Max Steel
- Max Steel
- 2016
- ΗΠΑ
- Αγγλικά
- Δράσης, Επιστημονικής Φαντασίας, Νεανική, Περιπέτεια, Υπερήρωες
Ο νεαρός Μαξ ΜακΓκαρθ και ο εξωγήινος φίλος του, Στιλ, πρέπει να συνεργαστούν και να συνδυάσουν τις δυνάμεις τους, ώστε να εξελιχθούν σε έναν σούπερ-ήρωα με το όνομα Μαξ Στιλ. Καθώς οι δύο φίλοι παλεύουν να αποδεχτούν τις παράδοξα συνδεδεμένες τους μοίρες, ανακαλύπτουν φοβερά μυστικά, παλεύουν τόσο για την αποκάλυψη της αλήθειας, όσο και κι ενάντια σε τρομερές κατά του πλανήτη απειλές.
Σκηνοθεσία:
Stewart Hendler
Κύριοι Ρόλοι:
Ben Winchell … Maxwell ‘Max’ McGrath/Max Steel
Josh Brener … Steel (φωνή)
Ana Villafane … Sofia Martinez
Andy Garcia … Δρ Miles Edwards
Maria Bello … Molly McGrath
Mike Doyle … Jim McGrath
Billy Slaughter … πράκτορας Murphy
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Christopher L. Yost
Παραγωγή: Bill O’Dowd, Julia Pistor
Μουσική: Nathan Lanier
Φωτογραφία: Brett Pawlak
Μοντάζ: Michael Louis Hill
Σκηνικά: William O. Hunter
Κοστούμια: Allison Leach
- Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Home Cinema.
- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: Max Steel
Ελληνικός Τίτλος: Max Steel
Σεναριακή Πηγή
- Σειρά παιχνιδιών (χαρακτήρες): Max Steel της Mattel.
Παραλειπόμενα
- Ο Max Steel «γεννήθηκε» το 1997 υπό τη μορφή κούκλας, στην παράδοση των G.I. Joe. Το 2000, έγινε τηλεοπτική σειρά κινουμένων σχεδίων και από το 2004 έως το 2012 βγήκαν εννιά ταινίες καρτούν για διάθεση στο βίντεο. Το 2013 ανανεώθηκαν, τόσο ως κούκλες, όσο και με νέα σειρά. Αυτή είναι η πρώτη «ζωντανή» απόδοση του ήρωα στη μεγάλη οθόνη.
- Το 2009, ο πρώτος που προσεγγίσθηκε για τον ρόλο του Μαξ ήταν ο Taylor Lautner, αλλά προτίμησε άλλη ταινία. Ήταν το Stretch Armstrong, το οποίο κι εγκαταλείφθηκε από την εταιρία παραγωγής. Το 2013 φαινόταν ότι το σχέδιο έχει παγώσει, μέχρι που τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς ανακοινώθηκε ότι ακολουθεί τη reboot λογική της σειράς του 2013.
- Καταποντισμός στα ταμεία, με εισπράξεις μόλις 6,3 εκατομμύρια δολάρια, έναντι κόστους των 10.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 9/4/2020
Οι ταινίες με υπερήρωες είναι πάντα πλούσιες, για αυτό και έχουν κάτι το στάνταρ που τραβάει τον κόσμο. Λάθος. Υπάρχει και η περίπτωση του «φτωχού συγγενή», μια και η Mattel δεν είναι ούτε Marvel ούτε DC, με αποτέλεσμα το Max Steel να μη βγάλει ούτε τα λίγα χρήματα του μπάτζετ του.
Και δεν είναι τεκμήριο κακής ταινίας ένας χαμηλός προϋπολογισμός, αλλά όταν είναι το μόνο που θα μπορούσε να πατήσει για να αξίζει τον κόπο, είναι και παραείναι. Στην προκειμένη, η ταινία του Stewart Hendler («καταζητούμενου» ήδη από το Αιματηρή Αδελφότητα) ούτε χορταστικό είναι, ούτε πλησιάζει στο ελάχιστο σε μια επική διάσταση όπως οι πλούσιοι συγγενείς του. Τα εφέ πενιχρά, οι χαρακτήρες αδούλευτοι, τα σκηνικά μετρημένα με το σεντ, και ακόμα και το love-story χρησιμεύει απλά για να χωρέσει κάποια λεπτά μια όμορφη ακόμα φατσούλα. Κι αφού στοιβαχτούν όλα τα κλισέ των νεανικών ταινιών και σειρών φαντασίας από το 1980 ως σήμερα, εμείς περιοριζόμαστε σε κάθε πλάνο να ακολουθούμε τον κεντρικό ήρωα… ακόμα κι αν ξύνει τα νύχια του. Δεν το έκαναν καλύτερα found-footage, μήπως και αποκτούσε μια κάποια ταυτότητα;
Πολλά επιμέρους ακόμα θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει κανείς για να θάψει το συγκεκριμένο φιλμ, αλλά καλύτερα αυτό να γίνει με μια τελική σύνοψη, ώστε να μην είμαστε άδικοι κι απέναντι στο πορτοφόλι της Mattel. Αν είστε νεανικής ηλικίας και έχετε ορκιστεί ότι θα δείτε ό,τι υπερηρωικό βγαίνει στις αίθουσες, ή αν οι απαιτήσεις σας είναι απλά να σκοτώσετε την ώρα σας, τότε μην κωλώνετε, υπάρχουν και παρόμοια χάλια που δεν έχουν και τη στάλα θεάματος που θα βρείτε εδώ…
Βαθμολογία: