ενός μικρού παιδιού που ο επαγγελματίας δολοφόνος «υιοθετεί» (έχουμε καταντήσει να το δικαιολογούμε συνεχώς ως «φόρο τιμής»), όσο η κατάργηση κάθε λογικής προσέγγισης επί όσων βλέπουμε. Και το ότι το φιλμ παραπέμπει σε κόμικ δεν διορθώνει ιδιαίτερα τα πράγματα, μια και το κωμικό στοιχείο που θα το έβαζε σε μια τάξη έρχεται και παρέρχεται αναλόγως των κεφιών του κειμένου. Είναι δυστυχώς πολλές οι φάσεις που δεν τηρούνται ούτε τα προσχήματα (ειδικά η εμφάνιση μαχαιριών απέναντι σε όπλα έρχεται πολύ συχνά για να βολέψει τις ηρωίδες μας), και δεν θα γλυτώσετε έναν ανά τακτά διαστήματα μίνι αναθεματισμό από μέσα σας (αν είστε ευγενικοί…).
Κρατάμε έτσι το θετικό πως έχουμε έναν σαματά που δεν σε αφήνει να χαλαρώσεις, όπως και το ότι γουστάρεις που η γυναίκα είναι γυναίκα και όχι άντρας με… στήθη, αλλά δεν έχουμε ξεπεράσει αυτό τον καταραμένο πήχη που μπορεί να κάνει τον Tarantino να νιώσει την ελάχιστη απειλή. Πόσο μάλλον τον Ennio Morricone που θα άκουγε εδώ παλιές του δουλειές σε διασκευή.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
Που γυρίστηκε η ταινία;
Εξ ολοκλήρου στο Βερολίνο και το γειτονικό Πότσδαμ.