Η Βασίλισσα της Αφρικής

Στις αρχές του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, ο Τσάρλι Όλνατ χρησιμοποιεί το παλιό του ατμόπλοιο, τη Βασίλισσα της Αφρικής, για να μεταφέρει προμήθειες στην Ανατολική Αφρική. Όταν όμως ο αιδεσιμότατος Σάμιουελ Σάγιερ πεθαίνει, ο Τσάρλι συμφωνεί να επαναφέρει την αδελφή του ιερέα, τη Ρόουζ, πίσω στον πολιτισμό, ενώ παράλληλα αντιστέκεται στους Γερμανούς.

Σκηνοθεσία:

John Huston

Κύριοι Ρόλοι:

Humphrey Bogart … Charlie Allnutt

Katharine Hepburn … Rose Sayer

Robert Morley … αιδεσιμότατος Samuel Sayer

Peter Bull … ο καπετάνιος του Luise

Theodore Bikel … αντιπλοίαρχος του Luise

Walter Gotell … ανθυποπλοίαρχος του Luise

Peter Swanwick … αξιωματικός του Shona

Richard Marner … αξιωματικός του Shona

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: James Agee, John Huston, John Collier, Peter Viertel

Παραγωγή: Sam Spiegel, John Woolf

Μουσική: Allan Gray

Φωτογραφία: Jack Cardiff

Μοντάζ: Ralph Kemplen

Σκηνικά: Wilfred Shingleton

Κοστούμια: Doris Langley Moore

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.

Τίτλοι

• Αυθεντικός Τίτλος: The African Queen
• Ελληνικός Τίτλος: Η Βασίλισσα της Αφρικής

Σεναριακή Πηγή

• Μυθιστόρημα: The African Queen του C.S. Forester.

Κύριες Διακρίσεις

• Όσκαρ πρώτου αντρικού ρόλου (Humphrey Bogart). Υποψήφιο για καλύτερη ταινία, σκηνοθεσία, πρώτο γυναικείο ρόλο (Katharine Hepburn) και διασκευασμένο σενάριο.
• Υποψήφιο για Bafta καλύτερης ταινίας από οποιαδήποτε προέλευση και ξένου ηθοποιού (Humphrey Bogart).

Παραλειπόμενα

• Η λογοκρισία δεν άφησε να περάσει από το βιβλίο η παρουσία ενός ζευγαριού που συγκατοικεί δίχως γάμο. Μια άλλη αλλαγή σε σχέση με το αρχικό υλικό αφορούσε τον ρόλο του Bogart, αλλά εδώ ήταν ο ηθοποιός που αρνήθηκε να μιλάει με λονδρέζικη προφορά.
• Η βρετανική Romulus Films ήταν που ανέλαβε την παραγωγή, αλλά το βρετανικό συμβούλιο κινηματογράφου προτιμούσε να πρωταγωνιστήσουν οι John McCallum και Googie Withers, θέλοντας να προωθηθούν εγχώριοι ηθοποιοί και όχι Αμερικανοί. Χρειάστηκε η παρέμβαση των παραγωγών John και James Woolf που έπεισαν τον λόρδο Reith, επικεφαλής του συμβουλίου, ώστε να προχωρήσει η ταινία.
• Αρκετά από τα γυρίσματα έγιναν σε Κονγκό και Ουγκάντα, κάτι εξαιρετικά σπάνιο εκείνη την εποχή, και ειδικά για Technicolor ταινία που χρειάζονταν μεγάλες σε όγκο κάμερες.
• Το καστ και το επιτελείο αντιμετώπισαν εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες στην Αφρική, με τον Bogart να καυχιέται αργότερα πως μόνο αυτός και ο Huston ήταν που γλύτωσαν κάποια ασθένεια. Το μυστικό τους ήταν ότι δεν έπιναν ποτέ τοπικό νερό, αλλά αντί αυτού κατανάλωναν ουίσκι.
• Οι σκηνές που οι ήρωες βρίσκονται μέσα στο νερό χρειάστηκαν να γίνουν σε βρετανικό στούντιο. Αυτό συνέβη επειδή θεωρήθηκαν εξαιρετικά επικίνδυνες για να γυριστούν σε αφρικανικό έδαφος. Ένας μύθος ήθελε αυτές να γυρίστηκαν στην Τουρκία, αλλά ήταν η Hepburn σε βιβλίο της που το διέψευσε.
• Το 2011 ξεκίνησε το σχέδιο της αποκατάστασης της ορίτζιναλ Βασίλισσας της Αφρικής, με το 10 μέτρων καράβι να αποτελεί πλέον τουριστική ατραξιόν στη Φλόριντα.
• Υπάρχει ακόμα μια φήμη που συνοδεύει την ταινία, που όμως ακόμα διατηρεί για πολλούς μια αξιοπιστία. Αυτή αφορά τον μεγάλο πληθυσμό από παπαγαλάκια στο Λονδίνο, που πολλοί θέλουν να ξεκίνησε όταν οι παραγωγοί έφεραν τα πτηνά από την Αφρική για να χρησιμοποιηθούν στα βρετανικά γυρίσματα.
• Το 1952, ο Humphrey Bogart επανέλαβε τον ρόλο του για τη ραδιοφωνική εκπομπή Lux Radio Theater, αλλά αυτή τη φορά είχε στο πλάι του την Greer Garson.
• Το 1977 ήρθε ακόμα μια διασκευή του βιβλίου, αυτή τη φορά ως τηλεταινία και με τους Warren Oates και Mariette Hartley στους κεντρικούς ρόλους.
• Το 2009, η Paramount Pictures προχώρησε σε πλήρη αποκατάσταση της ταινίας για το DVD και το Blu-ray. Μαζί συμπεριλήφθηκε και το ντοκιμαντέρ Embracing Chaos: The Making of The African Queen, που αφορά τη διαδικασία της αποκατάστασης.