Έρωτας Είναι…

• Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.
• Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Θετική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Den Skaldede Frisor

Ελληνικός Τίτλος: Έρωτας Είναι…

Διεθνής Τίτλος: Love Is All You Need

Κύριες Διακρίσεις

• Βραβείο πρώτου γυναικείου ρόλου (Trine Dyrholm) στα Robert, τα εθνικά βραβεία της Δανίας. Υποψήφιο σε ακόμα 6 κατηγορίες, μεταξύ αυτών και καλύτερης ταινίας.
• Βραβείο καλύτερης κωμωδίας στα Ευρωπαϊκά Βραβεία.

Παραλειπόμενα

• Στα δανέζικα η ταινία ονομάζεται “η τολμηρή κομμώτρια”.
• Ο Pierce Brosnan ήταν ο μόνος που δεν μιλούσε καθόλου δανέζικα από όλο το καστ. Οι διάλογοι του στην ταινία όμως είναι, πέραν ελάχιστων λέξεων, στα αγγλικά, ενώ όσοι συμμετείχαν στα γυρίσματα μιλούσαν επίσης αγγλικά για να μπορεί κι αυτός να καταλαβαίνει.

Μουσικά Παραλειπόμενα

• Στο σάουντρακ ακούγεται το κλασικό That’s Amore από τον Dean Martin, αλλά και σε διασκευή με τους Jonas Winge Leisner και Alice Carreri.

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

• imdb
• Wikipedia
• Rotten Tomatoes

Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος

Έκδοση Κειμένου: 29/7/2013

Δανία: έχοντας τελειώσει τη χημειοθεραπεία της με κάποιες ελπίδες ότι θα ξεπεράσει τον καρκίνο, η κομμώτρια Ίντα (Τρίνε Ντίρχολμ) επιστρέφοντας από τον γιατρό βρίσκει τον άντρα της να κάνει έρωτα με μια υπάλληλο του. Σοκαρισμένη, φεύγει μόνη της για Ιταλία ώστε να παραβρεθεί στον γάμο της κόρης της με ένα αγόρι που προέρχεται από άγγλο πατέρα και δανή μητέρα. Στο ταξίδι γνωρίζεται με τον πατέρα του γαμπρού, Φίλιπ (Πιρς Μπρόσναν), σχηματίζοντας αρχικά αρνητική εντύπωση, νομίζοντάς τον κυνικό επιχειρηματία. Στην ειδυλλιακή βίλα του συμπέθερου στο παραθαλάσσιο Αμάλφι, μαζεύονται συγγενείς και φίλοι (κι ο άπιστος σύζυγος με την ερωμένη) και ανά δύο προσπαθούν να διαχειριστούν επιθυμίες, ασυμφωνίες και συγκρούσεις.

Το όλο στόρι βήμα-βήμα είναι προβλέψιμο και χιλιοειπωμένο. Πέρα από τους χαρακτήρες της Ίντα και του Φίλιπ, οι υπόλοιποι, ιδιαίτερα οι μέλλοντες νεόνυμφοι, σκιαγραφούνται πρόχειρα, ο άπιστος σύζυγος της Ίντα καθώς και η δανή κουνιάδα του Φίλιπ (έχει χάσει τη γυναίκα του σε αυτοκινητιστικό) παραείναι απλά μηχανεύματα για να κυλήσει η πλοκή. Με αυτά τα δεδομένα (συνυπεύθυνη και η σκηνοθέτις Σουζάνε Μπίερ, αφού συνυπογράφει το σενάριο με τον Άντερς Τόμας Γιένσεν), το φιλμ εξαρχής δεν έχει τις προδιαγραφές για να γίνει κάτι ξεχωριστό. Ωστόσο, η αξιόλογη Μπίερ (Ίσως Αύριο, Μετά τον Γάμο) καταφέρνει να προσεγγίσει με ευαισθησία τους δύο ήρωες που την ενδιαφέρουν και οι Ντίρχλομ-Μπρόσναν πιάνουν έναν σωστό ερμηνευτικό τόνο, ιδιαίτερα εκείνη, και βρίσκουν μια χημεία μεταξύ τους. Ενώ κόντρα στο όλο γαϊτανάκι των δυσλειτουργικών σχέσεων, συλλαμβάνει τη μαγεία του τοπίου ολόγυρα από την έπαυλη (φωτογραφία του Μόρτεν Σέμποργκ) σαν ένα νεύμα του έρωτα, που υπογραμμίζει η διακριτική νοσταλγική μουσική σε μεσογειακούς τόνους, του Γιόχαν Σέντερκβιστ.

Εντέλει, μια συμβατική δραμεντί, δοσμένη με κάποια ευρωπαϊκή λεπτότητα που την ξεχωρίζει από τα συνήθη χολιγουντιανά προϊόντα.

Βαθμολογία: