Σχέση 5 με 7
- 5 to 7
- 2014
- ΗΠΑ 🇺🇸
- Αγγλικά, Γαλλικά
- Αισθηματική, Δραμεντί, Κομεντί
- 02 Ιουλίου 2015
- 25 Σεπτεμβρίου 2015
Ο εμπνευσμένος νεαρός συγγραφέας Μπράιαν πρωτοσυναντάει την Αρλέτ, τη μορφωμένη σύζυγο ενός γάλλου διπλωμάτη, έξω από το ξενοδοχείο St. Regis του Μανχάταν. Κολακευμένη από το κυνηγητό που της κάνει, η Αρλέτ προτείνει έναν δεσμό «cinq-à-sept» (5 με 7 η ώρα). Παρότι ευχαριστημένος που βρήκε τη μούσα του, οι γονείς του δεν εγκρίνουν τη σχέση με μια ξένη. Όταν η σχέση όμως μεταλλάσσεται σε έρωτα, πρέπει να πάρουν αποφασίσεις που θα επηρεάσουν το υπόλοιπο της ζωής τους.
Σκηνοθεσία:
Victor Levin
Κύριοι Ρόλοι:
Anton Yelchin … Brian Bloom
Berenice Marlohe … Arielle Pierpont
Olivia Thirlby … Jane Hastings
Lambert Wilson … Valery Pierpont
Frank Langella … Sam Bloom
Glenn Close … Arlene Bloom
Eric Stoltz … Jonathan Galassi
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Victor Levin
Παραγωγή: Bonnie Curtis, Sam Englebardt, William D. Johnson, Julie Lynn
Μουσική: Danny Bensi, Saunder Jurriaans
Φωτογραφία: Arnaud Potier
Μοντάζ: Matt Maddox
Σκηνικά: Jeannine Oppewall
Κοστούμια: Heidi Bivens
Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: 5 to 7
Ελληνικός Τίτλος: Σχέση 5 με 7
Παραλειπόμενα
- Αρχική Αρλέτ ήταν η Diane Kruger, αλλά αποχώρησε λόγω φόρτου εργασίας.
- Ο δημιουργός πήρε την έμπνευση από ένα ζευγάρι Γάλλων που ζούσε υπό καθεστώς ανοιχτού γάμου, τους οποίους γνώρισε πίσω στα 1980.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 7/2/2016
Πρόκειται για ένα φιλμ καλών προοπτικών, ανεξάρτητων βέβαια πάντα, που κρίνεται φυσιολογικό να παίξει σε αρκετά φεστιβάλ. Κυρίως, όμως, να ξεγελάσει τον καθημερινό θεατή της αμερικανικής κομεντί, που λογικά εντυπωσιάζεται από την παρεμβολή «νουβέλ βαγκ» στοιχείων (διόλου τυχαία ο τίτλος παραπέμπει στο Η Κλεό από τις 5 έως τις 7 της Ανιές Βαρντά), που προσδίδουν μια επιπλέον νότα ποιότητας. Αλλά αυτό λειτουργεί μονάχα μέχρι ενός σημείου, αφού ο άπειρος σκηνοθετικά Βίκτορ Λέβιν φαντάζει κάπου να «παρατάει» το σενάριο του, γραμμένο από τον ίδιο, και να συνεχίζει με πατροπαράδοτα κλισέ. Δηλαδή, υπάρχει η ιδέα, απλά χανόμαστε κατά την ανάπτυξη. Παρότι ο ρόλος του είναι μάλλον ανιαρός, ο Αντόν Γέλτσιν βγαίνει νικητής ερμηνευτικά, δανειζόμενος πολλά κι από τη λάμψη της πανέμορφης, αν και ατάλαντης, Μπερενίς Μαρλόχ, που είδαμε και στο «Skyfall». Σίγουρα έχουμε κάτι που μοιάζει διαφορετικό, αλλά δυστυχώς μέσα του εμπεριέχει κάτι το απόλυτα κοινότυπο.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
