
Σκότωσε τους Γλυκά
- Killing Them Softly
- 2012
- ΗΠΑ
- Αγγλικά
- Αστυνομική, Γκανγκστερική, Θρίλερ, Μαύρη Κωμωδία, Νουάρ
- 25 Οκτωβρίου 2012
Ο Τζάκι Κόγκαν είναι ένας επαγγελματίας μπράβος που φροντίζει ορισμένοι κανόνες της μαφίας να παραμένουν σεβαστοί… απλά σκοτώνει οποιονδήποτε τους παραβιάζει. Όταν κάποιοι ληστεύουν ένα μεγάλο χαρτοπαιχτικό παιχνίδι που διεξαγόταν υπό την προστασία της μαφίας, ο Κόγκαν θα αναλάβει να τους εντοπίσει και να επαναφέρει την τάξη στην τοπική κοινωνία.
Σκηνοθεσία:
Andrew Dominik
Κύριοι Ρόλοι:
Brad Pitt … Jackie Cogan
Scoot McNairy … Frankie
Ben Mendelsohn … Russell
Richard Jenkins … ο οδηγός
James Gandolfini … Mickey
Ray Liotta … Markie Trattman
Sam Shepard … Dillon
Vincent Curatola … Johnny ‘Squirrel’ Amato
Max Casella … Barry Caprio
Slaine … Kenny Gill
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Andrew Dominik
Παραγωγή: Dede Gardner, Anthony Katagas, Brad Pitt, Paula Mae Schwartz, Steve Schwartz
Φωτογραφία: Greig Fraser
Μοντάζ: Brian A. Kates
Σκηνικά: Patricia Norris
Κοστούμια: Patricia Norris
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Killing Them Softly
- Ελληνικός Τίτλος: Σκότωσε τους Γλυκά
Σεναριακή Πηγή
- Μυθιστόρημα: Cogan’s Trade του George V. Higgins.
Κύριες Διακρίσεις
- Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Κανών.
Παραλειπόμενα
- Το μυθιστόρημα του 1974 τοποθετούνταν στη Βοστόνη. Ο Andrew Dominik αποφάσισε να το εκσυγχρονίσει, τοποθετώντας το στη Νέα Ορλεάνη και κυρίως με φόντο την οικονομική κρίση του 2008.
- Ο Dominik ζήτησε από τον Brad Pitt να αναλάβει τον κεντρικό ρόλο μέσω γραπτού μηνύματος. Μέσα σε μισή ώρα, η συμφωνία είχε κλείσει. Οι δύο τους είχαν ήδη συνεργαστεί στο Η Δολοφονία του Τζέσε Τζέιμς από τον Δειλό Ρόμπερτ Φορντ.
- Mark Ruffalo, Sam Rockwell, Javier Bardem και Zoe Saldana ήταν υποψήφιοι για διάφορους ρόλους.
- Σύμφωνα με τον Garret Dillahunt, το πρώτο μοντάζ του έργου ήταν στις 2μιση ώρες. Στην εκδοχή που βγήκε, λείπει τελείως ο ρόλος του.
- Πρώτη ταινία που βάζει σε χρήση το φιλμ 500T 5230 της Kodak.
- Η Linara Washington εμφανίζεται μόλις για ένα λεπτό, αλλά είναι ο μόνος γυναικείος ρόλος με ατάκα στην ταινία.
- Η Angelina Jolie, σύντροφος τότε του Brad Pitt, δεν παρέστη μαζί του σε καμία προωθητική εκδήλωση για το φιλμ. Κι αυτό επειδή παραγωγός ήταν ο Harvey Weinstein, ο οποίος παλιότερα την είχε παρενοχλήσει σεξουαλικά. Η ίδια τσακώθηκε με τον σύντροφο της για αυτήν του τη συνεργασία, ο οποίος ζήτησε προσωπικά από τον Weinstein να χρηματοδοτήσει την ταινία, παρότι γνώριζε το σκοτεινό παρελθόν του ήδη από την εποχή που ήταν ζευγάρι με την Gwyneth Paltrow.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Ο Marc Streitenfeld έγραψε κι ερμήνευσε για την ταινία το The Feeling in My Nuts.
Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος
Έκδοση Κειμένου: 18/8/2013
Βλέποντας τον υπόκοσμο να πιέζεται από την οικονομική ύφεση, αυτομάτως βρίσκεσαι σε ένα σύμπαν μαύρης, κατάμαυρης κωμωδίας (ο κεντρικός ήρωας δηλώνει ότι θέλει να σκοτώνει με «μαλακό, απαλό τρόπο») μεταμφιεσμένης σε σκληρό νέο-νουάρ. Η αφήγηση κινείται μέσα από μικροσυζητήσεις μεταξύ τους (η κατά Σκορσέζε καθημερινότητα των μαφιόζων), που διακόπτονται από σκηνές βίας. Κάποια στιγμή, ο ήρωας θα πει για την Αμερική «αυτή δεν είναι μια χώρα, αυτή είναι επιχείρηση». Είναι μια φράση που δεν καταπίνεται εύκολα. Ωστόσο, οι κοινωνικοί παραλληλισμοί μεταξύ μαφίας και κοινωνίας ευρύτερα, παρά κάποιες αναφορές, δεν αναλύονται, όμως διαμορφώνουν πλαίσιο για τον υποδόριο σαρκασμό. Λαμπρό όλο το καστ.
Βαθμολογία: