Όταν οι γονείς της Ρούμπι Μπέικερ και του μικρότερου αδελφού της, Ρετ, σκοτώνονται σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, τη φροντίδα τους αναλαμβάνουν η Έριν και ο Τέρι Γκλας, οι καλύτεροι φίλοι εκείνων. Το ζευγάρι υπόσχεται στα δύο παιδιά μια πλουσιοπάροχη και ευχάριστη ζωή στην Καλιφόρνια. Το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να μετακομίσουν στη γυάλινη έπαυλη της οικογένειας Γκλας στο Μαλιμπού. Οι νέοι κηδεμόνες μοιάζουν να ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για τις υλικές ανάγκες των παιδιών. Το μόνο περίεργο είναι το γεγονός ότι τα παιδιά επιβλητικά μοιράζονται την ίδια κρεβατοκάμαρα, σε ένα σπίτι πολλών δωματίων.

Σκηνοθεσία:

Daniel Sackheim

Κύριοι Ρόλοι:

Leelee Sobieski … Ruby Baker

Stellan Skarsgard … Terrence ‘Terry’ Glass

Diane Lane … Erin Glass

Trevor Morgan … Rhett Baker

Bruce Dern … Alvin Begleiter

Kathy Baker … Nancy Ryan

Chris Noth … Jack Avery

Rita Wilson … Grace Avery-Baker

Michael O’Keefe … Dave Baker

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Wesley Strick

Παραγωγή: Neal H. Moritz

Μουσική: Christopher Young

Φωτογραφία: Alar Kivilo

Μοντάζ: Howard E. Smith

Σκηνικά: Jon Gary Steele

Κοστούμια: Chrisi Karvonides-Dushenko

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: The Glass House
  • Ελληνικός Τίτλος: Το Γυάλινο Σπίτι

Άμεσοι Σύνδεσμοι

  • Το Γυάλινο Σπίτι: Η Καλή Μητέρα (2006)

Παραλειπόμενα

  • Μοναδική κινηματογραφική σκηνοθεσία για τον Daniel Sackheim, που όμως έχει κι άλλες ταινίες στη φιλμογραφία του αλλά για τη μικρή οθόνη.
  • Η Rita Wilson επέλεξε το όνομα της να μη φαίνεται στους τίτλους.
  • Το αρχικό υλικό ήταν τριών ωρών. Μόνο όμως δύο σκηνές επιβίωσαν από τις περικοπές, και βρέθηκαν στα εξτρά του DVD. Κι αυτό επειδή η εμπορική αποτυχία άφησε το στούντιο αδιάφορο για την τύχη του κομμένου υλικού, που πλέον θεωρείται χαμένο.
  • Θύμα του τελικού μοντάζ ήταν ο Kip Pardue, που ερμήνευε το αγόρι που άρεσε στη Ρούμπι.
  • Καταστροφή στα ταμεία. Με κόστος 30 εκατομμύρια δολάρια, το φιλμ έβγαλε μόλις 23,6. Δεν έφταιγαν τόσο οι αρνητικές κριτικές, αλλά το γεγονός πως έτυχε να έχει πρεμιέρα τρεις ημέρες μετά την τρομοκρατική επίθεση στους Δίδυμους Πύργους.
  • Το 2006 βγήκε ένα σίκουελ (Glass House: The Good Mother), αλλά ήταν αποκλειστικά για την αγορά του βίντεο. Δεν υπάρχει κανένας κοινός χαρακτήρας, ούτε καν λαμβάνει χώρα στο ίδιο οίκημα.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 6/9/2016

Παρά τους καλούς ερμηνευτές στο καστ, πρόκειται για ένα κοινότυπο ψυχολογικό θρίλερ. Ενώ θέλει να χτίσει μια χιτσκοκική ατμόσφαιρα, καταλήγει να δανείζεται τις βατές φόρμες του σύγχρονου αμερικανικού θρίλερ, και τελικά να φεύγει εύκολα από τη μνήμη μας. Το μόνο που ξεχωρίζει είναι το κλειστοφοβικό σκηνικό της πλουμιστής βίλας και η εμφάνιση της συμπαθέστατης Λίλι Σομπιέφσκι, που δεν έκανε ποτέ την καριέρα που υποσχόταν μετά το «Μάτια Ερμητικά Κλειστά». Το σημαντικότερο πρόβλημα εντοπίζεται στην απλοϊκή και άνευρη, πέρα από την καλή φωτογραφία, σκηνοθεσία του Ντάνιελ Σακχάιμ, ο οποίος είναι γνωστός μονάχα για τις τηλεοπτικές του δουλειές, κι εδώ δεν μοιάζει καν να επιδιώκει το παραπάνω. Σε μάλλον διακοσμητικό ρόλο, παρότι η ταινία μπορούσε να στηριχτεί πάνω τους, οι Diane Lane, Stellan Skarsgard.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

13 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *