Χτυποκάρδια στο Γραφείο
- Populaire
- 2012
- Γαλλία
- Γαλλικά, Αγγλικά, Γερμανικά
- Αισθηματική, Εποχής, Κομεντί
- 18 Ιουλίου 2013
Νορμανδία, Άνοιξη του 1958. Η 21χρονη Ρόζι ζει με τον κατσούφη χήρο πατέρα της που διευθύνει το κεντρικό μαγαζί του χωριού. Αρραβωνιασμένη με τον γιο του μηχανικού, όλα δείχνουν ότι προορίζεται για την ήρεμη ζωή μιας νοικοκυράς. Όταν ταξιδεύει στο Λιζιέ για να βρει δουλειά ως γραμματέας, ενώ η συνέντευξη αποδεικνύεται καταστροφική, αποκαλύπτεται η ικανότητα της στη γρήγορη δακτυλογραφία. Το αφεντικό, ο Λουί, νιώθει να ξυπνάει το αθλητικό πνεύμα μέσα του και ορίζει διαγωνισμό δακτυλογράφησης, τον οποίο αν νικήσει η Ρόζι θα πάρει και τη δουλειά. Μάλιστα, ο Λουί προτίθεται να γίνει ο προσωπικός της προπονητής.
Σκηνοθεσία:
Regis Roinsard
Κύριοι Ρόλοι:
Deborah Francois … Rose Pamphyle
Romain Duris … Louis Echard
Berenice Bejo … Marie Taylor
Shaun Benson … Bob Taylor
Melanie Bernier … Annie Leprince-Ringuet
Feodor Atkine … Andre Japy
Nicolas Bedos … Gilbert Japy
Eddy Mitchell … Georges Echard
Miou-Miou … Madeleine Echard
Frederic Pierrot … Jean Pamphyle
Dominique Reymond … μαντάμ Shorofsky
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Regis Roinsard, Daniel Presley, Romain Compingt
Παραγωγή: Alain Attal
Μουσική: Robin Coudert, Emmanuel D’Orlando
Φωτογραφία: Guillaume Schiffman
Μοντάζ: Laure Gardette, Sophie Reine
Σκηνικά: Sylvie Olive
Κοστούμια: Charlotte David
Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Θετική.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: Populaire
Ελληνικός Τίτλος: Χτυποκάρδια στο Γραφείο
Κύριες Διακρίσεις
- Υποψήφιο για πρωτοεμφανιζόμενο σκηνοθέτη, μουσική, φωτογραφία, σκηνικά και κοστούμια στα Cesar.
Παραλειπόμενα
- Ο σκηνοθέτης ήθελε κάποια τελείως άγνωστη για τον ρόλο της Ρόζι, αλλά όταν είδε την οντισιόν της Deborah Francois άλλαξε γνώμη. Είχε ήδη προπονηθεί στη δακτυλογράφηση επί μία βδομάδα. Αφού όμως πήρε τον ρόλο, πέρασε κι από εξάμηνη επαγγελματική εκπαίδευση, στην οποία εκπαιδεύονταν επί 3 ώρες κάθε ημέρα. Έτσι, στην ταινία είναι η ίδια και δίχως κάποιο εφέ που δακτυλογραφεί.
- Μετά από κάποιες μικρού μήκους δουλειές, αυτό ήταν το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Roinsard στο σινεμά.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Κριτικός: Δημήτρης Κωνσταντίνου-Hautecoeur
Έκδοση Κειμένου: 17/6/2013
Σίγουρα ευχάριστο και αρκούντως ρομαντικό, το «Χτυποκάρδια στο Γραφείο» διαθέτει ατμόσφαιρα εποχής, δυστυχώς όμως κουβαλά και αντίστοιχα κλισέ. Και είναι βεβαίως αδύνατο να δρουν τα τελευταία πάντα θετικά, ενισχύοντας το νοσταλγικό κινηματογραφικό ύφος με την αποτελεσματικότητα που το πέτυχαν στο υπέροχο «The Artist». Στο φιλμ διακρίνονται σημαντικές αφέλειες και όχι αρκετό χιούμορ για να τις αντισταθμίσει, παρότι η διάθεση είναι όσο ανάλαφρα ρομαντική χρειάζεται. Το βασικό πρόβλημα, όμως, εντοπίζεται ήδη στη γενική ιδέα που επικεντρώνεται αδικαιολόγητα σε ένα αδιάφορο success-story μιας κοπέλας της επαρχίας, η οποία θα αγωνιστεί για να αναδειχθεί πρωταθλήτρια στους παγκόσμιους αγώνες… δακτυλογράφησης!
Οι σκηνές των αγώνων θα ευνοήσουν μερικές στιγμές γέλιου, αλλά θα δημιουργήσουν και δύο ενοχλητικά χοντροκομμένους χαρακτήρες, των ανταγωνιστριών της ηρωίδας, ενώ αν υποτίθεται ότι θα έπρεπε να προκαλούν κάποιου είδους αγωνία, η απόπειρα αυτή είναι μάλλον γελοία. Ο Regis Roinsard και οι συν-σεναριογράφοι του επιχειρούν δειλά να σαρκάσουν την πολυπόθητη «φανταχτερή» επιτυχία ως ρηχή και πλασματική, μα αφενός δεν το κάνουν με σατιρικό χιούμορ που θα μπορούσε να αποδειχθεί σαφώς πιο αποτελεσματικό, και αφετέρου μάλλον τελικά μαγεύονται και οι ίδιοι από την επιφανειακή αυτή λάμψη που θα ήθελαν, άτολμα, να στιγματίσουν.
Είναι δε μονάχα ιδέα μου ή τα τελευταία χρόνια ολοένα και αυξάνονται οι επιρροές του γαλλικού από τον αμερικανικό κινηματογράφο;
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
