Αντιμετωπίζοντας το ενδεχόμενο της έξωσης, ο Αγαμέμνων ζητάει δανεικά από φίλους και γνωστούς. Η Ρίτα τον ακολουθεί, παρακαλώντας τον να τη δεχθεί ως νύφη του γιου του, αλλά εκείνος την αποφεύγει. Τελικά, ο Αγαμέμνων πείθεται να συναινέσει στον αρραβώνα του ζευγαριού. Παράλληλα, λύνει και το οικονομικό του πρόβλημα, με τη βοήθεια μιας νεαρής, την οποία επιθυμούσε σφοδρά ο σπιτονοικοκύρης του.
Σκηνοθεσία:
Σάκης Τσολακάκης
Κύριοι Ρόλοι:
Βασίλης Αυλωνίτης … Αγαμέμνων
Πάρη Λεβέντη … Ρίτα
Νίκος Ρίζος … Ναπολέων
Θανάσης Μυλωνάς … Τάκης
Τάκης Μηλιάδης … Αγησίλαος
Ελένη Καρπέτα … Λουλούκα
Γιώργος Τσιτσόπουλος … ο ξάδελφος της Ρίτας
Ταϋγέτη … Ευθαλία
Έλσα Ρίζου … Γιούλα
Μίμης Θειόπουλος … Δρ Λελέκος
Νίκος Τσουκαλάς … Αλέκος
Πάνος Νικολακόπουλος … Λεωνίδας
Σοφία Βερώνη … Πελαγία
Γιώργος Παπαζήσης … περιπτεράς
Γιώργος Σήφης … εργοστασιάρχης
Τάκης Καραβασίλης … κουρέας
Άννα Σταυρίδου … επιβάτιδα λεωφορείου
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Ηλίας Μπακόπουλος
Παραγωγή: Πάρη Λεβέντη
Φωτογραφία: Νίκος Μήλας
Μοντάζ: Αντώνης Κροκόδειλος
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μη αρκούντα στοιχεία.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Τέρμα τα Δίφραγκα
- Διεθνής Τίτλος: No More Pennies
Παραλειπόμενα
- Μοναδική ταινία με σκηνοθετική υπογραφή του Σάκη Τσολακάκη. Αναφορές ήθελαν απλά να μπήκε στους τίτλους μετά την αποχώρηση του πραγματικού σκηνοθέτη. Οι αναφορές όμως δεν ήταν πιστοποιημένες, αν και η εμφάνιση της μικρής Αγάπης Φυλακτού στο καστ, προϊδέαζε πως επρόκειτο για τον Φίλιππο Φυλακτό, που είχε σκηνοθετήσει και τις δύο προηγούμενες ταινίες της Ρίσσα Φιλμ. Εντέλει, η Πάρης Λεβέντη μάς πληροφόρησε ότι πράγματι ο Φυλακτός ήταν ο αρχικός σκηνοθέτης, αλλά η ταινία συνέπεσε σε δύσκολη περίοδο για αυτούς, προκαλώντας την αποχώρηση του.
- Τρίτη αλλά και τελευταία ταινία για τη Ρίσσα Φιλμ (την εταιρία της Πάρης Λεβέντη), μετά το Η Ζωή μου Αρχίζει με Σένα και το Η Αυγή του Θριάμβου.
- Ντεμπούτο για τον Γιώργο Παπαζήση σε μικρό ρόλο, τέσσερα χρόνια πριν εμφανιστεί ξανά σε ταινία.
- Με 8.425 εισιτήρια, ήρθε στην 68η θέση ανάμεσα σε 82 ελληνικές ταινίες της σαιζόν.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Τα τραγούδια φέρουν ως δημιουργούς το δίδυμο Αντωνόπουλος-Πολίτης.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 21/5/2022
Από τις πλέον “κουφές” παραγωγές μέχρι εκείνη την εποχή στη χώρα μας, μια ταινία που πιστεύεις εύκολα ότι κανείς δεν τη διεύθυνε (εάν το έκανε, το έκανε από κάρο!). Πρόκειται για ένα άρπα-κόλα “road-movie” αναζήτησης χρημάτων ανά την Αθήνα, με κυριότερο ενδιαφέρον τη απέραντη φτώχια που δεν αποκρύβεται επί της περιήγησης (νεορεαλιστική φάρσα;).
Ούτε σενάριο μοιάζει να υπάρχει, ούτε τεχνική επιμέλεια από κάποιον επαγγελματία, ούτε ερμηνείες μοιάζει να έχουν προσχεδιαστεί, παρά ένα ομολογουμένως ανεξάντλητο κέφι που διακατέχει σύσσωμο το καστ (ακόμα και μικροί ρόλοι), υπό την έννοια ότι είναι παρατημένοι στο έλεος του προσωπικού τους μερακιού. Τα περισσότερα αστεία βγάζουν το λαϊκό τους γούστο, ενώ η αίσθηση του πρόχειρου βοηθάει τόσο το να κλάψεις τα χρήματα σου αν το είχες δει σε αίθουσα, όσο και να περάσεις ευχάριστα στην τηλεόραση, αφού γλύτωσες περιπτώσεις “σοβαρής” παραγωγής της “χρυσής περιόδου”. Μοναδικές παραφωνίες το στόρι που συνοδεύει το ζεύγος Λεβέντη-Μυλωνά, που ως κλασικός ρομαντικός κορμός υπάρχει απλά για τα εξώφυλλα περιοδικών (και ίσως μια φωτογραφία στα γραφεία του φονέα γιγάντων Φωστήρα…).
Για ταινία λοιπόν που το ισοζύγιο βγάζει μηδέν εις το πηλίκο, αφεθείτε σε αυτό το μη-σινεμά και αρδεύστε ατάκες βγαλμένες επιτόπου και για άμεση κατανάλωση…
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
Καλησπέρα ! Εδώ όλα είναι πολύ καλά. Και το ζήτημα του σκηνοθέτη το παρουσιάσατε σωστά. Βέβαια πρέπει να πω πως ο Φίλιππος ήταν ο σκηνοθέτης και αποχώρησε. Προσωπικοί λόγοι, ο χωρισμός, κτλ. Σας ευχαριστώ πάλι και σας στέλνω χαιρετισμούς από την όχι τότο κρύα Ουαλία;!
Και πάλι τα εγκάρδια ευχαριστώ μας!!!