Νερό για Ελέφαντες

Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος

Έκδοση Κειμένου: 8/6/2011

Αμερική του 1931, οικονομική ύφεση, ποτοαπαγόρευση. Οι Πολωνοί μετανάστες γονείς σκοτώνονται σε αυτοκινητιστικό, η ελάχιστη περιουσία τους κατάσχεται για χρέη και ο νεαρός γιός Τζέικομπ (Robert Pattinson), άστεγος και άνεργος, χάνει στο παρά πέντε την δυνατότητα να πάρει πτυχίο κτηνιατρικής. Με το βαλιτσάκι του καβαλάει λαθραία σε ένα τρένο τη νύχτα, που αποδεικνύεται τρένο ιδιωτικό, κινητή επιχείρηση τσίρκου που δυναστεύεται από το αφεντικό, τον «μαφιόζικης» ιδιοσυγκρασίας Όγκαστ (Christoph Waltz), άτομο βίαιο, κτητικό και παθιασμένο με την γυναίκα του, Μαρλένα (Reese Witherspoon), που χάρη στην ομορφιά της είναι το αστέρι του τσίρκου, καβαλώντας όμορφα άλογα, και αργότερα έναν ελέφαντα, την πενηντάχρονη Ρόζι που ο Τζέικομπ, έχοντας προσληφθεί τελικά ως κτηνίατρος της επιχείρησης, θα καταφέρει να εκπαιδεύσει. Ανάμεσα στους τρεις ήρωες θα παιχτεί ένα ιψενικό δράμα εν μέσω οικονομικής δυσχέρειας, χρεών, επιχειρηματικών κόλπων κ.λπ.

Ως ρομάντζο είναι παλιομοδίτικο, από κείνες τις ιστορίες που γίνονταν ταινίες την δεκαετία του 1950 με έμφαση στο μελό – μάλιστα η ιστορία εξελίσσεται ως ένα μεγάλο φλας μπακ όπως γινόταν παλιά. Ως κοινωνικό φόντο περιέχει ρεαλιστικά στοιχεία που τότε αποφεύγονταν. Ακούμε συχνά για το αφεντικό ότι δεν πληρώνει τους εργάτες καθώς είναι χρεωμένος και πολύ συχνά καταφεύγει στο να πετάει μερικούς από τα βαγόνια τα βράδια (προφανώς κάποιοι σκοτώνονται με τέτοια ταχύτητα αν πέσουν σε πετρώδη σημεία) για ελάφρυνση των εξόδων. Το ακούμε, δεν το βλέπουμε κι αυτό σιγοντάρει στην ερμηνεία του Christoph Waltz. Ο εξαίρετος Βιεννέζος ηθοποιός, συμπατριώτης του σκηνοθέτη Francis Lawrence, έχει αυτή την ικανότητα (όπως οι Pacino και Nicholson) να πείθει χωρίς να χρειάζεται να καταφεύγει σε εκφραστικές ακρότητες. Αρκεί μια στάση του σώματος, ένα δυνατό βλέμμα και μια υπαινικτική εκφορά του λόγου. Ακόμη και όταν κακομεταχειρίζεται τα ζώα (απαιτεί μια παράλογη υπακοή) δεν είναι υπερβολικός, «θεαματικός». Ο Robert Pattinson καλείται να υποδυθεί έναν αγνό, ευαίσθητο νεαρό που παρά την απειρία του, στέκεται στο ύψος των περιστάσεων με οδηγό τον έρωτα και το αίσθημα του δικαίου. Ρόλος–ρίσκο που ευτυχώς καταφέρνει να τον διασώσει από την γλυκερότητα της σαπουνόπερας και να του δώσει υπόσταση. Η Reese Witherspoon, επίσης, αποφεύγει να παίξει την μοιραία, κόντρα κι αυτή στη παγίδα του ρόλου, και να δώσει μια γυναίκα που η σκληρή ζωή την έχει ωριμάσει από νωρίς. Αναλόγως και πολλοί δευτερεύοντες χαρακτήρες ζωντανεύουν την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και του τσίρκου και της εποχής. Ο Lawrence δεν στέκει στην φαντασμαγορία του τσίρκου (πολύ σωστά, την περνάει ως φόντο) αλλά στο ιψενικό τρίγωνο μέσα από τους ασφυκτικούς όρους της χρεοκοπημένης Αμερικής.

Δεν είναι ένα σπουδαίο φιλμ αλλά ένα καλοφτιαγμένο, που αξίζει τα λεφτά του για την ψυχαγωγία του κοινού. Η παλιομοδίτικη πλευρά του λειτουργεί θετικά.

Βαθμολογία: