Η Ζουλί Κολέρ έχασε τον άντρα της αμέσως μετά την τελετή του γάμου τους. Μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια αυτοκτονίας, η Ζουλί αφήνει στη μητέρα της να εννοηθεί ότι φεύγει από την πόλη, ενώ στην πραγματικότητα μένει για να δολοφονήσει τους πέντε άντρες που σκότωσαν τον αγαπημένο της σύζυγο.

Σκηνοθεσία:

Francois Truffaut

Κύριοι Ρόλοι:

Jeanne Moreau … Julie Kohler

Michel Bouquet … Coral

Jean-Claude Brialy … Corey

Charles Denner … Fergus

Claude Rich … Bliss

Michael Lonsdale … Rene Morane

Daniel Boulanger … Delvaux

Alexandra Stewart … Mlle Becker

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Francois Truffaut, Jean-Louis Richard

Παραγωγή: Marcel Berbert, Oscar Lewenstein

Μουσική: Bernard Herrmann

Φωτογραφία: Raoul Coutard

Μοντάζ: Claudine Bouche

Σκηνικά: Pierre Guffroy

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: La Mariee Etait en Noir
  • Ελληνικός Τίτλος: Η Νύφη Φορούσε Μαύρα
  • Διεθνής Τίτλος: The Bride Wore Black

Σεναριακή Πηγή

  • Μυθιστόρημα: La Mariee Etait en Noir του Cornell Woolrich.

Κύριες Διακρίσεις

  • Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα ξενόγλωσσης ταινίας.

Παραλειπόμενα

  • Φόρος τιμής του Truffaut στον Alfred Hitchcock, του οποίου μόλις είχε εκδώσει ένα βιβλίο με εκτεταμένες συνεντεύξεις. Η δε συμμετοχή του Bernard Herrmann στη μουσική είναι μια πλέον εμβληματική αναφορά στον μαιτρ του τρόμου.
  • Ο χαρακτήρας του Charles Denner, αυτοαναφερόμενος ως “ο καβαλάρης”, θα αποτελέσει για τον Truffaut την έμπνευση για τη δημιουργία του κεντρικού ήρωα στο Ο Άνδρας που Αγαπούσε τις Γυναίκες (1977). Κι εκεί ερμηνευτής του θα είναι ο Denner.
  • Παρότι ο Quentin Tarantino το είχε αρνηθεί, πολλοί εντοπίζουν εδώ την καταγωγή της Νύφης στο Kill Bill.

Κριτικός: Σοφία Γουργουλιάνη

Έκδοση Κειμένου: 10/9/2019

Αν το γαλλικό Νέο Κύμα έχει κατηγορηθεί για έναν κάποιο ελιτισμό, ο Τριφώ αναλαμβάνει εδώ να χαρίσει στο ευρύ κοινό την απήχηση που αξίζει στο ίδιο του το σινεμά. Αποδεικνύοντας εμπράκτως την αγάπη του για τον Χίτσκοκ και το αγωνιώδες θρίλερ, παραδίδει ένα -σχεδόν- ερωτικό σινεφιλικό ραβασάκι στον αμερικανό μετρ του αγωνιώδους θρίλερ.

Εδώ έχουμε να κάνουμε με τη Ζαν Μορό στον ρόλο της χήρας Τζούλι Κόλερ, σε αποστολή δολοφονίας πέντε αντρών. Αναλαμβάνοντας πρόθυμα τον ρόλο της εύθυμης χήρας, θέτει τα θέλγητρα της στην υπηρεσία της αποστολής, αποφασίζοντας να γοητεύσει τα μέλλοντα θύματα της και να τους χαρίσει αφειδώς γοητεία ως το απόλυτο προθανάτιο κύκνειο άσμα. Κι αν αναρωτιέστε αν η χήρα οδηγείται σε αναίτιες δολοφονίες ανδρών λόγω κάποιας ψυχοπάθειας ή -απλώς- ασίγαστου μίσους για το ανδρικό φύλλο, ο Τριφώ θα ξετυλίξει γρήγορα τον μίτο της  Αριάδνης-Τζούλι Κόλερ.  Η νύφη, λοιπόν, στολίστηκε πλην δεν οδηγήθηκε ποτέ στον πολυπόθητο γάμο, καθώς οι πέντε άντρες-υποψήφια θύματα δολοφόνησαν τον μέλλοντα σύζυγο.

Επιλέγοντας τη Ζαν Μορό στον ρόλο της ξανθιάς χιτσκοκικής ενζενί, ο Τριφώ χαρίζει στην κινηματογραφική ιστορία μια απόλυτα σαγηνευτική χήρα αλά γαλλικά. Η Τζούλι δεν είναι η χολιγουντιανή πρωταγωνίστρια με το σκληρό παρελθόν και τις μελοδραματικές αντιδράσεις, αλλά μια στυγνή δολοφόνος χωρίς παρελθόν, όμως με πλάνο και απόλυτο σύστημα.  Ενώ διατηρώντας τη συνήθη σκηνοθετική του χρωματική παλέτα, ο Τριφώ δεν αποποιείται τη Νουβέλ Βαγκ, αλλά κουνάει το δικό του πλασματικό χέρι σε ένα απόλυτα σινεφιλικό poke στον Άλφρεντ Χίτσκοκ.

Κι αν όμως το μήνυμα του Τριφώ στο κινηματογραφικό messenger του Χίτσκοκ παραδόθηκε, αυτό δεν σημαίνει αυτομάτως ότι διαβάστηκε και ότι δεν έμεινε μετέωρο στον λάθος φάκελο. Με λίγα λόγια, ο Τριφώ παραδίδει μια ταινία μακριά από τη συνήθη θεματολογία του, ένα ερωτικό θρίλερ βγαλμένο από ανδρικούς μισογυνικούς εφιάλτες, που όμως μοιάζει συχνά αμήχανο και θυμίζει, ενίοτε, μετάφραση από τα αγγλικά στα γαλλικά που μάλλον ολοκληρώθηκε άτεχνα.

Η Ζαν Μόρο θα είναι για πάντα μία από τις πλέον σαγηνευτικές πρωταγωνίστριες στην ιστορία της 7ης τέχνης, επιβεβαιώνοντας τα όποια στερεότυπα κυκλοφορούν ελεύθερα για τη γαλλική γοητεία. Ο Τριφώ θα διαθέτει πάντα την απόλυτη ανανεωτική ορμή του γαλλικού Νέου Κύματος. Ενώ τα ερωτικά θρίλερ θα προσφέρονται πάντα για βραδιές αποκαλόκαιρου σε θερινά σινεμά.

Δυστυχώς, όμως, εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με τον πλέον γόνιμο συνδυασμό, αλλά με μια ταινία που ως άλλος κινηματογραφικός ακροβάτης μοιάζει να δυσκολεύεται να ισορροπήσει ανάμεσα στην ηρωίδα της Νουβέλ Βαγκ και τη χολιγουντιανή παράδοση. Αν, πάραυτα, οι θερινές επανεκδόσεις και τα ερωτικά θρίλερ σας θέλγουν, ο Τριφώ υπόσχεται ένα αγωνιώδες, δροσερό σινεφιλικό δίωρο.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

12 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *