Στη Νέα Υόρκη του 1928, ο μάνατζερ ενός νεαρού ιδεαλιστή σεναριογράφου βρίσκει χορηγό για το καινούριο του θεατρικό έργο. Πρόκειται για έναν γκάνγκστερ, τον Νικ Βαλέντι, ο οποίος θέτει ως όρο τη συμμετοχή στην παράσταση της ατάλαντης φιλενάδας του, Όλιβ. Τα πράγματα περιπλέκονται από τη στιγμή που στον θίασο δέχονται να συμμετάσχουν και δύο μεγάλα ονόματα του Μπρόντγουεϊ.

Σκηνοθεσία:

Woody Allen

Κύριοι Ρόλοι:

John Cusack … David Shayne

Dianne Wiest … Helen Sinclair

Jennifer Tilly … Olive Neal

Chazz Palminteri … Cheech

Mary-Louise Parker … Ellen

Jack Warden … Julian Marx

Joe Viterelli … Nick Valenti

Rob Reiner … Sheldon Flender

Tracey Ullman … Eden Brent

Jim Broadbent … Warner Purcell

Harvey Fierstein … Sid Loomis

Stacey Nelkin … Rita

Malgorzata Zajaczkowska … Lili

Edie Falco … Lorna

Debi Mazar … Violet

Tony Sirico … Rocco

Tony Darrow … Aldo

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Woody Allen, Douglas McGrath

Παραγωγή: Robert Greenhut

Φωτογραφία: Carlo Di Palma

Μοντάζ: Susan E. Morse

Σκηνικά: Santo Loquasto

Κοστούμια: Jeffrey Kurland

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Bullets Over Broadway
  • Ελληνικός Τίτλος: Σφαίρες Πάνω από το Μπρόντγουαιη [αυθεντικός]
  • Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Σφαίρες Πάνω από το Μπρόντγουεϊ

Κύριες Διακρίσεις

  • Όσκαρ δεύτερου γυναικείου ρόλου (Dianne Wiest). Υποψήφιο για σκηνοθεσία, δεύτερο αντρικό ρόλο (Chazz Palminteri), δεύτερο γυναικείο ρόλο (Jennifer Tilly), αυθεντικό σενάριο, σκηνικά και κοστούμια.
  • Χρυσή Σφαίρα δεύτερου γυναικείου ρόλου (Dianne Wiest).
  • Υποψήφιο για Bafta σεναρίου.

Παραλειπόμενα

  • Παρότι δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ, ο τίτλος πρέπει να είναι φόρος τιμής σε ένα παρατεταμένο σκετς με αυτό τον τίτλο από το τηλεοπτικό σόου των 1950, Caesar’s Hour. Μία από τις πρώτες δουλειές του Woody Allen ήταν να γράφει κείμενα για τον Sid Caesar.
  • Πρώτη ταινία του Allen δίχως καμία από τις μούσες του στο καστ: Louise Lasser, Diane Keaton ή τη Mia Farrow.
  • Ο ίδιος ο Allen μετέτρεψε το 2014 το σενάριο σε jukebox-musical για το θέατρο, με τίτλο Bullets Over Broadway the Musical. Στη χώρα μας, όμως, ο Γιάννης Κακλέας είχε ήδη από το 1999 ανεβάσει το σενάριο στο σανίδι, όχι όμως υπό τη μορφή μιούζικαλ.

Κριτικός: Σοφία Γουργουλιάνη

Έκδοση Κειμένου: 4/1/2010

O Woody Allen, στα μέσα σχεδόν της δεκαετίας των 1990, αποφασίζει να δώσει στο κοινό του κάτι αρκετά διαφορετικό απ’ ό,τι είχε παρουσιάσει μέχρι τότε. Δίχως να τα εξαφανίζει, θέτει στο περιθώριο τα love-stories, τους νευρωτικούς χαρακτήρες και την απαισιοδοξία, και φέρνει στο προσκήνιο το μαύρο, αλλά όχι μακάβριο, χιούμορ και τη σάτιρα.

Πρόκειται για μια ταινία η οποία εκτυλίσσεται σε δύο επίπεδα ολότελα διαφορετικά μεταξύ τους. Από τη μία η γκλαμουριά του Μπρόντγουεϊ και απ’ την άλλη η μαφία κι ο υπόκοσμος. Ακούγεται πράγματι δύσκολο να βρουν αυτοί οι δύο κόσμοι σημεία επαφής. Ο σκηνοθέτης καταφέρνει όχι απλά να βγάλει το φίδι από την τρύπα, αλλά να κάνει κτήμα δικό του, και ταυτόχρονα δικό μας, τον τρόπο ζωής και τη φιλοσοφία των κόσμων αυτών. Μέσω τεσσάρων μοναδικών χαρακτήρων, μας εισάγει σε χώρους που οι περισσότεροι από μας ποτέ δεν θα μπούμε. Δεν είναι όμως μόνο η λογική αυτή της κλειδαρότρυπας που κάνει την ταινία αυτή να ξεχωρίζει, είναι οι ερμηνείες των τεσσάρων πρωταγωνιστών που σίγουρα την απογειώνουν. Ίσως το φινάλε να έρχεται λίγο απότομα, χωρίς στέρεα σεναριακά ερείσματα, να είστε όμως σίγουροι ότι αυτό δεν θα καταστρέψει με τίποτα την ατμόσφαιρα μιας διασκεδαστικής και πανέξυπνης ταινίας.

Συμπερασματικά, πρόκειται για μία από τις καλύτερες ταινίες του Woody Allen των 90’s, μια ταινία που θα σας γοητεύσει με τη μοναδική old-time ατμόσφαιρα της και θα σας γεμίσει νοσταλγία για έναν κόσμο που δεν έχετε ποτέ βιώσει.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

17 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *