
Ο Λένι επιστρέφει με την οικογένειά του στη μικρή πόλη όπου μεγάλωσε ο ίδιος και οι φίλοι του. Αυτήν τη φορά, οι μεγάλοι είναι αυτοί που θα πάρουν μερικά μαθήματα από τα παιδιά τους κατά τη διάρκεια μιας μέρας γεμάτης -όχι απαραίτητα ευχάριστες- εκπλήξεις: την τελευταία μέρα στο σχολείο.
Σκηνοθεσία:
Dennis Dugan
Κύριοι Ρόλοι:
Adam Sandler … Leonard ‘Lenny’ Feder
Kevin James … Erickson ‘Eric’ Lamonsoff
Chris Rock … Kurtis ‘Kurt’ McKenzie
David Spade … Marcus ‘Higgy’ Higgins
Salma Hayek … Roxanne ‘Roxie’ Chase-Feder
Maya Rudolph … Deanne McKenzie
Maria Bello … Sally Lamonsoff
Nick Swardson … Nicholas ‘Nick’ Hilliard
Steve Buscemi … Wiley
Colin Quinn … Dickie Bailey
Tim Meadows … Malcolm Fluzoo
Shaquille O’Neal … αστυνόμος Fluzoo
Alexander Ludwig … Braden Higgins
Jon Lovitz … επιστάτης
Steve Austin … Tommy Cavanaugh
Milo Ventimiglia … Milo
Dennis Dugan … Δρ Larry
Taylor Lautner … Andy
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Fred Wolf, Adam Sandler, Tim Herlihy
Παραγωγή: Jack Giarraputo, Adam Sandler
Μουσική: Rupert Gregson-Williams
Φωτογραφία: Theo van de Sande
Μοντάζ: Tom Costain
Σκηνικά: Aaron Osborne
Κοστούμια: Ellen Lutter
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Grown Ups 2
- Ελληνικός Τίτλος: Οι Μεγάλοι 2
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Οι Μεγάλοι (2010)
Σεναριακή Πηγή
- Σενάριο (χαρακτήρες): Οι Μεγάλοι των Adam Sandler, Fred Wolf.
Παραλειπόμενα
- Ο Rob Schneider δεν επέστρεψε στο σίκουελ, τόσο λόγω του προγραμματισμού του, όσο κι επειδή η γυναίκα του ήταν έγκυος.
- Πρώτο σίκουελ για τον Adam Sandler.
- Ο stand-up κωμικός Chris Hardwick γύρισε μια κάμεο σκηνή, που όμως κόπηκε στο μοντάζ.
- Παρά τις αρνητικότατες κριτικές και τις 9 υποψηφιότητες στα Χρυσά Βατόμουρα, η ταινία τα πήγε μια χαρά στα ταμεία. Έβγαλε 247 εκατομμύρια δολάρια, κι ενώ κόστισε 80.
- Το 2020, ο κωμικός Tom Scharpling τράβηξε τα φώτα της δημοσιότητας, όταν ανέβασε στο Twitter ένα ανεπίσημο σενάριο για ένα τρίτο μέρος.
Κριτικός: Νίκος Ρέντζος
Έκδοση Κειμένου: 7/5/2014
Απρόσμενο σίκουελ, μιας κωμωδίας που δεν είχε κάνει ιδιαίτερη επιτυχία τέσσερα χρόνια πριν. Το χιούμορ φτάνει τα όρια της καφρίλας πολλές φορές ενώ τα σεξιστικά αστεία δίνουν και παίρνουν συνεχώς, για να μην αναφέρω και την χρήση του toilet humor, στο οποίο οι συντελεστές δίνουν ρεσιτάλ. Σαφώς δεν είναι ταινία για όλους και κυρίως δεν αποτελεί πρόταση για το γυναικείο κοινό, για κανένα λόγο. Εκεί που μπορεί να έχει απήχηση με μεγαλύτερη ευκολία, είναι στον ανδρικό πληθυσμό (στο νεανικό κοινό περισσότερο) καθώς είμαστε λίγο πιο “χαλαροί” με το χιούμορ αυτού του είδους.
Τώρα, εγώ (ο “κάφρος”) να την πω την αμαρτία μου, γέλασα κάποιες φορές αλλά αυτό είναι δικό μου πρόβλημα μάλλον…
Βαθμολογία: