Στη συνοριακή γραμμή ΗΠΑ-Μεξικού, ο νόμος δεν έχει ιδιαίτερη θέση. Εκεί θα βρεθεί η ιδεαλίστρια πράκτορας του FBI Κέιτ Μέισι, ανάμεσα σε μέλη διεθνούς σπείρας διακίνησης ναρκωτικών. Με τη βοήθεια δύο μισθοφόρων της ΣΙΑ, έχει ως απώτερο σκοπό την εξόντωση ενός μεξικανού βαρόνου καρτέλ, χωρίς να γνωρίζει πως τα ήθη και οι αξίες της θα τραβηχτούν στα άκρα.
Σκηνοθεσία:
Denis Villeneuve
Κύριοι Ρόλοι:
Emily Blunt … Kate Macer
Benicio Del Toro … Alejandro Gillick
Josh Brolin … Matt Graver
Victor Garber … Dave Jennings
Jon Bernthal … Ted
Daniel Kaluuya … Reggie Wayne
Jeffrey Donovan … Steve Forsing
Raoul Max Trujillo … Rafael
Julio Cesar Cedillo … Fausto Alarcon
Maximiliano Hernandez … Silvio
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Taylor Sheridan
Παραγωγή: Basil Iwanyk, Thad Luckinbill, Trent Luckinbill, Edward L. McDonnell, Molly Smith
Μουσική: Johann Johannsson
Φωτογραφία: Roger Deakins
Μοντάζ: Joe Walker
Σκηνικά: Patrice Vermette
Κοστούμια: Renee April
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Sicario
- Ελληνικός Τίτλος: Sicario: Ο Εκτελεστής
Άμεσοι Σύνδεσμοι
Κύριες Διακρίσεις
- Υποψήφιο για Όσκαρ φωτογραφίας, μουσικής και ηχητικών εφέ.
- Υποψήφιο για Bafta δεύτερου αντρικού ρόλου (Benicio Del Toro), μουσικής και φωτογραφίας.
- Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Κανών.
Παραλειπόμενα
- Sicario είναι η ισπανική λέξη για τον όρο “εκτελεστής”. Στα ιταλικά σημαίνει απευθείας “πληρωμένος δολοφόνος”. Προέρχεται από τους Sicarii, μια ομάδα ζηλωτών που αντιτίθονταν στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
- Η Emily Blunt ενσωματώθηκε στα γυρίσματα μόλις τέσσερις μήνες αφού γέννησε την κόρη της, Hazel.
- Ο Josh Brolin είχε αρχικά αρνηθεί τη συμμετοχή του, λόγω υπερκόπωσης που είχε υποστεί στα γυρίσματα του Έβερεστ. Μετά όμως από προσωπική παρέμβαση του διευθυντή φωτογραφίας Roger Deakins, ο ηθοποιός δέχτηκε ακριβώς επειδή αυτή η κίνηση ήταν για τον Deakins κάτι το πλέον ασυνήθιστο.
- Πριν βγει η ταινία στις αίθουσες, ο δήμαρχος της πόλης Ciudad Juarez κάλεσε τους πολίτες του να μποϊκοτάρουν το φιλμ, επειδή πίστευε ότι πρόβαλλε μια εσφαλμένη και αρνητική εικόνα για την πόλη. Τόνισε, δε, ότι αυτή η βία που εμφανίζεται επί της οθόνης ίσχυε μέχρι το 2010, αλλά έκτοτε είχαν γίνει σοβαρές ενέργειες προς αποκατάσταση της ειρήνης στην περιοχή.
- Μαζί με το Στα Ίχνη του Ανέμου και το Πάση Θυσία αποτέλεσε για τον Taylor Sheridan μια άτυπη νεο-γουέστερν τριλογία με κεντρικό θέμα τη βία στη μεθόριο των ΗΠΑ.
Κριτικός: Νάνσυ Μιχαηλίδου
Έκδοση Κειμένου: 15/7/2015
Ο καναδός σκηνοθέτης Ντενίς Βιλνέβ (Πολυτεχνείο, Μέσα από τις Φλόγες, Prisoners, Άνθρωπος Αντίγραφο κ.α.) συνεχίζει την καριέρα του στην Αμερική με ένα αστυνομικό θρίλερ που εξελίσσεται στη συνοριακή γραμμή ΗΠΑ-Μεξικού. Σ`αυτό το μέρος όπου η διαφθορά και η ανομία βασιλεύουν, θα βρεθεί η ιδεαλίστρια πράκτορας του FBI Κέιτ Μέισι, που επιλέχθηκε από μια ελίτ κυβερνητική ομάδα για να βοηθήσει σε μια υπόθεση διεθνούς σπείρας διακίνησης ναρκωτικών, με απώτερο σκοπό την εξόντωση ενός μεξικανού βαρόνου καρτέλ. Με οδηγό έναν αινιγματικό σύμβουλο με αμφίβολο παρελθόν, η ομάδα ξεκινά μια μυστική αποστολή, κατά τη διάρκεια της οποίας τα ήθη και οι αξίες της Κέιτ θα δοκιμαστούν, προς χάριν της επιβίωσης.
Στα ισπανικά, «Sicario» θα πει «Εκτελεστής», οι τίτλοι αρχής όμως μας ενημερώνουν ότι η λέξη Sicario προέρχεται από έναν όρο που χρησιμοποιήθηκε στην πολιορκία της Ιερουσαλήμ το 70 μ.Χ., όταν μια ομάδα εξτρεμιστών αποσχίστηκε από τους εβραίους ζηλωτές και προσπάθησε να εκδιώξει τους Ρωμαίους και τους αντάρτες από τη ρωμαϊκή επαρχία της Ιουδαίας. Κάπως έτσι, λοιπόν, έχουμε στην ιστορία της ταινίας μας τους αντίστοιχους εκπροσώπους των παραπάνω κατηγοριών, σε μια μάχη γύρω από το καλό και το κακό, από τα χέρια ενός σκηνοθέτη που γνωρίζει πολύ καλά πώς να δημιουργεί ατμόσφαιρα έντασης. Η ταινία ξεκινά δυναμικά με σκληρές εικόνες, συστήνοντάς μας παράλληλα τους κεντρικούς ήρωες, και η δράση ξεκινά με τις ανατροπές και τα ηθικά διλήμματα συνεχώς να εναλλάσσονται. Η αίσθηση της υπόγειας έντασης υπάρχει παντού για να μας προετοιμάσει για την επικείμενη δράση, η οποία ενισχύεται από την χρήση slow-motion, αλλά και από τη μουσική του Γιόχαν Γιόχανσον, που καταφέρνει να είναι ταυτόχρονα δυναμική και διακριτική. Το πεντάστερο πρωταγωνιστικό καστ αποτελούμενο από τους Έμιλι Μπλαντ, Μπενίτσιο ντελ Τόρο και Τζος Μπρόλιν καθώς και η φωτογραφία του 12 φορές υποψήφιου για Όσκαρ Ρότζερ Ντίκινς, συμπληρώνουν μια θεσπέσια παραγωγή που θέτει ηθικά ζητήματα γύρω από μια περιοχή, της οποία την επικινδυνότητα όλοι γνωρίζουν, αλλά συνήθως καλύπτουν με ένα πέπλο σιωπής. Ρόλος κλειδί, αυτός της Έμιλι Μπλαντ, που εκτίθεται στη διαφθορά αλά μπρατσέτα με τον θεατή, καθώς μαζί εισέρχονται βήμα προς βήμα σε ένα ηλεκτρισμένο περιβάλλον κι ανακαλύπτουν το βρώμικο παρασκήνιο μιας κατάστασης που λίγο-πολύ όλοι υποψιαζόμαστε.
Ο Βιλνέβ αποδίδει με καλλιτεχνική αρτιότητα την αποπνικτική ατμόσφαιρα της διαφθοράς και του χάους που κατακλύζουν τις παραμεθόριες περιοχές, έχοντας αυτοκριτική διάθεση και ασυνήθιστα καταγγελτικό ύφος, επιτυγχάνοντας να ξεφύγει από τα πλαίσια μιας συνηθισμένης αμερικανικής ταινίας δράσης, χωρίς όμως να καταφέρνει μια υπέρβαση στη μέχρι στιγμής φιλμογραφία του.
Βαθμολογία: