Μια οικογένεια εγκληματιών εισβάλλουν απρόσκλητοι στο παλιό τους σπίτι, όπου πλέον κατοικεί ένα νεαρό ζευγάρι που έχουν καλέσει τους φίλους τους να περάσουν μαζί το βράδυ. Η οικογένεια, υπό τις οδηγίες της μητέρας τους, τρομοκρατεί και κρατά όμηρους τους νέους ενοίκους και τους καλεσμένους τους, ενώ έξω επικρατεί κατάσταση συναγερμού για ακραία καιρικά φαινόμενα. Τα πράγματα θα βγουν τελείως εκτός ελέγχου όταν κάποιοι προσπαθούν να αποδράσουν και τιμωρούνται παραδειγματικά.
Σκηνοθεσία:
Darren Lynn Bousman
Κύριοι Ρόλοι:
Rebecca De Mornay … Natalie ‘Mother’ Koffin
Jaime King … Beth Sohapi
Patrick John Flueger … Izzak ‘Ike’ Koffin
Frank Grillo … Daniel Sohapi
Warren Kole … Addley Koffin
Briana Evigan … Annette Langston
Deborah Ann Woll … Lydia Koffin
Lisa Marcos … Julie Ross
Matt O’Leary … Jonathan ‘Johnny’ Koffin
Lyriq Bent … Treshawn Jackson
Tony Nappo … Dave Lowe
Shawn Ashmore … George Barnum
Alexa PenaVega … Jenna Luther
A.J. Cook … Vicky Rice
J. LaRose … Terry
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Scott Milam
Παραγωγή: Brett Ratner, Richard Saperstein, Jay Stern, Brian Witten
Μουσική: Bobby Johnston
Φωτογραφία: Joseph White
Μοντάζ: Hunter M. Via
Σκηνικά: Anthony A. Ianni
Κοστούμια: Leslie Kavanagh
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Mother’s Day
- Ελληνικός Τίτλος: Θανάσιμη Μητέρα
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Χρόνια Πολλά, Ετοιμάσου να Πεθάνεις (1980)
Σεναριακή Πηγή
- Σενάριο: Χρόνια Πολλά, Ετοιμάσου να Πεθάνεις των Charles Kaufman, Warren Leight.
Παραλειπόμενα
- Πολύ ελεύθερο ριμέικ του cult Χρόνια Πολλά, Ετοιμάσου να Πεθάνεις του 1980. Κι όμως το σχέδιο είχε ξεκινήσει από ένα στόρι του Scott Milam με τίτλο Wichita, που το επεξεργάστηκε ο ίδιος ώστε να μετατραπεί σε ριμέικ.
- Σκηνοθέτης και παραγωγός της ταινίας του 1980, τα αδέλφια Charles και Lloyd Kaufman, κάνουν κάμεο εμφανίσεις εδώ.
- Ο Bousman είχε αργότερα δηλώσει πως 20 λεπτά κόπηκαν από την ταινία επειδή δεν κολλούσαν στη ροή. Παρόλα αυτά, θεωρούσε αυτά τα λεπτά ως τα αγαπημένα του από όλο το φιλμ.
Κριτικός: Βασίλης Καγιογλίδης
Έκδοση Κειμένου: 24/8/2011
Μικρό φεμινιστικό θριλεράκι, βατής θεματολογίας, που αποτελεί άτυπη διασκευή ενός b-movie της δεκαετίας του ’80. Σκηνοθετημένο από το δημιουργό τριών Saw (II, III, IV), το φιλμ αυτό παρά το σύνολο των χαρακτήρων, πολλοί από τους οποίους δε θα έπρεπε να υπάρχουν, προοδεύει μετά βίας χάρη στην αυστηρή αφηγηματική του ακολουθία. Του λείπει εντούτοις το νεύρο και η ένταση, ο ρυθμός είναι εμφανώς υποτονικός και στη σκηνοθεσία δεν υπάρχει ψυχή, αφού ο Darren Lynn Bousman δείχνει αδύναμος να κατανοήσει τον αληθινό ψυχολογικό τρόμο και τις διαστάσεις του.
Σεναριακά ο διαχωρισμός των χαρακτήρων είναι εμφανής και οι προσωπικότητες που πρεσβεύουν οι ήρωες, για ταινία τέτοιου είδους, είναι απόλυτα διακριτές, παρά το γεγονός ότι οι ερμηνείες είναι κάκιστες. Το φιλμ αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα αληθοφάνειας, διότι υπερφορτώνεται σε χοντροειδείς σκηνές, στιλιστικά γκροτέσκα πλάνα, κρύβεται όμως πίσω από όλες αυτές τις περιττές σεκάνς, ένα παράδοξο, μία ακόμα ανισότητα που έχει να κάνει με τα ενδιαφέροντα, όμως επιγραμματικά αναφερόμενα, ηθικά διλλήματα που εξάγονται. Η ταινία, που κάθε τόσο χάνει και βρίσκει την ποιοτική της αξιοπιστία, καλύπτει τις τάσεις μισογυνισμού του πρωτότυπου φιλμ και υπήρξαν φήμες ότι αντιμετώπισε προβλήματα με τη διανομή της στο εξωτερικό αν και ο σκηνοθέτης δήλωνε με πάθος ότι αποτελεί την καλύτερη δημιουργία της καριέρας του.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
