Επί σειρά ετών, οι άνθρωποι του Ντάγκενχορν είχαν διατηρήσει μια εύθραυστη ανακωχή με έναν λυκάνθρωπο, αλλά οι ισορροπίες ανατρέπονται όταν το κτήνος σκοτώνει τη μεγαλύτερη αδερφή της γενναίας Βάλερι. Ερωτευμένη με έναν άνδρα αλλά και λογοδοσμένη από τους γονείς της με έναν άλλο, η ζωή της Βάλερι επηρεάζεται για μια ακόμα φορά από τις κτηνώδεις πράξεις του τέρατος. Όταν ένας κυνηγός λυκανθρώπων προειδοποιεί τους κατοίκους του χωριού ότι το τέρας παίρνει ανθρώπινη μορφή τη μέρα και κυκλοφορεί ανάμεσά τους, επικρατεί πανικός καθώς ο φόρος αίματος αυξάνεται. Και η Βάλερι ανακαλύπτει ότι αυτό που τη συνδέει με τον λυκάνθρωπο είναι ένας δεσμός τόσο στενός που την καθιστά τόσο ύποπτη… όσο και δόλωμα.
Σκηνοθεσία:
Catherine Hardwicke
Κύριοι Ρόλοι:
Amanda Seyfried … Valerie
Shiloh Fernandez … Peter
Virginia Madsen … Suzette
Gary Oldman … Solomon
Billy Burke … Cesaire
Max Irons … Henry
Michael Shanks … Adrien Lazar
Julie Christie … η γιαγιά
Christine Willes … μαντάμ Lazar
Lukas Haas … πάτερ Auguste
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: David Leslie Johnson-McGoldrick
Παραγωγή: Jennifer Davisson, Leonardo DiCaprio, Julie Yorn
Μουσική: Alex Heffes, Brian Reitzell
Φωτογραφία: Mandy Walker
Μοντάζ: Nancy Richardson, Julia Wong
Σκηνικά: Thomas E. Sanders
Κοστούμια: Cindy Evans
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Red Riding Hood
- Ελληνικός Τίτλος: Η Κοκκινοσκουφίτσα
Σεναριακή Πηγή
- Παραμύθι: Little Red Riding Hood του Charles Perrault & των αδελφών Grimm.
Παραλειπόμενα
- Αρχικά ήταν να τιτλοφορηθεί ως The Girl with the Red Riding Hood.
- Λόγω του ότι η Seyfried δεν συμπαθούσε τον Shiloh Fernandez, μετά από μια άτυχη συνάντηση τους σε πάρτι, η σκηνοθέτιδα έπρεπε να την πείσει για να του δώσει την ευκαιρία.
- Ο Taylor Lautner ήταν βασική υποψηφιότητα για τον ρόλο του Πίτερ.
- Ο Sam Claflin πέρασε από οντισιόν για τον ρόλο του Χένρι.
- Η Christina Ricci ήταν η πρώτη επιλογή για τη Βάλερι, αλλά έχασε τον ρόλο λόγω ηλικίας.
- Το trailer αποκαλύπτει ότι βρισκόμαστε στον 12ο αιώνα, κάτι που δεν αναφέρεται επί του φιλμ.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Οι The Big Pink κλείνουν την ταινία με το Crystal Visions, ενώ ο Fever Ray συνεισφέρει με τα The Wolf και Keep the Streets Empty for Me.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 29/3/2011
Σίγουρα δεν περιμέναμε να δούμε την ιστορία της Κοκκινοσκουφίτσας όπως μας την αφηγούνταν από παιδιά, αφού δεν θα μπορούσε παρά να είναι μια μικρού μήκους ετεροχρονισμένη ταινία. Αυτό σημαίνει ότι η Hardwicke χρειάστηκε ένα ολοκαίνουργιο σενάριο που απλά θα εμπεριείχε μια Κοκκινοσκουφίτσα κι έναν λύκο. Κι αντί για το φυσιολογικό, ένα παραμύθι γοτθικού τρόμου, η σκηνοθέτιδα προτιμά την αναπαραγωγή του ύφους του πρώτου Λυκόφως της, πατώντας σε ένα προχειρογραμμένο σενάριο. Πλάι σε γνωστές χολιγουντιανές ευκολίες, καμία νέα ιδέα δεν αναπλάθει δικό της μύθο, και είναι τόσο γοτθικό όσο ήταν και η αντίστοιχη αποτυχία του Οι Αδελφοί Γκριμ του Gilliam.
Επιμέρους, υπήρχε καλή μαγιά κι αυτή είναι που αφήνει τις όποιες (ελάχιστες) καλές εντυπώσεις. Εύηχη μουσική, παραμυθένια φωτογραφία, λιτό σκηνικό και μια πανέμορφη Amanda Seyfried, ιδανικό πρόσωπο για τον ρόλο. Άντε, όμως, ανέξου το κλισέ ρομάντζο, το κακοστημένο μυστήριο, έναν απαράδεκτο (ως ρόλο κι ως ερμηνεία) Gary Oldman και μια αίσθηση συρφετού που προκαλούν οι κάτοικοι του χωριού. Το διάσημο παραμύθι δεν ανήκει πλέον σε παιδιά, αλλά ούτε και κατέληξε στις ώριμες ηλικίες. Έγινε ακόμα ένα θήραμα για το νεανικό κοινό, που στην «υγειά» του έχουν παραστρατήσει αρκετοί ήδη μύθοι τα τελευταία χρόνια…
Βαθμολογία: