Χωρίς Παιδιά (2015)

ΣΥΝΟΨΗ

Ο Γκαμπριέλ χώρισε πριν από τέσσερα χρόνια. Από τότε, η Σόφια, η οκτάχρονη κόρη του, είναι το κέντρο της ζωής του. Κατηγορηματικά αντίθετος σε οποιοδήποτε φλερτ ή νέο έρωτα, χαρίζει όλη του την ενέργεια στην κόρη και τη δουλειά του. Μέχρι τη στιγμή που στη ζωή του θα μπει η Βίκυ, μια όμορφη, ανεξάρτητη και γεμάτη αυτοπεποίθηση γυναίκα που στην πρώτη τους συνάντηση, και χωρίς να ξέρει τίποτα για τη ζωή του, του παραθέτει τον μοναδικό της όρο σε οποιαδήποτε νέα γνωριμία: δεν θα κάνει ποτέ σχέση με κάποιον που έχει παιδιά. Πριν καν το καταλάβει, ο Γκαμπριέλ της αποκρύπτει ότι είναι πατέρας, ξεκινώντας ένα καθημερινό «μαρτύριο» ψεμάτων και ελιγμών προκειμένου να μην τη χάσει από τη ζωή του.

Σκηνοθεσία:

Ariel Winograd

Κύριοι Ρόλοι:

Diego Peretti … Gabriel Arnaldo Cabau

Maribel Verdu … Vicky

Guadalupe Manent … Sofia

Martin Piroyansky … Keko

Horacio Fontova … Oscar

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Mariano Vera

Στόρι: Pablo Solarz

Παραγωγή: Alejandro Cacetta, Juan Pablo Galli, Juan Vera

Μουσική: Dario Eskenazi

Φωτογραφία: Felix Monti

Μοντάζ: Alejandro Brodersohn

Σκηνικά: Daniel Gimelberg

Κοστούμια: Monica Toschi

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Sin Hijos
Ελληνικός Τίτλος: Χωρίς Παιδιά
Διεθνής Τίτλος: No Kids

Κύριες Διακρίσεις

Υποψήφιο για νέα ηθοποιό (Guadalupe Manent), σκηνικά και κοστούμια στα εθνικά βραβεία της Αργεντινής.

Παραλειπόμενα

Το 2018, έγινε ριμέικ στην Ιταλία ως Ti Presento Sofia, και το 2020 με τον ίδιο τίτλο στο Μεξικό.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 19/8/2018

Ο Άριελ Γουίνογκαρντ βρίσκει ένα σύγχρονο θέμα, που με αυτό μπορεί από τη μία να ξεχωρίσει από τη μέση χολιγουντιανή κομεντί, αλλά από την άλλη χρειάζεται έναν δυνατό δημιουργό για να του μπολιάσει και κάποιο επιμέρους ενδιαφέρον. Εντέλει, αυτό που πετυχαίνει ο αργεντίνος σκηνοθέτης είναι να βγάλει μια ταινία που ξεκινάει καταρρίπτοντας τα πρότυπα και τα κλισέ, αλλά από ένα σημείο κι έπειτα φανερώνει τεράστια δημιουργική αδυναμία, σηκώνοντας τα χέρια, κι ακολουθώντας έκτοτε την πεπατημένη ως και το φινάλε. Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι μοιραία ένα σενάριο που εύκολα θα γίνει ριμέικ από το Χόλιγουντ, και διασώζεται τελικά μονάχα από τις λίγες στιγμές χιούμορ που πετυχαίνει να περάσει. Ξεχάστε δηλαδή τα περί προβληματισμού ενός σύγχρονου εργένη με παιδί, κι απολαύστε τις όποιες ψυχαγωγικές στιγμές προσφέρει ο Ντιέγκο Περέτι, στο πλάι μάλιστα της όμορφης Μαριμπέλ Βερντού. Ναι, το φινάλε είναι κι αυτό απογοητευτικά αναίμακτο.

Βαθμολογία: