Ο αμερικανός Ματ Τέρνερ, στέλεχος τράπεζας και οικογενειάρχης με έδρα το Βερολίνο, ξεκινά την ημέρα του πηγαίνοντας τα παιδιά του στο σχολείο. Καθώς οδηγεί, δέχεται μια ανώνυμη κλήση από κάποιο τηλέφωνο που βρίσκει μέσα στο αυτοκίνητό του. Μια άγνωστη φωνή τον πληροφορεί ότι υπάρχει βόμβα κάτω από το κάθισμά του και ότι έχει λίγες ώρες διορία για να του μεταφέρει 208 εκατομμύρια ευρώ, παίζοντας μαζί ένα παιχνίδι ταχύτητας υπό ανεξέλεγκτους όρους. Εάν επιλέξει να σηκωθεί ή βγουν τα παιδιά από το αυτοκίνητο, η βόμβα θα ανατιναχθεί. 

Σκηνοθεσία:

Nimrod Antal

Κύριοι Ρόλοι:

Liam Neeson … Matt Truner

Noma Dumezweni … Angela Brickmann

Lilly Aspell … Emily Turner

Jack Champion … Zach Turner

Arian Moayed … Sylvain

Embeth Davidtz … Heather Turner

Matthew Modine … Anders Muller

Emily Kusche … Mila

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Christopher Salmanpour

Παραγωγή: Jaume Collet-Serra, Alex Heineman, Andrew Rona

Μουσική: Harry Gregson-Williams

Φωτογραφία: Flavio Martinez Labiano

Μοντάζ: Steve Mirkovich

Σκηνικά: David Scheunemann

Κοστούμια: Mona May

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Retribution
  • Ελληνικός Τίτλος: Αντίστροφη Μέτρηση

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Σεναριακή Πηγή

Παραλειπόμενα

  • Ριμέικ της ισπανικής ταινίας El Desconocido (Με Απόκρυψη) του Dani de la Torre. Για την ακρίβεια είναι το τρίτο ριμέικ της ταινίας, ακολουθώντας το γερμανικό Steig. Nicht. Aus! (2018) και το κορεατικό Balsinjehan (2021).
  • Επιστροφή στα κινηματογραφικά πλατό για τον ουγγρο-αμερικανό Nimrod Antal μετά από 6 χρόνια, και στον αγγλόφωνο κινηματογράφο μετά από 10.
  • Τα περισσότερα κεφάλαια για την ταινία δόθηκαν από γαλλικές εταιρίες, με τον Liam Neeson, πιο συγκεκριμένα, να συνεργάζεται για πέμπτη φορά με το StudioCanal.
  • Για τον παραγωγό Alex Heineman, αυτό είναι κλείσιμο μιας ανεπίσημης τριλογίας, που ακολουθεί τα Non-Stop (2014) και Ο Επιβάτης (2018). Σε εκείνα είναι σκηνοθέτης ο Jaume Collet-Serra, που εδώ είναι παραγωγός.
  • Η ταινία γυρίστηκε στα Babelsberg Studios και στους δρόμους του Βερολίνου.

Κριτικός: Ορέστης Μαλτέζος

Έκδοση Κειμένου: 23/8/2023

Στην παράδοξη ζωή που ζούμε, ένας θεατρικός ηθοποιός που σκαρφάλωσε στην αναγνώριση με δραματικούς ρόλους εξελίχθηκε σε έναν από τους πιο κερδοφόρους και αγαπημένους action-stars του σινεμά. Πάνε 15 χρόνια από την “Αρπαγή” και ο Liam Neeson έχει πατήσει τα 70 αλλά συνεχίζει ακάθεκτος την πορεία του με ταινίες που όσο κι αν μοιάζουν με απλή επανάληψη του γνωστού μοτίβου, παρέχουν ατόφια ασφάλεια διασκέδασης. Ακόμα και στην περίπτωση της “Αντίστροφης Μέτρησης”, που όσο τραγελαφική κι αν γίνεται στην πορεία της, η παρουσία του Neeson μοιάζει με ένα σταθερό ραντεβού στο οποίο ξαναπήγα με χαρά.

Η ιστορία είναι ως συνήθως υποτυπώδης και ελάχιστα περιθώρια προσφέρει για ανάπτυξη. Όπως οι έσχατες ταινίες του Κωνσταντάρα αποκτούν ουσία μόνο με τον ίδιο στον πρωταγωνιστικό ρόλο, έτσι και ο Neeson κυριαρχεί σε κάθε κομμάτι της παραγωγής και μπορεί να μη διασώζει την ταινία από την προκαθορισμένη μετριότητά της, αλλά κινείται με γνώμονα την προσδοκία του στοχευμένου θεατή. Η επιτυχία αυτής της παραμέτρου εδώ είναι πιο σημαντική από το να αναλυθεί κάθε προβληματικό της κομμάτι…

…Τα οποία όμως δεν είναι και λίγα όταν η ταινία μπαίνει στην τρίτη και τελευταία πράξη της. Ο Neeson προσεγγίζει τον σχηματικό ρόλο του με την απλή αλλά παντοδύναμη τακτική του συγκεκριμένου στόχου και είναι κατόρθωμα που επιτυγχάνει να εμπλέξει τον θεατή. Αντίστοιχα, δεν θυμάμαι να έχω δει τον Matthew Modine σε χειρότερη ερμηνεία, αναλαμβάνοντας έναν απίστευτα κακογραμμένο ρόλο δύο σκηνών που θα ήταν λιγότερο επώδυνος αν τον ερμήνευε ένας άσημος ηθοποιός. Όσα πραγματοποιούνται στο σημείο αυτό είναι αδύνατο να τα πάρει κανείς στα σοβαρά και αυτός ο αψυχολόγητος παραλογισμός ήταν που κατάφερε να με μαγνητίσει στον οθόνη γιατί δεν πίστευα ότι τα έβλεπα. Αν μη τι άλλο, μου κίνησε το ενδιαφέρον να δω την πρωτότυπη ισπανική ταινία “Με Απόκρυψη”.

Δεν μπόρεσα να αποφύγω και μια απρόσμενη σύγκριση με την “Ανώνυμη Κλήση” με τον Mel Gibson, στο πώς η προσωπικότητα του πρωταγωνιστή παίζει καθοριστικό ρόλο στην έξαψη του ενδιαφέροντος του θεατή. Ο αντισυμβατικός ραδιοφωνικός παραγωγός του Gibson ήταν ένα απρόβλεπτο κάθαρμα που καθιστούσε έστω και λίγο πιστευτές τις ανατροπές της ιστορίας. Από την άλλη, ένας οικογενειάρχης κοστουμάτος χρηματιστής δεν προσφέρει πολύ περιθώριο για αποκλίσεις από την πεπατημένη. Εντέλει το εξωπραγματικό φινάλε της “Αντίστροφης Μέτρησης” να ήταν αυτό ακριβώς που χρειαζόταν η ταινία για να εμποδίσει τον θεατή από το να βλαστημήσει…

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

20 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *