1963, καταμεσής του Ψυχρού Πολέμου. Εγκλωβισμένη σε μια μοναχική, μονότονη ζωή, η Ελάιζα εργάζεται ως καθαρίστρια σε ένα μυστικό κυβερνητικό εργαστήριο υψηλής ασφαλείας. Η ζωή της αλλάζει δραματικά όταν η ίδια και η συνάδελφός της, η Ζέλντα, ανακαλύπτουν μια αυστηρά απόρρητη κυβερνητική υπόθεση: ένα αμφίβιο πλάσμα που είναι καταδικασμένο να μείνει φυλακισμένο στις εγκαταστάσεις ώσπου να αρχίσουν τα πειράματα πάνω του. Η Ελάιζα θα νιώσει έναν ισχυρό δεσμό με το αλλόκοτο πλάσμα και θα αποφασίσει να το σώσει, ενάντια στις προσπάθειες του αδίστακτου πράκτορα Στρίκλαντ.

Σκηνοθεσία:

Guillermo del Toro

Κύριοι Ρόλοι:

Sally Hawkins … Elisa Esposito

Doug Jones … το πλάσμα

Michael Shannon … Richard Strickland

Richard Jenkins … Giles

Octavia Spencer … Zelda Fuller

Michael Stuhlbarg … Δρ Robert Hoffstetler/Dimitri Mosenkov

David Hewlett … Fleming

Nick Searcy … στρατηγός Frank Hoyt

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Guillermo del Toro, Vanessa Taylor

Στόρι: Guillermo del Toro

Παραγωγή: J. Miles Dale, Guillermo del Toro

Μουσική: Alexandre Desplat

Φωτογραφία: Dan Laustsen

Μοντάζ: Sidney Wolinsky

Σκηνικά: Paul D. Austerberry

Κοστούμια: Luis Sequeira

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: The Shape of Water
  • Ελληνικός Τίτλος: Η Μορφή του Νερού

Κύριες Διακρίσεις

  • Όσκαρ καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, μουσικής και σκηνικών. Υποψήφιο για πρώτο γυναικείο ρόλο (Sally Hawkins), δεύτερο αντρικό ρόλο (Richard Jenkins), δεύτερο γυναικείο ρόλο (Octavia Spencer), αυθεντικό σενάριο, φωτογραφία, μοντάζ, κοστούμια, ήχο και ηχητικά εφέ.
  • Χρυσή Σφαίρα σκηνοθεσίας και μουσικής. Υποψήφιο για καλύτερη ταινία (δράμα), πρώτο γυναικείο ρόλο (Sally Hawkins) στην ίδια κατηγορία, δεύτερο αντρικό ρόλο (Richard Jenkins), δεύτερο γυναικείο ρόλο (Octavia Spencer) και σενάριο.
  • Βραβείο Bafta σκηνοθεσίας, μουσικής και σκηνικών. Υποψήφιο για καλύτερη ταινία, πρώτο γυναικείο ρόλο (Sally Hawkins), δεύτερο γυναικείο ρόλο (Octavia Spencer), σενάριο, φωτογραφία, μοντάζ, κοστούμια, ήχο και ειδικά εφέ.
  • Καλύτερη ταινία στα βραβεία της Ένωσης Παραγωγών Αμερικής.
  • Χρυσός Λέοντας στο φεστιβάλ Βενετίας και βραβείο μουσικής.

Παραλειπόμενα

  • Ο Guillermo del Toro εργάζονταν πάνω στην ιδέα επί αρκετά χρόνια, αλλά το 2012 ξεκίνησε να την υλοποιεί. Για την ακρίβεια γεννήθηκε πάνω σε ένα γεύμα με τον Daniel Kraus. Επηρεάστηκε κυρίως από τις παιδικές μνήμες που είχε από την ταινία Ο Τρόμος της Μαύρης Λίμνης (1954), αλλά ήθελε το πλάσμα και την πρωταγωνίστρια να ολοκλήρωναν το ρομάντζο τους. Μάλιστα, πρώτα προσπάθησε να πείσει τη Universal για ένα ριμέικ του κλασικού φιλμ της, αλλά το στούντιο δεν αποδέχονταν την “ερωτική” παραλλαγή που ήθελε να κάνει ο δημιουργός επί του στόρι.
  • Στο κοινό ανακοινώθηκε το 2016, με τον σκηνοθέτη να επιλέγει να κάνει αυτό αντί του Pacific Rim: Uprising.
  • Ο Del Toro έγραψε το σενάριο έχοντας κατά νου τη Sally Hawkins. Για την προετοιμασία της, την έβαλε να παρακολουθήσει με προσοχή βίντεο με διάσημους κωμικούς του βωβού, και ιδιαίτερα του Stan Laurel.
  • Ο ρόλος του Τζιλς αρχικά προορίζονταν για τον Ian McKellen.
  • Ο Del Toro ήταν διχασμένος ως και την τελευταία στιγμή για το αν θα κάνει την ταινία ασπρόμαυρη ή έγχρωμη.
  • Το 2018, οι κληρονόμοι του συγγραφέα Paul Zindel έκαναν μήνυση στον σκηνοθέτη και τον Daniel Kraus για πολλές ομοιότητες με το σενάριο του επεισοδίου Let Me Hear You Whisper της θεατρικής τηλεοπτικής σειράς NET Playhouse (1969). Το δικαστήριο όμως αποφάνθηκε υπέρ της παραγωγής, με τον Del Toro να υποστηρίζει ότι δεν είχε ούτε ακουστά τη συγκεκριμένη δουλειά του Zindel.
  • Αρκετοί έφεραν το στόρι σε αντιπαράθεση με το σοβιετικό φιλμ Amphibian Man του 1962. Ήταν μια πολύ μεγάλη εμπορική επιτυχία για τη χώρα του, σκηνοθετημένη από τον Alexander Belyaev.
  • Πέρα από την επικράτηση στα Όσκαρ, η ταινία ευτύχησε και στα ταμεία. Με κόστος μόλις 20 εκατομμύρια δολάρια, έβγαλε 195,3.

Κριτικός:  Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 25/2/2018

Πώς μπορεί κανείς εύκολα να κριτικάρει μια ταινία που ποιοτικά είναι δύο διαφορετικά έργα το ένα μέσα στο άλλο. Για την ακρίβεια, έχουμε την καλή πλευρά του del Toro (Ο Λαβύρινθος του Πάνα) και ταυτόχρονα τις γνωστές χολιγουντιανές του αστοχίες. Αυτός ο εσωτερικός «πόλεμος» δεν κάνει ευτυχώς την απώτερη ζημιά, τουλάχιστον όχι σε σημείο να μην πει κανείς εύκολα ότι είδε μια καλή ταινία. Και αν μάλιστα αυτός ο κάποιος έχει ως πρότυπο τα αμερικανικά κλισέ και δεν τον ενοχλούν, μπορεί να πει ότι είδε και μια αληθινά μεγάλη ταινία.

Για να εξηγούμαι. Από τη μία έχουμε μια αισθηματική ιστορία αλά Η Πεντάμορφη και το Τέρας (επιλέξαμε την πλέον παραδοσιακή ως αναφορά, μια και το ρομάντζο δανείζεται περισσότερα από την κουλτούρα του παλιού σινεμά του φανταστικού), με τόσα και τόσα μικρά κι όμορφα στοιχεία. Πινελιές αυθεντικές, αλλά και ταιριαστά δανεισμένες από την Αμελί, σε ένα αισθηματικό πορτρέτο ικανό να γράψει κινηματογραφική ιστορία. Αν, μάλιστα, ο del Toro επέμενε περισσότερο στις χιουμοριστικές νότες που χρησιμοποιεί στα πρώτα στάδια του φιλμ, αλλά έπειτα ξεχνάει (…), θα είχαμε αριστούργημα. Από την άλλη, όμως, το πρότυπο είναι η βαρετή πλέον χολιγουντιανή ταινία, με όλες τις κλισέ ευκολίες περί του κακού της υπόθεσης και όλα τα συναφή. Ως έλλειψη θάρρους θα ονόμαζα την ύπαρξη τους, αλλά η πικρή αλήθεια είναι κι αυτά ανήκουν στο σύμπαν του μεξικανού δημιουργού.

Τεχνικά, η ταινία είναι διαμαντάκι. Μια εύστοχα εύηχη μουσική ακολουθείται από τα όμορφα χρώματα του Dan Laustsen, αμφότερα εκ της επιρροής της Αμελί, αλλά πάντα καλοδεχούμενα. Ο δε del Toro μπορεί να χάνει το θέμα από σκηνή σε σκηνή, αλλά κερδίζει πολλούς πόντους μέσω των μικρών λεπτομερειών που με μεράκι φορτώνει την εικόνα του, φανερώνοντας και μια ιδιαίτερη αδυναμία προς το συγκεκριμένο του πόνημα. Κλασική, δε, θα μπορούσε να αναδειχτεί η σκηνή του μπάνιου.

Συνολικά, ένα φιλμ που έχει τα υλικά να ονομαστεί μεγάλο, αλλά σαμποτάρει τον ίδιο του τον εαυτό μέσω των πολλών σεναριακών ευκολιών που επιλέγει να παρεισφρήσει. Μια ταινία που θα έπρεπε να είναι ένα καθαρό παράδοξο ρομάντζο, αλλά επιλέγει να κινηθεί με κλισέ όρους δράσης.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

18 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *