Shoot ‘Em Up
- Shoot 'Em Up
- 2007
- ΗΠΑ
- Αγγλικά, Ιταλικά
- Δράσης, Θρίλερ, Μαύρη Κωμωδία
- 29 Νοεμβρίου 2007
Ο κύριος Σμιθ είναι ένας μοναχικός τύπος με ύποπτο παρελθόν, ο οποίος εντελώς συμπτωματικά γίνεται μάρτυρας της δολοφονίας μιας γυναίκας. Το θύμα κρατά και ένα μωρό στην αγκαλιά του, το οποίο γλυτώνει χάρη στον Σμιθ, ο οποίος δεν θα αργήσει να ανακαλύψει ότι στην πραγματικότητα στόχος των κακοποιών δεν ήταν η μητέρα αλλά το μωρό. Μην μπορώντας να το κρατήσει ο ίδιος, αποφασίζει να το δώσει στη μοναδική γυναίκα που εμπιστεύεται, την Ντέιρι Κουίν, η οποία όμως κερδίζει τα προς το ζην δουλεύοντας ως πόρνη. Οι δυο τους γίνονται σύμμαχοι σε μια προσπάθεια να προστατέψουν το μωρό, έχοντας να αντιμετωπίσουν έναν στόλο από εγκληματίες, οι οποίοι θα χρησιμοποιήσουν κάθε μέσον και κάθε όπλο και με λυσσαλέο τρόπο θα προσπαθήσουν να τους σκοτώσουν.
Σκηνοθεσία:
Michael Davis
Κύριοι Ρόλοι:
Clive Owen … Κος Smith
Monica Bellucci … Donna ‘D.Q.’ Quintano
Paul Giamatti … Karl Hertz
Stephen McHattie … Hammerson
Greg Bryk … Lone Man
Daniel Pilon … γερουσιαστής Harry Rutledge
Julian Richings … ο σοφέρ του Hertz
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Michael Davis
Παραγωγή: Rick Benattar, Susan Montford, Don Murphy
Μουσική: Paul Haslinger
Φωτογραφία: Peter Pau
Μοντάζ: Peter Amundson
Σκηνικά: Gary Frutkoff
Κοστούμια: Denise Cronenberg
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Shoot ‘Em Up
- Ελληνικός Τίτλος: Shoot ‘Em Up
Παραλειπόμενα
- Ο σκηνοθέτης δήλωσε ότι του ήρθε η ιδέα για το στόρι παρακολουθώντας μια σκηνή από το Ο Τιμωρός του Χονγκ Κονγκ (1992) του John Woo. Το 2000 προχώρησε στο σενάριο, συνοδευόμενο από 17.000 σκίτσα για τις σκηνές δράσης. Στον νου του είχε να κάνει κάτι αντίστοιχο με το Τρέξε Λόλα Τρέξε (1998) αλλά με όπλα. Όταν όμως προσπάθησε να βρει ένα στούντιο για να το χρηματοδοτήσει, συνέπεσε με τη σφαγή στο γυμνάσιο του Κολουμπάιν, και κανείς δεν το αγόραζε. Έχοντας παράλληλα πάθος με το animatic, μπόρεσε να κάνει μια κινουμένων σχεδίων παρουσίαση του, κι αυτή ήταν που οδήγησε τη New Line Cinema να το αγοράσει.
- Ο Clive Owen ήταν η αρχική επιλογή του Michael Davis. Πριν τα γυρίσματα, ο ηθοποιός εκπαιδεύτηκε μαζί με τον Paul Giamatti πάνω στα όπλα, και ήταν ο ίδιος που εκτέλεσε τις δύσκολες σκηνές του.
- Το μωρό της ταινίας, ο Όλιβερ, συμπεριλήφθηκε στο καστ… πριν γεννηθεί. Για την ακρίβεια έγινε συμφωνία με μια έγκυο που κουβαλούσε δίδυμα αγόρια, και ήταν να γεννήσει περίπου στις αρχές των γυρισμάτων.
- Χρησιμοποιήθηκαν για τις ανάγκες της ταινίας 15 γαλόνια ψεύτικου αίματος, και 6 χιλιάδες τεχνητές μικροεκρήξεις πάνω σε σώματα από “σφαίρες”.
- Η καμπάνια της New Line ήταν πρωτότυπη, και περιελάβανε ένα website που “πουλούσε” πολεμικό υλικό για μωρά, αλλά και ένα viral-video όπου -υποτίθεται- δοκιμάζονταν ένα αλεξίσφαιρο γιλέκο στην αντοχή από πολυβόλο, που όμως φορούσε ένα βρέφος. Μια σουηδική εφημερίδα “τσίμπησε” με το βίντεο, παρουσιάζοντας το στις σελίδες της ως κανονικό.
- Αντί όπως φαίνονταν να γίνει μια μικρού προϋπολογισμού ταινία, όπως όλες στη φιλμογραφία του Michael Davis, το μπάτζετ έφτασε στα 39 εκατομμύρια δολάρια. Παρόλα αυτά, κι ενώ έκανε φίλους ανάμεσα σε κριτικούς και κοινό, τα έσοδα περιορίστηκαν στα 26,8.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 22/11/2007
Φανταστείτε κάτι ανάμεσα σε Τζον Γου (κυρίως), Κουέντιν Ταραντίνο κι άφθονο κόμικ. Η στιλιζαρισμένη βία και οι απίθανες κασκάντες συναντούν και τη φιλοσοφία του Σέρτζιο Λεόνε που στα κλασικότερα του γουέστερν ήθελε τον κεντρικό ήρωα (συνήθως τον Κλιντ Ίστγουντ) να μην έχει ούτε παρελθόν, ούτε όνομα. Έτσι κι εδώ, ο ήρωας φέρει το όνομα Σμιθ (ταιριαστός ο Κλάιβ Όουεν), αλλά στην ουσία δεν είμαστε σίγουροι ποιο είναι το πραγματικό του.
Μια ταινία σφηνάκι που θα κατεβάσεις στα γρήγορα, θα σου αφήσει λίγο ζαλούρα, για ελάχιστη ώρα, κι αυτό είναι όλο. Μην περιμένετε ούτε δείγμα ποιότητας από αυτή την παρέλαση στιλιζαρισμένης βίας, κόμικ λογικής, αναληθοφάνειας και σαρκασμού. Όμως και τα σφηνάκια κάνουν τη δουλειά τους και κάποιοι χρειάζονται απλή διασκέδαση χωρίς πολλές σκέψεις. Για αυτούς, η ταινία είναι σκέτη απόλαυση και μια ιδανική επιλογή. Αφήστε πάλι που η παρουσία της Μόνικα Μπελούτσι είναι σκέτος πειρασμός και αυτή του Πολ Τζιαμάτι σκέτη απόλαυση…
Βαθμολογία: