Ένας πλούσιος οικοδεσπότης προσκαλεί δέκα ανθρώπους διαφορετικής κοινωνικής προέλευσης στο σπίτι του, το οποίο βρίσκεται απομονωμένο στην κορυφή ενός βουνού. Ο καθένας από αυτούς κρύβει μια σκοτεινή πλευρά στο παρελθόν του, καθώς έχει συμβάλει με τον τρόπο του στον θάνατο ενός αθώου ανθρώπου. Ο μυστηριώδης οικοδεσπότης την ανακαλύπτει, κι ακολουθώντας με εμμονή τα λόγια του παιδικού τραγουδιού «δέκα μικροί νέγροι», αρχίζει να τους εξουδετερώνει έναν-έναν. Ο δολοφόνος βρίσκεται ανάμεσα στους οκτώ άγνωστους μεταξύ τους καλεσμένους και τους δύο υπηρέτες. Ποιος είναι όμως;

Σκηνοθεσία:

George Pollock

Κύριοι Ρόλοι:

Hugh O’Brian … Hugh Lombard

Shirley Eaton … Ann Clyde

Fabian … Michael ‘Mike’ Raven

Leo Genn … Σερ John Mandrake B.C.

Stanley Holloway … William Blore

Wilfrid Hyde-White … δικαστής Arthur Cannon

Daliah Lavi … Ilona Bergen

Dennis Price … Δρ Edward Armstrong

Marianne Hoppe … Elsa Grohmann

Mario Adorf … Joseph Grohmann

Christopher Lee … Κος U.N. Owen (φωνή)

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Peter Yeldham, Harry Alan Towers

Παραγωγή: Harry Alan Towers

Μουσική: Malcolm Lockyer

Φωτογραφία: Ernest Steward

Μοντάζ: Peter Boita

Σκηνικά: Frank White

Κοστούμια: John McCorry

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Ten Little Indians
  • Ελληνικός Τίτλος: Δέκα Μικροί Νέγροι
  • Εναλλακτικός Τίτλος: Agatha Christie’s Ten Little Indians
  • Εναλλακτικός Τίτλος: And Then There Were None

Άμεσοι Σύνδεσμοι

  • Οι Δέκα Μελλοθάνατοι (1945)
  • Δέκα Μικροί Ινδιάνοι (1989)

Σεναριακή Πηγή

  • Μυθιστόρημα: Ten Little Niggers της Agatha Christie.

Παραλειπόμενα

  • Πρώτη οπτικοποίηση του διάσημου έργου του 1939 που δείχνει στον θεατή τους φόνους.
  • Το οίκημα της ταινίας βρίσκονταν στην επαρχεία του Δουβλίνου στην Ιρλανδία, αλλά όσα πλάνα είναι εξωτερικά είναι από το Τιρόλο της Αυστρίας. Το ότι δεν γυρίστηκε στη Μεγάλη Βρετανία, ήταν λόγω ενός εντάλματος σύλληψης που βάραινε τον παραγωγό Harry Alan Towers, ενώ επιπλέον το κόστος ήταν φτηνότερο στην Ιρλανδία.
  • Τα ονόματα σε σχέση με το μυθιστόρημα είναι όλα αλλαγμένα, ενώ και το όνομα της Agatha Christie δεν αναγράφεται στους τίτλους. Αυτό έγινε προφανώς για να μην αποδοθούν δικαιώματα.
  • Έσχατη σκηνοθεσία για τον George Pollock, που ήδη είχε κάνει ακόμα 4 ταινίες με την ηρωίδα της Agatha Christie, τη Δις Marple.
  • Για τον ρόλο του δικαστή, η πρώτη επιλογή ήταν ο George Sanders, ο οποίος όμως και ήταν πολύ ακριβός. Παρόλα αυτά, ο διάσημος ηθοποιός έπειτα μετάνιωσε την απόφαση του.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 26/5/2010

Η εταιρία Hammer συναντά την αφρόκρεμα της βρετανικής λογοτεχνίας και το αποτέλεσμα είναι αρκετά συγκρουόμενο. Όχι, η ταινία δεν είναι παραγωγή της Hammer αλλά είναι γυρισμένη σε αυτό ακριβώς το ύφος, λίγο απόμακρο από το να θεωρηθεί κλασικά βρετανικό. Βασικό πρόβλημα είναι οι ερμηνείες, αλλά επειδή οι περισσότεροι είναι σπουδαίοι ηθοποιοί, θα έριχνα το φταίξιμο στον George Pollock και τη μικρή του σκηνοθετική εμπειρία. Δεν ακολουθούν καμία ψυχολογική λογική, είναι αποκομμένοι από το δράμα που περνούν, δεν μοιάζουν με ανθρώπους που περιμένουν μαθηματικά τον θάνατο τους. Και δεν υπάρχει το απαραίτητο τοπικό φλέγμα για να αποκαταστήσει το λάθος…

Όμως, μιλάμε για ένα αριστουργηματικό μυθιστόρημα, που κι εγώ δεν θα μπορούσα να αποτύχω τελείως αν το γύριζα! Το σασπένς δεν μπορεί να χαλάσει με τίποτα, η αναζήτηση της ταυτότητας του δολοφόνου ιντριγκάρει, και η κάπως άτεχνη φωτογραφία τού προσδίδει μια ατμόσφαιρα cult. Σου φέρνει έντονα στον νου και το Πρόσκληση σε Γεύμα από έναν Υποψήφιο Δολοφόνο, τη σατιρική εκδοχή του βιβλίου, κάτι που το αναφέρω ως συν. Προτείνεται σε όλους όσους δεν έχουν επαφή με το έργο της Christie, αλλά όσοι πάλι έχει τύχει να δουν την απίθανη εκδοχή του 1945, θα απογοητευτούν οικτρά. Σίγουρα ενδιαφέρον, όπως και να έχει, παρά τα αρκετά μειονεκτήματα του.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

9 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *