
Μαντ Μαξ 3: Απόδραση απ’ το Βασίλειο του Κεραυνού
- Mad Max Beyond Thunderdome
- Mad Max 2
- 1985
- Αυστραλία
- Αγγλικά
- Δράσης, Επιστημονικής Φαντασίας, Θρίλερ, Περιπέτεια
- 14 Οκτωβρίου 1985
Ο Μαξ, ένας από τους λίγους επιζήσαντες του πυρηνικού ολοκαυτώματος, περιπλανιέται στις έρημες πεδιάδες της Αυστραλίας, όπου θα συναντήσει μια παράξενη γυναίκα που ακούει στο όνομα “Θεία” και πιστεύει ότι θα κτίσει έναν νέο πολιτισμό. Η “Θεία” θα χρησιμοποιήσει τον Μαντ Μαξ εναντίον των εχθρών της, αλλά γρήγορα αυτός θα έρθει σε σύγκρουση μαζί της.
Σκηνοθεσία:
George Miller
George Ogilvie
Κύριοι Ρόλοι:
Mel Gibson … ‘Mad’ Max Rockatansky
Tina Turner … θεία Entity
Bruce Spence … Jedediah
Adam Cockburn … Jedediah Jr.
Frank Thring … Collector
Angelo Rossitto … Master
Angry Anderson … Ironbar Bassey
Robert Grubb … Pig Killer
Helen Buday … Savannah Nix
Edwin Hodgeman … Dr. Dealgood
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Terry Hayes, George Miller
Παραγωγή: George Miller
Μουσική: Maurice Jarre
Φωτογραφία: Dean Semler
Μοντάζ: Richard Francis-Bruce
Σκηνικά: Graham ‘Grace’ Walker
Κοστούμια: Norma Moriceau
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Mad Max Beyond Thunderdome
- Ελληνικός Τίτλος: Μαντ Μαξ 3: Απόδραση απ’ το Βασίλειο του Κεραυνού
- Εναλλακτικός Τίτλος: Mad Max 3 [ανεπίσημος]
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Μαντ Μαξ: Ο Εκδικητής της Νύχτας (1979)
- Μαντ Μαξ Νο 2: Εκδικητής Πέρα απ’ το Νόμο (1981)
- Mad Max: Ο Δρόμος της Οργής (2015)
- Furiosa: A Mad Max Saga – Η Γέννηση της Οργής (2024)
Σεναριακή Πηγή
- Χαρακτήρες franchise: Mad Max των George Miller, Byron Kennedy.
Κύριες Διακρίσεις
- Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα τραγουδιού (We Don’t Need Another Hero).
Παραλειπόμενα
- Πρώτο της σειράς χωρίς τον παραγωγό Byron Kennedy, που έφυγε τραγικά από τη ζωή το 1983 μετά από πτώση ελικοπτέρου όπου επέβαινε, κι ενώ αναζητούσε χώρους γυρισμάτων για αυτή την ταινία.
- Ο George Miller ήταν διστακτικός στο να συνεχίσει τη σειρά μετά τον θάνατο του φίλου του, αλλά σκέφτηκε ότι θα τον βοηθούσε για να ξεπεράσει τη θλίψη. Ζήτησε όμως τη βοήθεια του George Ogilvie, με τον οποίο είχε κάνει μαζί μια μίνι-σειρά το 1983. Ο Miller εντέλει ασχολήθηκε μονάχα με τις σκηνές δράσης.
- Το σενάριο δεν γράφτηκε ως τρίτο Μαντ Μαξ, αλλά ως μια μεταποκαλυπτική εκδοχή του Βασιλιά των Μυγών. Παρόλα αυτά, ο Miller πρότεινε να είναι ο Μαξ αυτός που βρίσκει τα παιδιά, και το σενάριο άλλαξε.
- Η Tina Turner δεν είχε κανένα πρόβλημα να ξυρίζει το κεφάλι της, ώστε να προσαρμόζεται κατάλληλα η περούκα. Το δε ατσαλένιο φόρεμα που φοράει, ζύγιζε 55 κιλά.
- Η ανεμοθύελλα του φινάλε ήταν πραγματική. Παρότι προκάλεσε προβλήματα στο γύρισμα και το συνεργείο, συμπεριλήφθηκε στην ταινία.
- Επειδή η παραγωγή χρειάζονταν 600 γουρούνια, αναγκάστηκαν απλά να τα νοικιάσουν, ώστε να μη διαταραχθεί η συγκεκριμένη αγορά.
- Η Jane Fonda ήταν στα υπόψιν για τον ρόλο της θείας.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Η Tina Turner ερμηνεύει για την ταινία τα We Don’t Need Another Hero (Thunderdome) και One of the Living, με το πρώτο να γίνεται μεγάλη επιτυχία (νούμερο 2 στις ΗΠΑ).
Κριτικός: Νίκος Ρέντζος
Έκδοση Κειμένου: 18/5/2015
Ο Άρχοντας των Μυγών συναντά τον δυστοπικό, μετα-αποκαλυπτικό κόσμο του Μαντ Μαξ στην τελευταία ταινία της κλασικής πλέον τριλογίας.
Τα γεγονότα του Beyond Thunderdome μάς πάνε δεκαπέντε χρόνια μετά το Μαντ Μαξ 2 και βρίσκουμε τον Μαξ να περιφέρεται στην έρημο, να μπλέκεται σε αγώνες ζωής ή θανάτου με έναν θηριώδη τύπο μέσα σε ένα παράξενο κλουβί, να εξορίζεται από την Τίνα Τέρνερ, να ξανα-περιπλανιέται στην έρημο και τελικά να οδηγεί μια ομάδα παιδιών ξεχασμένων από τον υπόλοιπο κόσμο, πίσω σε ό,τι έχει απομείνει από τον πολιτισμό και τις μεγάλες πόλεις. Όπως ίσως θα έχετε ήδη καταλάβει, η τρίτη ταινία του Μαντ Μαξ, έχει την περισσότερη πλοκή. Έχει αρκετούς διαλόγους, έχει χιούμορ και προσπαθεί να κάνει τον Μαξ, έστω και για λίγο, έναν πιο ανθρώπινο χαρακτήρα. Αυτός ο Μαξ είναι πιο γκιμπσον-ικός. Δεν είναι ιδιαίτερα λακωνικός, θέλει να αστειεύεται πιο συχνά και γενικά μοιάζει λίγο αλλαγμένος σε σύγκριση με τα προηγούμενα φιλμ. Αυτό είναι ίσως το σημαντικότερο στοιχείο διαφωνίας μου με το έργο. Ο Μαξ μοιάζει πολύ πιο χαλαρός εδώ, κάτι που δεν συνάδει με τον τρόπο ζωής που έχει διαλέξει και που είδαμε στα δύο προηγούμενα φιλμ.
Από κει και πέρα, το Beyond Thunderdome αποτελεί μια διαφορετική προσέγγιση, καλοδεχούμενη, στον θρύλο του Μαντ Μαξ. Το τελικό αποτέλεσμα δεν έχει τη δυναμική των προηγούμενων ταινιών, αλλά βαδίζει σε έναν διαφορετικό δρόμο και μπορείς να διακρίνεις το όραμα των δύο αυτή τη φορά σκηνοθετών, Μίλερ και Ογκίλβι. Η δράση περιορίζεται και δίνεται βάση στην ιστορία και τους χαρακτήρες, με το φιλμ να θυμίζει παραμύθι ενηλίκων, επηρεασμένο ξεκάθαρα από τον Άρχοντα των Μυγών, αλλά και από την ιστορία του Πίτερ Παν. Στις σκηνές ανάλυσης χαρακτήρων, το μεγαλύτερο κομμάτι της σκηνοθεσίας ανήκει στον Ογκίλβι, καθώς ο Μίλερ ασχολήθηκε με βαριά καρδιά με τον σχεδιασμό και την παραγωγή του φιλμ, λόγω του θανάτου του φίλου του και συμπαραγωγού των δύο προηγούμενων ταινιών, Μπάιρον Κένεντι, το 1983. Ωστόσο, ο Μίλερ έκατσε πίσω από την κάμερα για να δώσει στον Μαντ Μαξ δύο ακόμα χαρακτηριστικές σκηνές δράσης. Την τελική καταδίωξη με τρένα, αυτοκίνητα, μηχανές κι αεροπλάνα, και φυσικά την χαρακτηριστική σκηνή της μονομαχίας στον Θόλο του Κεραυνού. Αρκετά πρωτότυπη κι εμπνευσμένη σκηνή για την εποχή της, προσεκτικά σχεδιασμένη κι άψογα εκτελεσμένη, δείγμα της δεξιοτεχνίας του Μίλερ στον τομέα της δράσης.
Είναι κρίμα που ο Μίλερ δεν ασχολήθηκε ζεστά με το τρίτο φιλμ του Μαντ Μαξ. Εκτός από δεξιοτέχνης του χειρισμού της δράσης, ο Μίλερ ήταν και είναι (αν κρίνω από τις κριτικές του νέου Μαντ Μαξ) ένας σκηνοθέτης με όραμα. Η πορεία του μετά τα Μαντ Μαξ δημιουργεί ένα σωρό απορίες, αλλά δεν μπορεί αυτός ο άνθρωπος να στέρεψε έτσι απλά, δίνοντας ταινίες όπως τα δύο Happy Feet και τη δεύτερη ταινία του Babe! Ελπίζω μετά το Mad Max: Ο Δρόμος της Οργής ο Μίλερ να παραμείνει σε ένα είδος που έχει ανάγκη σκηνοθέτες όπως αυτός.
Η τελευταία ενασχόληση του Μίλερ με την τριλογία Μαντ Μαξ έγινε τριάντα χρόνια πριν και μπορεί να μην έχει την ωμή δυναμική των δύο πρώτων ταινιών, ωστόσο παραμένει μια πάρα πολύ καλή ταινία ακόμα και σήμερα. Έχει καλές ερμηνείες, με τους Γκίμπσον και Τέρνερ να ξεχωρίζουν, έχει πολύ καλό σενάριο και έχει δύο δυνατές σκηνές δράσης. Λείπει η ενέργεια που έβγαζε το Μαντ Μαξ 2 και ο «ερασιτεχνισμός» που πότιζε το πρώτο φιλμ του «τρελού» Μαξ.
Βαθμολογία: