Η ιστορία του Εντ και της Λορέιν Γουόρεν, διάσημοι ερευνητές του μεταφυσικού, που προσκαλέστηκαν να βοηθήσουν μια οικογένεια που τρομοκρατούνταν στο αγροτόσπιτο τους από μια σκοτεινή οντότητα. Αναγκασμένοι να αντιμετωπίσουν μια ισχυρότατη δαιμονική δύναμη, οι Γουόρεν βρίσκονται απέναντι στην πιο δύσκολη κι επικίνδυνη υπόθεση της ζωής τους.

Σκηνοθεσία:

James Wan

Κύριοι Ρόλοι:

Patrick Wilson … Ed Warren

Vera Farmiga … Lorraine Warren

Lili Taylor … Carolyn Perron

Ron Livingston … Roger Perron

Shanley Caswell … Andrea Perron

Hayley McFarland … Nancy Perron

Joey King … Christine Perron

Mackenzie Foy … Cindy Perron

Shannon Kook … Drew Thomas

John Brotherton … Brad

Sterling Jerins … Judy Warren

Steve Coulter … πάτερ Gordon

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Chad Hayes, Carey W. Hayes

Παραγωγή: Rob Cowan, Tony DeRosa-Grund, Peter Safran

Μουσική: Joseph Bishara

Φωτογραφία: John R. Leonetti

Μοντάζ: Kirk M. Morri

Σκηνικά: Julie Berghoff

Κοστούμια: Kristin M. Burke

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: The Conjuring
  • Ελληνικός Τίτλος: Το Κάλεσμα

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Παραλειπόμενα

  • Ο Tony DeRosa-Grund προσπαθούσε δίχως επιτυχία επί 14 χρόνια να κάνει το στόρι του ταινία. Τότε βρέθηκε σύμμαχος ο παραγωγός Peter Safran, και το 2009 έξι στούντιο μονομάχησαν για αυτό, με τελικό νικητή τη Summit Entertainment. Και πάλι όμως το σχέδιο κινδύνευσε να μπει για τα καλά στο συρτάρι, με τη New Line Cinema να το αναλαμβάνει τελικά και να γίνεται η ταινία.
  • Πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα της ταινίας, ο James Wan και οι δυο σεναριογράφοι εξέτασαν περίπου 4.000 περιπτώσεις στα αρχεία των Warren. Στόχος τους ήταν να ενσωματώσουν στην ταινία μερικές από τις πιο εκκεντρικές υποθέσεις που είχαν συναντήσει οι Warren στη διάρκεια της πορείας τους (ανάμεσα σε αυτές και το διαβόητο Amityville Horror), παραμένοντας ταυτόχρονα πιστοί στη συγκεκριμένη ιστορία της οικογένειας Perron. Η Lorraine Warren, στα ογδόντα της πλέον, εξακολουθούσε να θυμάται πολύ καλά το σπίτι των Perron. Αποκάλυψε ότι με το που μπήκε μέσα, κατάλαβε αμέσως ότι ήταν στοιχειωμένο. Και ότι η επίσκεψή της στο σετ της ταινίας Τo Κάλεσμα τής έφερε στην επιφάνεια αυτό ακριβώς το συναίσθημα. Κατά τη διάρκεια των πολλών τηλεφωνικών συνομιλιών που είχαν οι σεναριογράφοι με τη Lorraine Warren συνέβαιναν κάποιες περίεργες διακοπές, ακούγονταν παράξενοι ήχοι, ενώ πολλές φορές η γραμμή νεκρωνόταν. Ο Carey W. Hayes θυμάται ότι όταν τη ρώτησαν αν αυτό είναι συνηθισμένο, η Lorraine τους απάντησε: «Ασφαλώς. Το σκοτάδι και το φως βρίσκονται σε αιώνια μάχη». Για την Carolyn Perron, τη σύζυγο και μητέρα που έζησε τον τρόμο τρεις δεκαετίες πριν, ήταν πολύ δύσκολο να παρευρεθεί στα γυρίσματα, ακριβώς επειδή όλα ήταν πολύ ζωντανά ακόμα στο μυαλό της. Η ίδια αρνήθηκε να επιστρέψει και στο αγρόκτημα, παρόλο που είχαν περάσει τόσα χρόνια, καθώς δεν ήθελε να επανέλθουν και πάλι οι μνήμες της. Όμως, παρόλο που προσπάθησε να κρατήσει τις αποστάσεις της, αυτό δεν ήταν αρκετό. Ένα απόγευμα, ενώ αυτή και η οικογένειά της ήταν στο πλατό, ξεκίνησε ένας μυστηριώδης κι ανεξήγητος άνεμος, ο οποίος τους περικύκλωσε, παρόλο που γύρω τους τα δέντρα παρέμειναν εντελώς ακίνητα. Στην ίδια προκλήθηκαν τραυματισμοί, ενώ λίγο αργότερα οι ηθοποιοί και το συνεργείο αναγκάστηκαν να απομακρυνθούν από το ξενοδοχείο τους, επειδή ξέσπασε πυρκαγιά. Ο παραγωγός Peter Safran επιβεβαίωσε ότι η ανάγνωση του σεναρίου είχε μια περίεργη επίδραση πάνω του. Του άρεσε την πρώτη φορά που το διάβασε, αλλά συνειδητοποίησε ότι δεν μπορούσε να το διαβάζει το βράδυ πριν πέσει για ύπνο, επειδή μετά δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Μπορούσε να το διαβάζει μόνο νωρίς το πρωί, ώστε να μεσολαβήσει ολόκληρη η μέρα και να το έχει ξεχάσει πριν πέσει για ύπνο. Εκτός από αυτόν, πολλοί άλλοι είχαν ακριβώς την ίδια αντίδραση. Η Vera Farmiga που ενσαρκώνει τη Lorraine Warren παραδέχεται ότι της συνέβη το ίδιο. Διάβαζε το σενάριο με παύσεις γιατί της προκαλούσε ιδιαίτερα έντονα συναισθήματα: τρόμο, δέος, σοκ. Και δεν ήθελε ποτέ να το διαβάζει στο σπίτι, γιατί δεν αισθάνονταν ασφαλής. Ακόμα κι έτσι όμως, όταν μία φορά ήταν εκτός σπιτιού και άνοιξε το laptop της, παρατήρησε ότι η οθόνη είχε πέντε νυχιές. Και ήταν σίγουρη ότι αυτή τη φθορά δεν την είχαν προκαλέσει τα παιδιά της ή εκείνη. Οπότε έκλεισε προσεκτικά το laptop, το έβαλε στην άκρη και προσπάθησε να μην πανικοβληθεί.
  • Η αληθινή Lorraine Warren εμφανίζεται σε μια σκηνή ως μέλος κοινού.
  • Ο James Wan είχε προτείνει για τίτλο το The Warren Files, και προσωρινά είχε γίνει δεκτός.
  • Μεγάλη εμπορική επιτυχία που έγινε αιτία της έναρξης ενός ολόκληρου franchise ταινιών, του Conjuring Universe. Συνολικά έβγαλε 319,5 εκατομμύρια δολάρια, ενώ κόστισε μόνο 20.
  • Οι Norma Sutcliffe και Gerald Helfrich, οι νέοι ιδιοκτήτες του σπιτιού της πλοκής, μήνησαν τον James Wan, τους παραγωγούς και τη Warner Bros. το 2015, ως υπαίτιους που το σπίτι τους βανδαλίζονταν επανειλημμένα μετά την εμφάνιση της ταινίας. Στην ίδια μήνυση αποκαλύφθηκε ότι από το 1987 που είχαν αγοράσει το σπίτι, δεν είχε συμβεί το παραμικρό που να αφορούσε μεταφυσικό φαινόμενο. Ακολούθησε νέα μήνυση εναντίον των ίδιων, αυτή τη φορά από τον Gerald Brittle, συγγραφέα του The Demonologist (το βιβλίο του 1980 αφορούσε τους δύο ερευνητές), που έλεγε πως είχε στα χέρια του αποκλειστικό συμβόλαιο με τους Warren σε όλα όσα αφορούσαν τις υποθέσεις τους. Η Warner Bros. ήρθε σε συμβιβασμό το 2017, μη διακυβεύοντας την τύχη του franchise.

Μουσικά Παραλειπόμενα

  • Ο Mark Isham συνείσφερε στο σάουντρακ με το Family Theme.
  • Ο συνθέτης της ταινίας, ο Joseph Bishara, εμφανίζεται ως δαίμονας (Bathsheba), ένα κάμεο που έχει καθιερώσει στην καριέρα του.

Κριτικός: Δημήτρης Κωνσταντίνου-Hautecoeur

Έκδοση Κειμένου: 19/8/2013

Στο «Insidious», ο James Wan ανέδειξε μια πολλά υποσχόμενη σκηνοθετική ωριμότητα που δεν διαφαινόταν στις προηγούμενες ταινίες του -ασχέτως που δεν κατάφερε να την διατηρήσει μέχρι τέλους. Κι ενώ θα περίμενε κανείς ένα ακόμη βήμα στη δημιουργική του εξέλιξη με το επόμενο κινηματογραφικό του εγχείρημα, κάτι το οποίο θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια πραγματικά καλή επιτέλους ταινία τρόμου, ο Wan μένει στάσιμος.

Για την ακρίβεια, βλέποντας το «Conjuring» αισθάνεσαι σαν να παρακολουθείς για δεύτερη φορά το «Insidious». Χωρίς μεν τη γελοία αυτοπαρωδιακή διάθεση εκείνου, ούτε όμως και την ευρηματικότητά του όσον αφορά το αρχικό χτίσιμο ατμόσφαιρας τρόμου. Βασικά, χωρίς καμία ευρηματικότητα γενικώς. Η κάμερα του Wan καταγράφει, πλάι στα διάφορα μεταφυσικά φαινόμενα, κάθε λογής κλισέ του είδους, ανεξαρτήτως της «αληθινής» ιστορίας στην οποία το φιλμ επιμένει πως έχει βασιστεί…

Το σενάριο δεν υπογράφει αυτή τη φορά ο ίδιος ο Wan με τον ως τώρα μόνιμο συνεργάτη του Leigh Whannell, αλλά οι Chad και Carey Hayes. Η συμμετοχή του Wan, βέβαια, τουλάχιστον στη διαμόρφωση του γενικού στόρι, είναι μάλλον εμφανής. Μόνο που, ελλείψει της συνήθους ανατροπής στο τέλος (που εδώ θα ήταν απαραίτητη), το γεγονός αυτό έχει καθαρά αρνητική επίδραση στο φιλμ, υπογραμμίζοντας τις ομοιότητές του με το «Insidious»: η αδικαιολόγητη (αν και ευτυχώς πιο συγκρατημένη) ανάγκη να δοθούν εξηγήσεις από «ειδικούς» στα μεταφυσικά φαινόμενα, αλλά και η τάση συσσώρευσης πολλών διαφορετικών στοιχείων τρόμου -στοιχειωμένα σπίτια, εξορκισμοί, κούκλες (η εμμονή του Wan) και ηθελημένες ή μη παραπομπές στα χιτσκοκικά «Πουλιά» και τον Sam Raimi- δεν οδηγούν σε κάτι περισσότερο από μια déjà-vu συρραφή ιδεών που σπάνια αποδεικνύονται λειτουργικές. Το πολυπληθές, δε, για τα μέτρα του φιλμ καστ, κάνει το υλικό ακόμα πιο δύσχρηστο για τον τριανταεξάχρονο σκηνοθέτη και το φιλμ ακόμα πιο αναποτελεσματικό.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

16 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *