ΗΠΑ, δεκαετία του 1960. Ο Φρανκ Εϊμπεγκνέιλ Τζούνιορ, σπεσιαλίστας στις πλαστογραφίες προσώπων και επιταγών, διαφεύγει επιδέξια της σύλληψης, αλλάζοντας πολιτείες, επαγγέλματα και ταυτότητες. Στα χνάρια του ο Καρλ Χάνρατι, αφοσιωμένος πράκτορας του FBI, που έχει ορκιστεί να τον συλλάβει, αλλά βρίσκεται πάντα ένα βήμα πίσω.

Σκηνοθεσία:

Steven Spielberg

Κύριοι Ρόλοι:

Leonardo DiCaprio … Frank Abagnale Jr.

Tom Hanks … Carl Hanratty

Christopher Walken … Frank Abagnale Sr.

Martin Sheen … Roger Strong

Nathalie Baye … Paula Abagnale

Amy Adams … Brenda Strong

James Brolin … Jack Barnes

Nancy Lenehan … Carol Strong

Brian Howe … Earl Amdursky

Jennifer Garner … Cheryl Ann

John Finn … υποδιευθυντής Marsh

Elizabeth Banks … Lucy

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Jeff Nathanson

Παραγωγή: Walter F. Parkes, Steven Spielberg

Μουσική: John Williams

Φωτογραφία: Janusz Kaminski

Μοντάζ: Michael Kahn

Σκηνικά: Jeannine Oppewall

Κοστούμια: Mary Zophres

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Catch Me If You Can
  • Ελληνικός Τίτλος: Πιάσε με Αν Μπορείς

Σεναριακή Πηγή

  • Απομνημονεύματα: Catch Me If You Can των Frank Abagnale Jr., Stan Redding.

Κύριες Διακρίσεις

  • Υποψήφιο για Όσκαρ δεύτερου αντρικού ρόλου (Christopher Walken) και μουσικής.
  • Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα πρώτου αντρικού ρόλου (Leonardo DiCaprio) σε δράμα.
  • Βραβείο Bafta δεύτερου αντρικού ρόλου (Christopher Walken). Υποψήφιο για σενάριο, μουσική και κοστούμια.

Παραλειπόμενα

  • Βασίζεται στα αληθινά γεγονότα με επίκεντρο τον Frank William Abagnale Jr., που έχει κι ένα μικρό πέρασμα ως γάλλος αστυνομικός. Παρότι δεν είχε ιδιαίτερη εμπλοκή ως σύμβουλος στο σενάριο, υποστήριξε ότι το 80% όσων βλέπουμε είναι αληθινά.
  • Οι παραγωγοί Norman Lear και Bud Yorkin είχαν αγοράσει άμεσα τα δικαιώματα του βιβλίου, όταν έμαθαν για αυτό στο τηλεοπτικό The Tonight Show με τον Johnny Carson. Δύο χρόνια αργότερα τα μεταβίβασαν στην Columbia Pictures, κι αυτή όρισε ως παραγωγό τον Hall Bartlett. Παρότι ο Steven Kunes προσβλήθηκε για να γράψει το σενάριο, ο Bartlett έφυγε έξαφνα από τη ζωή, και το σχέδιο μεταβιβάστηκε στη Hollywood Pictures (της Disney) και στη συνέχεια σε μια άλλη θυγατρική, την Bungalow 78 Productions. Το 1990, τα δικαιώματα του βιβλίου αποκτήθηκαν από τον Michel Shane που συνεργάζονταν με την Paramount Pictures. Έφτασε και το 1997, οπότε το σχέδιο πήγε στην DreamWorks. Το 2000 προσεγγίσθηκε να το αναλάβει ο David Fincher, αλλά εκείνος προτίμησε το Δωμάτιο Πανικού. Όταν έπειτα ξεκίνησαν οι συζητήσεις με τον Leonardo DiCaprio, ήταν ο Gore Verbinski που κρατούσε τη σκηνοθεσία. Σε αυτό το σημείο, ο Spielberg ανέλαβε ως παραγωγός. Ο Verbinski συμπλήρωσε το καστ με τους: James Gandolfini, Ed Harris και Chloe Sevigny, αλλά έφυγε λόγω της καθυστέρησης που επέφεραν νέα γυρίσματα του DiCaprio για τη Συμμοριών της Νέας Υόρκης. Επόμενος στη λίστα ήταν ο Lasse Hallstrom, που μέσα σε έναν μήνα τα παράτησε, με τους Harris και Sevigny να πράττουν αναλόγως. Ο Spielberg πρόσφερε τη θέση στον Milos Forman, έχοντας υπόψιν και τον Cameron Crowe. Επάνω όμως στις συνομιλίες, αποφάσισε να το αναλάβει ο ίδιος, δίνοντας τέλος σε μια πολύχρονη περιπέτεια.
  • Το 1981 είχε ανακοινωθεί με τον Dustin Hoffman ως Φρανκ Τζούνιορ.
  • Η πρώτη επιλογή του Spielberg για τον πρωταγωνιστή ήταν ο Johnny Depp.
  • Ο Spielberg ήθελε γαλλίδα ηθοποιό για την Πόλα, ώστε να είναι πιο ρεαλιστικό. Ζητώντας βοήθεια από τον Brian De Palma που ζούσε στο Παρίσι, βρέθηκε ανάμεσα σε άλλες η Nathalie Baye.
  • Η Jennifer Garner, που κέρδισε τον ρόλο από την εμφάνιση της στη σειρά Alias, τελείωσε τις σκηνές της μέσα σε μία ημέρα.
  • Πολύ καλή η εισπρακτική πορεία, με έσοδα 352,1 εκατομμύρια δολάρια, έναντι κόστους των 52.
  • Το 2009, το σενάριο μετατράπηκε σε θεατρικό μιούζικαλ, το οποίο είχε αξιόλογη πορεία.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 5/4/2006

Ο Στίβεν Σπίλμπεργκ δεν παραμένει στο γοητευτικό του θέμα, αλλά δημιουργεί μια κομεντί στα πρότυπα των καλύτερων τής τότε εποχής. Το κυνήγι γάτας-ποντικού, εμπλουτισμένο με ψυχαναλυτικές νότες στα κεντρικά πρόσωπα, παρουσιάζεται με τέτοιο στιλ που πραγματικά ξεχύνεται της οθόνης. Η καλλιτεχνική επιμέλεια, η σικάτη φωτογράφηση και το τζαζ σκορ του αγέραστου Τζον Γουίλιαμς (μαζί με τους τίτλους παραπέμπει στο «Ο Ροζ Πάνθηρας»), είναι τόσο προσεκτικά τοποθετημένα, που αποτελούν από μόνα τους αφορμή για διασκεδαστική θέαση. Οι ερμηνείες των «αντιπάλων» Λεονάρντο ΝτιΚάπριο και Τομ Χανκς προκαλούν “βαρβάτη” χημική ένωση, ενώ κι αυτή του Κρίστοφερ Γουόκεν είναι ιδανική στον ρόλο κλειδί του πατέρα του Φρανκ. Πολλές αγαπημένες σκηνές, σεβασμός στον θεατή, εμπορικός κινηματογράφος με άρτια τεχνική, ουσία και λειτουργικότητα.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

39 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *