Χωρίς Διέξοδο
- Nowhere to Run
- 1993
- ΗΠΑ
- Αγγλικά
- Αισθηματική, Δραματικό Θρίλερ, Δράσης, Θρίλερ, Πολεμικών Τεχνών
- 07 Μαΐου 1993
Ο Σαμ Γκίλεν, κατάδικος που εκτίει μια σκληρή ποινή για ένα έγκλημα που δεν διέπραξε, κατορθώνει να αποδράσει από τη φυλακή. Μετά την απόδρασή του βρίσκει καταφύγιο στο σπίτι της Κλάιντι, μιας χήρας με δύο παιδιά, την οποία τρομοκρατεί ένας αδίστακτος επιχειρηματίας με αποκλειστικό κίνητρο το κέρδος.
Σκηνοθεσία:
Robert Harmon
Κύριοι Ρόλοι:
Jean-Claude Van Damme … Sam Gillen
Rosanna Arquette … Clydie Anderson
Kieran Culkin … Mike ‘Mookie’ Anderson
Tiffany Taubman … Bree Anderson
Joss Ackland … Franklin Hale
Ted Levine … Κος Dunston
Edward Blatchford … σερίφης Lonnie Cole
Anthony Starke … Billy
Luana Anders … δημοτική σύμβουλος
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Joe Eszterhas, Leslie Bohem, Randy Feldman
Στόρι: Joe Eszterhas, Richard Marquand
Παραγωγή: Gary Adelson, Craig Baumgarten
Μουσική: Mark Isham
Φωτογραφία: David Gribble
Μοντάζ: Mark Helfrich, Zach Staenberg
Σκηνικά: J. Dennis Washington
Κοστούμια: Gamila Smith
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Nowhere to Run
- Ελληνικός Τίτλος: Χωρίς Διέξοδο
Παραλειπόμενα
- Ο Joe Eszterhas είχε δηλώσει πως “το σενάριο πάρθηκε και καταστράφηκε χρόνια μετά με τον Jean-Claude Van Damme. Έχασε την ευαισθησία του, έχασε τα πάντα. Δεν θέλω να θυμάμαι αυτή την ταινία”. Ο Van Damme, από την άλλη, είχε δηλώσει πως δεν του άρεσε το σενάριο. Του είχαν υποσχεθεί πως θα διορθωθεί, και ποτέ δεν έγινε κάτι τέτοιο.
- Η Rosanna Arquette δεν απόλαυσε καθόλου τη δουλειά δίπλα στον Jean-Claude Van Damme, λέγοντας ότι δέχτηκε τον ρόλο επειδή δεν έβρισκε κάτι καλύτερο.
- Ο ρόλος του Σαμ προορίζονταν αρχικά για τον Mel Gibson.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 11/8/2016
Η ταινία ήταν ένα πολύ μεγάλο στοίχημα για τον σταρ του κικ-μπόξινγκ Ζαν-Κλοντ βαν Νταν. Με αυτό το έργο προσπάθησε να πλασάρει έναν πιο γήινο χαρακτήρα, μακριά από τον ψυχρό b-movie μαχητή. Η αποτυχία ήταν προδιαγεγραμμένη, αφού ο βέλγος ηθοποιός δεν μπορεί να ερμηνεύσει καλύτερα από ό,τι μπορεί να παλέψει. Η ταινία είναι συμπαθητική μονάχα από πλευράς σύγκρισης με άλλες του ταινίες (είναι, ας πούμε, πιο καθωσπρέπει), αλλά είναι και τόσο απλοϊκή που δεν μπορεί να διεκδικήσει πολλά περισσότερα. Υπάρχει δράση, υπάρχει ειδύλλιο, υπάρχουν και παιδάκια που κινδυνεύουν, αλλά όλα αυτά μάλλον θα σας θυμίζουν κάτι… Το έργο ταίριαζε πιότερο στον Πάτρικ Σουέιζ, που θα έδενε και με το τοπίο.
Βαθμολογία: