Στα σκοτσέζικα όρη, ζει η Μερίντα, η πριγκίπισσα ενός βασιλείου με βασιλιά τον Φέργκους και βασίλισσα την Έλινορ. Μια κόρη που αψηφά τους νόμους αλλά και δεινή τοξότρια, η Μερίντα θα αρνηθεί ένα ιερό έθιμο και θα φέρει αναστάτωση στη χώρα. Σε μια προσπάθεια της να φέρει τα πράγματα σε ηρεμία, θα συμβουλευτεί μια γηραιά σοφή γυναίκα, η οποία θα της εκχωρήσει ένα βαρύ θέλημα.

Σκηνοθεσία:

Mark Andrews

Brenda Chapman

Steve Purcell (βοηθητικός)

Κύριοι Ρόλοι:

Kelly Macdonald … πριγκίπισσα Merida (φωνή)

Billy Connolly … βασιλιάς Fergus (φωνή)

Emma Thompson … βασίλισσα Elinor (φωνή)

Julie Walters … η μάγισσα (φωνή)

Kevin McKidd … λόρδος MacGuffin (φωνή)

Robbie Coltrane … λόρδος Dingwall (φωνή)

Craig Ferguson … λόρδος Macintosh (φωνή)

Steve Purcell … το κοράκι (φωνή)

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Mark Andrews, Steve Purcell, Brenda Chapman, Irene Mecchi

Στόρι: Brenda Chapman

Παραγωγή: Katherine Sarafian

Μουσική: Patrick Doyle

Μοντάζ: Nicholas C. Smith

Σκηνικά: Steve Pilcher

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Brave
  • Ελληνικός Τίτλος: Brave
  • Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Η Γενναία [ανεπίσημος]

Κύριες Διακρίσεις

  • Όσκαρ καλύτερης ταινίας κινουμένων σχεδίων.
  • Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ταινίας κινουμένων σχεδίων.
  • Βραβείο Bafta καλύτερης ταινίας κινουμένων σχεδίων.

Παραλειπόμενα

  • Τεχνική: Computer-animated (ψηφιακό)
  • Η πριγκίπισσα Μερίντα είναι η πρώτη θηλυκή πρωταγωνίστρια σε ταινία της Pixar. Η πρώτη που είχε ανακοινωθεί πως θα της παρέχει τη φωνή της ήταν η Reese Witherspoon.
  • Η Brenda Chapman επηρεάστηκε για το στόρι από τα παραμύθια των αδελφών Grimm και του Hans Christian Andersen, αλλά περισσότερο από τη σχέση με την κόρη της. Έγινε και η πρώτη γυναίκα νικήτρια Όσκαρ στην κατηγορία των κινουμένων σχεδίων.
  • Η ταινία βγήκε και τρισδιάστατη.
  • Και στα ελληνικά, με τις φωνές των: Ιωάννα Πηλιχού (Μέριντα), Σάκης Μπουλάς (Φέργκους), Ελένη Τσαλιγοπούλου (Έλινορ), Χριστίνα Βαρζοπούλου (η μάγισσα), Κώστας Μπακάλης (άρχοντας Ντίνκγουολ), Νίκος Νίκας (άρχοντας Μαγκάφιν), Τηλέμαχος Κρεβάικας (άρχοντας Μάκιντος), Φοίβος Ριμένας (νεαρός Ντίνκγουολ), Νίκος Ιωαννίδης (νεαρός Μαγκάφιν), Χρήστος Θάνος (νεαρός Μάκιντος), Νεφέλη Παπασταθοπούλου (μικρή Μέριντα), Βίνα Παπαδοπούλου (Μόντι), Στέλιος Ψαρουδάκης (Κοράκι), Γιάννης Παπαϊωάννου (Μάρτιν), Χρήστος Γλυκός (Γκόρντον), Ανδρέας Ρήγας, Μαρία Πλακίδη, Χρήστος Συριώτης, Ειρήνη Χατζηνίκου. Τραγούδι: Πέννυ Μπαλτατζή, Χριστίνα Αργύρη, Αλέξανδρος Λουζιώτης, Μαρίνα Σάττι, Φωτεινή Κωστοπούλου, Βασίλης Αξιώτης, Νεκτάριος Γεωργιάδης, Γιώργος Ζαχαρόπουλος. Σκηνοθετική επιμέλεια: Μαρία Πλακίδη. Μετάφραση: Ελένη Κουβοπούλου.

Μουσικά Παραλειπόμενα

  • Η ταινία έχει δύο αυθεντικά σινγκλ ερμηνευμένα από τη σκωτσέζα Julie Fowlis (Touch the Sky και Into the Open Air) και ένα από το συγκρότημα Birdy μαζί με τους Mumford & Sons (Learn Me Right). Το τελευταίο ήταν υποψήφιο στα Grammy για τραγούδι σε σάουντρακ, αλλά το πρώτο, το Touch the Sky, είχε τη μεγαλύτερη απήχηση.
  • Πρόκειται για την πρώτη ταινία κινουμένων σχεδίων που περιέχει τραγούδι στα γαελικά (σκωτικά). Πρόκειται για το νανούρισμα A Mhaighdean Bhan Uasal (Noble Maiden Fair) σε σύνθεση Patrick Doyle, το οποίο ακούγεται σε διαφορετικές εκδοχές τρεις φορές ανά την ταινία, ενώ τη μία ερμηνεύεται από την Emma Thompson και την Peigi Barker. Επίσης, πολλές γαελικές λέξεις υπάρχουν και στην εξίσου πρωτότυπη σύνθεση Song of Mor’du, και πάλι σε σύνθεση Patrick Doyle.

Κριτικός:  Δημήτρης Κωνσταντίνου-Hautecoeur

Έκδοση Κειμένου: 17/9/2012

Η μεγαλύτερη, κατ’ εμέ, αδυναμία των ταινιών κινουμένων σχεδίων αντικατοπτρίζεται στο γεγονός πως όλες είναι, λίγο ή πολύ, συνταγογραφημένες. Για χάρη του παιδικού κοινού, επιβάλλονται, ως απαραίτητες, η κλισέ δράση και η (πολλές φορές ενοχλητικά ηθικοπλαστική) συγκίνηση, συχνά μάλιστα εις βάρος του χιούμορ. Όσο πιο φανερή βέβαια είναι η πρόθεση των στούντιο να σεβαστούν τους ενήλικους θεατές, τόσο λιγότερο φανερά μοιάζουν τα κλισέ των ταινιών τους -πόσο μάλλον όταν μιλάμε για εταιρίες σαν τις Disney και Pixar που μας έχουν χαρίσει εξαιρετικά πρωτότυπες και ενδιαφέρουσες στιγμές στο είδος.

Μαθαίνοντας πως το επόμενο πρότζεκτ των δύο εταιριών θα αποτελούσε μια επιστροφή σε κάτι πολύ πιο γνωστό και παραδοσιακό απ’ ό,τι μας έχουν συνηθίσει τα τελευταία χρόνια (το στόρι αφορά τον υποχρεωτικό γάμο της νεαρής πριγκίπισσας μιας εν είδη Βίκινγκς φυλής), ομολογώ πως απογοητεύτηκα αναμένοντας το αποτέλεσμα να βρίθει από κλισέ. Πράγματι, δεν θα χαρακτήριζε κανείς το «Brave» ως το πιο πρωτότυπο πόνημα της συνεργασίας Disney-Pixar. Το target-group του είναι σαφώς πιο παιδικό από άλλες φορές και στο στόρι δεν θα εντοπίσετε παρά ελάχιστες, ίσως, εκπλήξεις, ενώ η εξέλιξη με τα τρία μικρά αρκουδάκια, παρότι αρχικά ενδιαφέρουσα, αποδεικνύεται τελικά άστοχη και αχρείαστη.

Εντούτοις, μπορεί να μην είναι κάποια ευρηματική ιστορία ή οι συμβολισμοί άλλων καρτούν που σε κερδίζουν εδώ, δεν μπορείς όμως σε καμία περίπτωση να αντισταθείς στο εμφανές μεράκι του σκηνοθέτη Mark Andrews και των υπόλοιπων συντελεστών που καταφέρνουν να εμφυσήσουν ψυχή στην ταινία. Κατά συνέπεια, φαντάζει αδύνατο να μη γελάσεις με τις ξεκαρδιστικές εκφράσεις και τις χαζομάρες των χαρακτήρων, να μην αισθανθείς δεμένος με την πριγκίπισσα Merida και εντέλει συγκινημένος από τον πλούσιο συναισθηματικό της κόσμο, να μην το κατευχαριστιέσαι κάθε φορά που την ακούς να μιλά με την ιδιαίτερη προφορά της (στην αγγλόφωνη βερζιόν), να μην αγωνιάς για την εξέλιξη της ιστορίας και, εν ολίγοις, να μην απολαύσεις κάθε λεπτό της εξαιρετικά καλοφτιαγμένης αυτής, γεμάτης πανέμορφα μηνύματα περιπέτειας…

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

20 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *