Καλοκαίρι του 1983, στη βόρεια Ιταλία. Ο Έλιο Πέρλμαν, ένας 17χρονος αμερικανο-ιταλός, περνάει τις μέρες του με την οικογένεια του στη βίλα τους, που χτίστηκε τον 17ο αιώνα, αντιγράφοντας τραγούδια και φλερτάροντας με τη φίλη του, Μάρζια. Μια μέρα, ο Όλιβερ, ένας χαριτωμένος 24χρονος Αμερικανός με υποτροφία για διδακτορικό, καταφτάνει καθώς το πανεπιστήμιο του έχει θέσει να βοηθήσει τον πατέρα του Έλιο, διαπρεπή καθηγητή στην ελληνορωμαϊκή κουλτούρα. Καταμεσής στην ηλιόλουστη λαμπρότητα του αισθησιακού αυτού σκηνικού, ο Έλιο και ο Όλιβερ ανακαλύπτουν την ομορφιά του νέου πόθου, σε ένα Καλοκαίρι που εντέλει θα αλλάξει τις ζωές τους για πάντα.

Σκηνοθεσία:

Luca Guadagnino

Κύριοι Ρόλοι:

Timothee Chalamet … Elio Perlman

Armie Hammer … Oliver

Michael Stuhlbarg … Κος Perlman

Amira Casar … Annella Perlman

Esther Garrel … Marzia

Victoire Du Bois … Chiara

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: James Ivory

Παραγωγή: Emilie Georges, Luca Guadagnino, James Ivory, Marco Morabito, Howard Rosenman, Peter Spears, Rodrigo Teixeira

Φωτογραφία: Sayombhu Mukdeeprom

Μοντάζ: Walter Fasano

Σκηνικά: Samuel Deshors

Κοστούμια: Giulia Piersanti

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Call Me by Your Name
  • Ελληνικός Τίτλος: Να Με Φωνάζεις με τ’ Όνομα σου
  • Εναλλακτικός Τίτλος: Chiamami col Tuo Nome [Ιταλία]

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Σεναριακή Πηγή

  • Μυθιστόρημα: Call Me by Your Name του Andre Aciman.

Κύριες Διακρίσεις

  • Όσκαρ διασκευασμένου σεναρίου. Υποψήφιο για καλύτερη ταινία, πρώτο αντρικό ρόλο (Timothee Chalamet) και τραγούδι (Mystery of Love).
  • Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ταινίας (δράμα), πρώτου αντρικού ρόλου (Timothee Chalamet) στην ίδια κατηγορία και δεύτερου αντρικού ρόλου (Armie Hammer).
  • Βραβείο Bafta σεναρίου. Υποψήφιο για καλύτερη ταινία, σκηνοθεσία και πρώτο αντρικό ρόλο (Timothee Chalamet).
  • Βραβείο σεναρίου και τραγουδιού (Mystery of Love) στα David di Donatello. Υποψήφιο για καλύτερη ταινία, σκηνοθεσία, παραγωγή, φωτογραφία, σκηνικά, κοστούμια, μακιγιάζ, κομμώσεις, μοντάζ και ήχο.

Παραλειπόμενα

  • Τα δικαιώματα του βιβλίου είχαν αγοραστεί από το 2007, και ανάμεσα σε αυτούς που είχαν συζητήσει να το αναλάβουν ήταν και οι: Gabriele Muccino, Ferzan Ozpetek και Sam Taylor-Johnson.
  • Το 2015, ο James Ivory δήλωσε σε συνέντευξη ότι θα έκανε την ταινία μαζί με τον Guadagnino, και ότι θα πρωταγωνιστούσαν οι Shia LaBeouf, Greta Scacchi. Το 2016, ανακοινώθηκε ότι ο Luca Guadagnino θα ήταν ο μόνος σκηνοθέτης, σε σενάριο δικό του και του Ivory. Ο Ιταλός ήταν και η πρώτη επιλογή των παραγωγών, αλλά είχε τότε αρνηθεί μιλώντας για φορτωμένο πρόγραμμα.
  • Οι δημιουργοί πέρασαν βδομάδες πριν τα γυρίσματα με μοναδική ασχολία τη διακόσμηση της Villa Albergoni στην Κρέμα της Λομβαρδίας.
  • Ο σκηνοθέτης ανέφερε ως κύριες επιρροές του τους Jean Renoir, Jacques Rivette, Eric Rohmer και Bernardo Bertolucci.
  • Εδώ έκλεισε ο Guadagnino τη θεματική τριλογία του “πόθου”, μετά το Είμαι ο Έρωτας (2009) και το Κάτω από τον Ήλιο (2015).
  • Το κρέντιτ του σεναρίου αποδόθηκε μόνο στον James Ivory, κι αυτή ήταν η πρώτη του φορά που έγραψε σενάριο δίχως να έχει και τη σκηνοθεσία. Ήταν επίσης το πρώτο του από το 2003.
  • Με κόστος μόλις 3,5 εκατομμύρια δολάρια, το φιλμ έβγαλε 41,9.

Μουσικά Παραλειπόμενα

  • Ο ίδιος ο Guadagnino επέλεξε τη μουσική της ταινίας. Εντυπωσιασμένος από τον λυρισμό του αμερικανού Sufjan Stevens, του ζήτησε να γράψει κάποιο κομμάτι για το φιλμ. Εντέλει του έγραψε δύο: το Mystery of Love και το Visions of Gideon, αλλά και ανασκεύασε το παλιότερο του, Futile Devices. Ο σκηνοθέτης τού είχε ζητήσει να κάνει και την αφήγηση ως γηραιότερος Έλιο, αλλά αυτό ο συνθέτης το αρνήθηκε.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 13/3/2018

Δεν ξέρεις ποιανού ταινία βλέπεις. Οι υπογραφές του Luca Guadagnino και του James Ivory, αμφότερες βαριές, επηρεάζουν εξίσου τη διασκευή του έργου του Andre Aciman. Ο Guadagnino επιδεικνύει την ικανότητα του να στήνει εικόνες, ακόμα κι εδώ που έχουμε ένα πεδίο απλοϊκής όψης, και να παίρνει τα μέγιστα από τους ερμηνευτές του. Από την άλλη, η ταινία, παρότι σύγχρονου ντεκόρ, κρύβει τις παλιές καλές ταινίες εποχής του Ivory, σε κάθε γωνία της σύνθεσης. Ειδικά, η επιλογή του παλιού αρχοντικού, των σπιτιών της Λομβαρδίας, αλλά και του πανέμορφου κλασικής όψης κήπου σε παραπέμπουν σε ταινίες σαν το Δωμάτιο με Θέα. Τεχνικά, ο σικελός δημιουργός ακολουθεί μια σινεφιλικά παραδοσιακή οδό, πάνω-κάτω στο στυλ που γυρίζονταν οι μεγάλες ιταλικές ταινίες μέχρι τη δεκαετία του 1970 (πολύ κοντά ειδικά στο Θάνατος στη Βενετία), αφήνοντας ανοιχτούς τους ορίζοντες του θεατή που προσκολλάται έτσι στο θέμα, αντί απλά να θαυμάζει ολόγυρα. Κι όμως, εκεί έχει γίνει το λάθος, ένα λάθος που ο Guadagnino δεν έκανε στο παρόμοιας φύσης Είμαι ο Έρωτας…

Το μυθιστόρημα-βάση είναι πανίσχυρο ως μια αισθηματική ιστορία ενός έρωτα που δεν έμελλε να εξελιχθεί σε μόνιμη συντροφικότητα, αλλά με τον τρόπο που γίνεται η αφήγηση, αυτό θα έστεκε από μόνο του αν μιλούσαμε για έναν καθημερινό έρωτα. Στην προκειμένη, όταν μιλάμε για έναν απαγορευμένο έρωτα, φαντάζει υπερβολικά ιδεατή η περίπτωση που παρακολουθούμε. Δεν υπάρχουν επί της ουσίας εμπόδια, σκαμπανεβάσματα, εκπλήξεις, τίποτα δεν σαμποτάρει αυτό που εντέλει μοιάζει με αφήγηση από ημερολόγιο προσωπικής χρήσης. Αν ο Ιταλός διάνθιζε την εικόνα του με τα χρώματα που έχει αποδείξει ότι είναι μάστορας στο να ελέγχει, θα μιλούσαμε διαφορετικά. Εκεί, η απλή εξιστόρηση θα γινόταν δημιουργική μυθοπλασία. Ένα «κλικ», δηλαδή, και θα είχαμε υψηλή τέχνη.

Κι έτσι, φυσικά, δεν μπορούμε παρά να μιλάμε για κάτι αληθινά καλό. Η ένωση της κλασικό φόρμας του Ivory με τον σινεφιλικό μινιμαλισμό που επιβάλλει στο στυλ ο Guadagnino βοηθούν σε μια ομαλότατη αφήγηση σε όμορφους τόνους, ενώ ερμηνείες, ειδικά σαν αυτήν του νεαρού Timothee Chalamet, δεν βλέπεις κάθε μέρα.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

18 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *