Μια πολιτική συντάκτρια, που έχει υποβαθμιστεί σε αθλητικογράφο, αναλαμβάνει να καλύψει την προεκλογική καμπάνια του επικρατέστερου υποψηφίου για τις προεδρικές εκλογές. Αυτός είναι ένας γοητευτικός πενηντάρης, γόνος μιας από τις μεγαλύτερες οικογένειες του τόπου. Όλα πάνε καλά, μέχρι που η έρευνα της δημοσιογράφου για το παρελθόν του υποψηφίου προέδρου της γαλλικής δημοκρατίας φέρνει στο φως τελείως αναπάντεχα γεγονότα.

Σκηνοθεσία:

Albert Dupontel

Κύριοι Ρόλοι:

Cecile de France … Nathalie Pove

Albert Dupontel … Pierre-Henry Mercier/Sventu

Nicolas Marie … Gustave ‘Gus’ Clement

Uri Gavriel … Lior Davon

Philippe Uchan … Κος Robard

Bouli Lanners … ο προπονητής

Philippe Duquesne … ο χάκερ

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Albert Dupontel

Παραγωγή: Catherine Bozorgan

Μουσική: Christophe Julien

Φωτογραφία: Julien Poupard

Μοντάζ: Christophe Pinel

Σκηνικά: Mathieu Junot

Κοστούμια: Mimi Lempicka

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Second Tour
  • Ελληνικός Τίτλος: Δεύτερος Γύρος

Παραλειπόμενα

  • Ο Albert Dupontel δήλωσε ότι εμπνεύστηκε την ιστορία του από την αντίστοιχη του Robert Kennedy, και ειδικά μέσα από τη μίνι σειρά ντοκιμαντέρ Bobby Kennedy for President (2018).
  • Αρχική Ναταλί ήταν η Sandrine Kiberlain.

Κριτικός: Φίλιππος Χατζίκος

Έκδοση Κειμένου: 1/8/2024

Λίγα χρόνια μετά τη μεγάλη εγχώρια επιτυχία Adieu les Cons, ο Αλμπέρ Ντιποντέλ επανέρχεται με ένα φιλμ ίδιας ιδιοσυγκρασίας που κινείται σε αμιγώς πολιτικά νερά. Θεωρητικά, το εξωκινηματογραφικό χρονικό σημείο είναι ιδανικό. Λίγες εβδομάδες πριν, το ταραγμένο εκλογικό κλίμα στη Γαλλία απασχόλησε τα πλήθη της γηραιάς ηπείρου που έβλεπαν μια παραδοσιακή δύναμη να ολισθαίνει προς την ακροδεξιά και σημειώθηκε απόπειρα δολοφονίας ενός υποψήφιου Αμερικανού προέδρου. Το σατιρικό κλίμα της ταινίας είναι το πλέον ευεπίφορο για δηκτικά σχόλια περί του σύγχρονου πολιτικού γίγνεσθαι και η αρχική σύλληψη αποτελεί τουλάχιστον επαρκή κινηματογραφική πρώτη ύλη. Δυστυχώς, όμως, μια ωραία ιδέα και το καλό timing δεν εξασφαλίζουν την ποιότητα του αποτελέσματος.

Μια πολιτική δημοσιογράφος που έχει εξοριστεί στο αθλητικό ρεπορτάζ επανέρχεται συγκυριακά στον φυσικό της χώρο με αποστολή να καλύψει την προεκλογική καμπάνια του επικρατέστερου υποψηφίου προέδρου. Οι ερωτήσεις που καλείται να θέσει είναι προκαθορισμένες και η γραμμή του μέσου σαφώς προσδιορισμένη, αλλά το δημοσιογραφικό της δαιμόνιο αρνείται να υποταχθεί στα κελεύσματα της δημιουργίας ενός αρχηγικού προφίλ για τον υποψήφιο. Έτσι, διαβάζοντας ολοένα και αναλυτικότερα το παρελθόν του λαοπρόβλητου εν δυνάμει ηγέτη, η δημοσιογράφος ανακαλύπτει απίθανες ιστορίες που οδηγούν με το στανιό την πλοκή από τη μία ανατροπή στην άλλη.

Ένας κινηματογραφιστής όπως ο Ντιποντέλ πάντα θα έχει κάτι να σου προσφέρει, ακόμα και όταν οι βασικοί όροι της αφήγησής του αδυνατούν να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις για ένα συμπαγές σύνολο. Έτσι, εδώ θα βρούμε ωραίο εσωτερικό ρυθμό στις περισσότερες σεκάνς, κινηματογράφηση που δεν μοιάζει λες και βγήκε από γαλλικό εργοστάσιο μαζικής παραγωγής και κυρίως πλήθος κινηματογραφικών αναφορών, με πρώτη και απολαυστικότερη το Being There του Χαλ Άσμπι. Δεν μπορούμε, επίσης, να παραγνωρίσουμε τη διάθεσή του να παίξει με τα κινηματογραφικά είδη, στον Δεύτερο Γύρο η κυνική πολιτική σάτιρα συνδιαλέγεται με το αστικό νέο νουάρ. Μόνο που ο διάλογός τους, πασπαλισμένος με την τονική ελαφρότητα του Ντιποντέλ, δεν αποδεικνύεται γόνιμος. Με άλλα λόγια, τα περισσότερα αστεία κατά βάση δεν δουλεύουν, οι δραματικές καταστάσεις προκύπτουν βεβιασμένα και οι λύσεις που μηχανεύεται ο Γάλλος δημιουργός είναι τόσο εξωφρενικές που θέτουν την ταινία στη διάσταση του σκοτεινού παραμυθιού, οριστικά μακριά από κάθε δραματουργική συνέπεια.

Συνολικά, το φιλμ του Ντιποντέλ πιθανώς να εκτιμηθεί από όσους που προτιμούν ένα σινεμά ιδιαίτερης φωνής που φέρει τη σφραγίδα του δημιουργού του ακόμα και αν δεν βρίσκει ακριβώς τον αφηγηματικό του δρόμο. Ακόμα και οι πιο θετικά διακείμενοι σε αυτό, πάντως, δύσκολα θα προσπεράσουν τις ανορθογραφίες στον πολιτικό (και οικολογικό !) του λόγο που καταλήγει σε ένα απροσδόκητα επιπόλαιο κατηγορώ απέναντι στη διαφθορά και σε λαϊκισμούς που αποτυπώνουν σχηματικά τη διαπλοκή των παραγόντων εξουσίας.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

8 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *