Ο Ίθαν, ο Άιζακ κι ο Κρις είναι κολλητάρια από μικρά παιδιά, και επί μία δεκαετία, η παραμονή των Χριστουγέννων είναι για αυτούς μια νύχτα κραιπάλης κι ακολασίας. Πλέον όμως έχουν γίνει άντρες και η παράδοση τους έρχεται να λήξει. Για να κάνουν αυτή τη λήξη όσο γίνεται πιο αξέχαστη, ξεκινούν να βρουν την μπάλα «Νάτκρακα», το άγιο δισκοπότηρο όλων των χριστουγεννιάτικων πάρτι.

Σκηνοθεσία:

Jonathan Levine

Κύριοι Ρόλοι:

Joseph Gordon-Levitt … Ethan Miller

Seth Rogen … Isaac Greenberg

Anthony Mackie … Chris Roberts

Lizzy Caplan … Diana

Mindy Kaling … Sarah

Jillian Bell … Betsy Greenberg

Michael Shannon … Κος Green

Lorraine Toussaint … Κα Roberts

Ilana Glazer … Rebecca Grinch

Tracy Morgan … ο αφηγητής/Santa Claus

James Franco … James Franco

Miley Cyrus … Miley Cyrus

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Jonathan Levine, Kyle Hunter, Ariel Shaffir, Evan Goldberg

Στόρι: Jonathan Levine

Παραγωγή: Evan Goldberg, Seth Rogen, James Weaver

Μουσική: Marco Beltrami, Miles Hankins

Φωτογραφία: Brandon Trost

Μοντάζ: Zene Baker

Σκηνικά: Annie Spitz

Κοστούμια: Melissa Toth

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: The Night Before
  • Ελληνικός Τίτλος: Οι Παρτάκηδες

Παραλειπόμενα

  • Επανένωση των δύο κεντρικών πρωταγωνιστών και του σκηνοθέτη του 50/50 (2011).
  • Ο Jonathan Levine αποκάλυψε ότι το σενάριο που γράφτηκε εξυπηρέτησε περισσότερο ως οδηγός, αφού ως επί το πλείστον οι κωμικές στιγμές ήταν αυτοσχεδιασμοί.
  • Μέρος του φιλμ γυρίστηκε τον Αύγουστο, με τους ηθοποιούς να έχουν πρόβλημα επειδή έπρεπε να φορούν βαριά ρούχα.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 13/12/2016

Αν κάτι δεν λείπει από την ταινία, αυτό είναι η χημεία ανάμεσα στους πρωταγωνιστές, ακόμα κι αν δεν υπάρχει ουσιαστικός οπτικός συνδετικός κρίκος ανάμεσα τους. Και μοιάζει ο Σεθ Ρόγκεν να είναι αυτός που δένει την παρέα, ενώ είναι κι αυτός που ξεχωρίζει κωμικά. Κατά τα γενικά, όλα τα έχουμε ξαναδεί, απλά αυτή τη φορά έχουμε φόντο τα Χριστούγεννα. Η πλοκή είναι προσχηματική, βγαλμένη από τα καθιερωμένα πλέον «buddy-movies» με όλα τα κλισέ που τα ακολουθούν, ιδανική για μια ξεκούραστη θέαση, και μάλλον συντηρητική ακόμα κι αν είναι γεμάτη βωμολοχία στην κληρονομία που άφησε ο Τζουντ Απάτοου. Αυτό που έχει απώτερη σημασία, είναι να δείτε το φιλμ χαλαρά, δίχως την παραμικρή απαίτηση ποιότητας (φιλικά, δηλαδή), και να γελάσετε στα σημεία που η ταινία ευτυχεί να είναι πετυχημένη, κλείνοντας λιγάκι τα μάτια στα αρκετά κρύα στιγμιότυπα που επίσης παρέχει.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

17 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *