Λογική και Ευαισθησία

Επαρχιακή Αγγλία των αρχών του 19ου αιώνα. Μια μητέρα και τα τρία κορίτσια της, μετά τον θάνατο του συζύγου και πατέρα τους Χένρι Ντάσγουντ, πρέπει να εγκαταλείψουν τις ανέσεις μιας αρχοντικής έπαυλης -την οποία κληρονομεί ο γιος του από τον προηγούμενο γάμο του- και να ζήσουν πιο φτωχικά σ’ ένα πολύ λιγότερο εντυπωσιακό οίκημα. Εκεί, οι δυο μεγαλύτερες αδελφές θα περάσουν διάφορες ερωτικές δοκιμασίες και θα πρέπει να συνδυάσουν τη λογική και την ευαισθησία ώστε να διαχειριστούν σωστά τα οικονομικά και συναισθηματικά τους προβλήματα…

Σκηνοθεσία:

Ang Lee

Κύριοι Ρόλοι:

Emma Thompson … Elinor Dashwood

Kate Winslet … Marianne Dashwood

Hugh Grant … Edward Ferrars

Alan Rickman … συνταγματάρχης Brandon

Imogen Stubbs … Lucy Steele

Greg Wise … John Willoughby

Gemma Jones … Κα Dashwood

Harriet Walter … Fanny Dashwood

James Fleet … John Dashwood

Myriam Emilie Francois … Margaret Dashwood

Hugh Laurie … Κος Palmer

Imelda Staunton … Charlotte Palmer

Robert Hardy … Σερ John Middleton

Elizabeth Spriggs … Κα Jennings

Tom Wilkinson … Κος Dashwood

Oliver Ford Davies … Δρ Harris

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Emma Thompson

Παραγωγή: Lindsay Doran

Μουσική: Patrick Doyle

Φωτογραφία: Michael Coulter

Μοντάζ: Tim Squyres

Σκηνικά: Luciana Arrighi

Κοστούμια: Jenny Beavan, John Bright

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.

Τίτλοι

• Αυθεντικός Τίτλος: Sense and Sensibility
• Ελληνικός Τίτλος: Λογική και Ευαισθησία

Άμεσοι Σύνδεσμοι

• From Prada to Nada (2011)

Σεναριακή Πηγή

• Μυθιστόρημα: Sense and Sensibility της Jane Austen.

Κύριες Διακρίσεις

• Όσκαρ διασκευασμένου σεναρίου. Υποψήφιο για καλύτερη ταινία, πρώτο γυναικείο ρόλο (Emma Thompson), δεύτερο γυναικείο ρόλο (Kate Winslet), μουσική (δράμα), φωτογραφία και κοστούμια.
• Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ταινίας (δράμα) και σεναρίου. Υποψήφιο για σκηνοθεσία, πρώτο γυναικείο ρόλο (Emma Thompson) σε δράμα, δεύτερο γυναικείο ρόλο (Kate Winslet) και μουσική.
• Βραβείο Bafta καλύτερης ταινίας, πρώτου γυναικείου ρόλου (Emma Thompson) και δεύτερου γυναικείου ρόλου (Kate Winslet). Υποψήφιο για σκηνοθεσία, δεύτερο αντρικό ρόλο (Alan Rickman), δεύτερο γυναικείο ρόλο (Elizabeth Spriggs), σενάριο, μουσική, φωτογραφία, σκηνικά, κοστούμια και μακιγιάζ/κομμώσεις.
• Χρυσή Άρκτος στο φεστιβάλ Βερολίνου.

Παραλειπόμενα

• Πρώτη κινηματογραφική μεταφορά του κλασικού έργου της Jane Austen από το 1811, έχοντας προηγηθεί δύο τηλεοπτικές σειρές, το 1971 και το 1981.
• Το σχέδιο μπήκε μπρος μέσα από μια μεγάλη θαυμάστρια του βιβλίου, την παραγωγό Lindsay Doran, η οποία προσέλαβε -μετά από χρόνια αναζήτησης για το κατάλληλο πρόσωπο- την Emma Thompson να γράψει το σενάριο. Γνώμονας της ήταν μια τηλεοπτική σειρά 6 ημίωρων επεισοδίων, με τίτλο Thompson, που είχε γράψει η ηθοποιός το 1988, και σε αυτήν η Doran αναγνώρισε ένα κωμικό ταλέντο. Οι δυο τους συνεργάζονταν εκείνη την εποχή για το Νεκροί Ξανά του Kenneth Branagh, κι στα γυρίσματα αυτού έγινε η πρόταση, ακόμα κι αν η Thompson δεν είχε γράψει ποτέ ξανά σενάριο για κάποια ταινία.
• Στην Thompson πήρε 5 χρόνια για να ολοκληρώσει το κείμενο, ανάμεσα στα οποία γύριζε κανονικά ταινίες ως ηθοποιός (ήταν και αυτά που απέκτησε μεγάλη δημοσιότητα). Το πρώτο όμως που παρουσίασε ήταν ένα κείμενο 300ων σελίδων, γραμμένων με το χέρι. Έπρεπε φυσικά να το μειώσει, αλλά για την Doran αρκούσε κι αυτό για να αναζητήσει χρηματοδότηση. Επειδή όμως το όνομα της Thompson δεν ενέπνεε ως συγγραφικό, μια και ήταν πρωτάρα, τίποτα δεν θα προχωρούσε αν εντέλει η Amy Pascal της Columbia Pictures δεν αποφάσιζε να στηρίξει το εγχείρημα.
• Όπως αποκάλυψε η Emma Thompson το 2009 σε εκπομπή του BBC, κάποια στιγμή κατά τη μεταφορά του χειρόγραφου σε αρχείο του κομπιούτερ, μια βλάβη του μηχανήματος εξαφάνισε τη δουλειά της. Μέσα σε πανικό κάλεσε προς βοήθεια τον συνάδελφο της, Stephen Fry, που ήταν αυτοδίδακτα καλός με τα κομπιούτερ, κι εκείνος μέσα σε 7 ώρες είχε καταφέρει να επαναφέρει όλη τη δουλειά. Την ίδια ώρα, η Thompson έπινε το τσάι της με τον Hugh Laurie.
• Ο Ang Lee δεν είχε δουλέψει ποτέ ως τότε εκτός Ταϊβάν, αλλά είχε στο ενεργητικό του τη διεθνώς επιτυχημένη κομεντί Γαμήλιο Πάρτι. Δεν είχε μάλιστα διαβάσει ποτέ κάποιο έργο της Jane Austen. Ανάμεσα όμως σε 15 σκηνοθέτες που καλέστηκαν για συνέντευξη, ο Lee επιλέχτηκε από τη Lindsay Doran που είχε δει στο έργο του ορθή αντιμετώπιση πολύπλοκών ανθρώπινων σχέσεων.
• Η Thompson έλπιζε ότι η Doran θα προσλάμβανε τις αδελφές Natasha και Joely Richardson για τους ρόλους των αδελφών Ντάσγουντ. Ο σκηνοθέτης όμως και η Columbia ήθελαν την ίδια την Thompson ως πρωταγωνίστρια, μια και ήταν αστέρι πρώτου μεγέθους. Η ηθοποιός όμως ήταν 35 ετών και η Έλινορ 19. Ο Lee αυτό το έλυσε κάνοντας τον χαρακτήρα 27 ετών.
• Hugh Grant, Robert Hardy, Harriet Walter, Imelda Staunton και Hugh Laurie είχαν βοηθήσει την Thompson στη συγγραφή του σεναρίου, κερδίζοντας και μέσω του σκηνοθέτη από έναν ρόλο στην ταινία.
• Η Kate Winslet ήθελε να περάσει από οντισιόν για τη Μάριαν, αλλά εντέλει πήγε στο δοκιμαστικό για τη Λούσι Στιλ, επειδή στον ταϊβανό δημιουργό δεν άρεσε η ερμηνεία της στα Ουράνια Πλάσματα. Προσποιούμενη όμως ότι δεν γνώριζε για ποιο ρόλο θα δοκιμάζονταν, διάβασε κείμενο της Μάριαν, και αυτό ήταν αρκετό για να της χαρίσει την πολυπόθητη θέση στο καστ.
• Η επιτυχία του Μικρές Κυρίες (1994) ώθησε την Columbia να διαθέσει ένα μπάτζετ 16 εκατομμυρίων δολαρίων, κάτι υπερβολικά υψηλό για τα ως τότε στάνταρ του Ang Lee. Στα γυρίσματα αυτά διαμόρφωσε τη φήμη που θα τον ακολουθούσε: ήταν τελειομανής και διέταζε πολλαπλές λήψεις μέχρι να πάρει αυτό που ήθελε, ακόμα κι αν αφορούσε την προφορά μίας λέξης. Είχε επιπλέον την τόλμη να πει στο καστ του ότι κάποια λήψη ήταν βαρετή εάν δεν του άρεσε.
• Sony και Columbia Pictures αποφάσισαν να κυκλοφορήσουν το φιλμ αρχικά σε λίγες αίθουσες, όπως συνηθίζονταν στις ταινίες ποιότητας. Ακόμα και η επιλογή να κυκλοφορήσει λίγο πριν τα Χριστούγεννα αποσκοπούσε στη μέγιστη προσοχή που θα μπορούσε να τραβήξει από τα μέλη της ακαδημίας των Όσκαρ. Σε αυτά, η Emma Thompson έγινε η πρώτη τροπαιούχος του θεσμού ως ηθοποιός (είχε κερδίσει με το Επιστροφή στο Χάουαρντ Εντς) και σεναριογράφος, αλλά η έλλειψη του ονόματος του Ang Lee από την πεντάδα των σκηνοθετών δέχτηκε οξεία κριτική περί συντηρητισμού (ως και ρατσισμού) των μελών της ακαδημίας.
• Οι εισπράξεις ανήλθαν στα 135 εκατομμύρια δολάρια, και τα έργα της Jane Austen εκτοξεύθηκαν σε δημοτικότητα. Ακολούθησαν έτσι αρκετές ακόμα διασκευές έργων της συγγραφέως του 17ου και 18ου αιώνα (ενώ εμφανίστηκαν και πολλές κομεντί εποχής), ενώ τα μέλη του ιδρύματος φίλων της αυξήθηκαν κατά 50% μέσα σε ελάχιστο χρόνο.

Μουσικά Παραλειπόμενα

• Ο Patrick Doyle συνέθεσε και δύο τραγούδια για τη Μάριαν (Weep You No More Sad Fountains και The Dreame), που πάτησαν πάνω σε στίχους ποιημάτων εκείνης της περιόδου. Ερμηνεύτρια τους είναι η σοπράνο Jane Eaglen.