Δύο χρόνια αφού δολοφόνησε ζωντανά στην τηλεόραση τον Μάρεϊ Φράνκλιν, ο Άρθουρ Φλεκ, τρόφιμος ασύλου πλέον, ερωτεύεται την Λι στα μαθήματα μουσικο-θεραπείας του ιδρύματος. Καθώς οι δυο τους μοιράζονται μια κοινή ψυχοπάθεια μέσω της μουσικής, οι οπαδοί του Άρθουρ δημιουργούν κίνημα προς απελευθέρωση του.

Σκηνοθεσία:

Todd Phillips

Κύριοι Ρόλοι:

Joaquin Phoenix … Arthur Fleck/Joker

Lady Gaga … Harleen ‘Lee’ Quinzel/Harley Quinn

Catherine Keener … Maryanne Stewart

Brendan Gleeson … Jackie Sullivan

Zazie Beetz … Sophie Dumond

Harry Lawtey … Harvey Dent

Steve Coogan … Paddy Meyers

Leigh Gill … Gary Puddles

Ken Leung … Δρ Victor Liu

Jacob Lofland … Ricky Meline

Bill Smitrovich … δικαστής Herman Rothwax

Alfred Rubin Thompson … Ernie Bullock

Sharon Washington … Debra Kane

Don McManus … παραγωγός

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Todd Phillips, Scott Silver

Παραγωγή: Joseph Garner, Todd Phillips, Emma Tillinger Koskoff

Μουσική: Hildur Gudnadottir

Φωτογραφία: Lawrence Sher

Μοντάζ: Jeff Groth

Σκηνικά: Mark Friedberg

Κοστούμια: Arianne Phillips

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Joker: Folie a Deux
  • Ελληνικός Τίτλος: Joker: Τρέλα για Δύο

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Σεναριακή Πηγή

  • Χαρακτήρας κόμικςJoker των Bill Finger, Bob Kane, Jerry Robinson.
  • Χαρακτήρας κόμικς: Harley Quinn των Paul Dini, Bruce Timm.

Κύριες Διακρίσεις

  • Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Βενετίας.

Παραλειπόμενα

  • Σίκουελ του Joker (2019), χωρίς καμία επαφή με το DC Extended Universe, παρότι παραγωγή των Warner Bros. Pictures και DC Studios (πρώτο υπό το νέο μπάνερ: DC Elseworlds).
  • Πρώτο σίκουελ στην καριέρα του Joaquin Phoenix.
  • Ο Todd Phillips είχε συλλάβει την ιδέα για την πρώτη ταινία ως αυτόνομη χωρίς σίκουελ, αλλά η Warner Bros. σχεδίαζε εξαρχής τη δημιουργία ενός DC Black σύμπαντος (σε αντιστοιχία με το DC Black Label των κόμικς).
  • Πριν ολοκληρωθούν τα γυρίσματα του ορίτζιναλ, ο Joaquin Phoenix είχε πει στον σκηνοθέτη ότι δεν αισθάνονταν έτοιμος να εγκαταλείψει τον ήρωα. Και μάλιστα, ότι είχε δει σε όνειρο πως ήταν ο Τζόκερ σε σκηνή λέγοντας αστεία και τραγουδώντας, κάτι που του έδινε την ιδέα για ένα μιούζικαλ. Παρόλα αυτά, τον Αύγουστο του 2019 ο Phillips επέμενε πως το φιλμ ήταν “μία κι έξω”. Όταν όμως οι εισπράξεις ξεπέρασαν τα ένα δις δολάρια, αμφότεροι ξεκίνησαν να συζητούν την πιθανότητα του σίκουελ, και μάλιστα υπό τη μορφή ενός σόου του Μπρόντγουεϊ. Ακολούθησαν ανακοινώσεις που το συνέδεαν με το The Batman (2022) ή ένα τύπου spin-off, μέχρι που κατά τη διάρκεια της πανδημίας οριστικοποίησαν κάτι αντίστοιχο με το ζευγάρωμα Judy Garland και Fred Astaire. Πρώτα όμως ο Phoenix έριξε την ιδέα για μια θηλυκή Τζόκερ, μέχρι που Phillips και Scott Silver κατέληξαν στη Χάρλεϊ Κουίν, έχοντας κατά νου τη γνωριμία των δύο ηρώων στο Batman: The Animated Series.
  • Με το που ανακοινώθηκε η ταινία το καλοκαίρι του 2022, έγινε γνωστό πως η Lady Gaga βρίσκονταν σε συνομιλίες για τον ρόλο της Χάρλεϊ Κουίν. Η σταρ δεν άργησε να υπογράψει.
  • Ο κινηματογραφιστής Lawrence Sher δήλωσε πως επηρεάστηκε από το Μια Μέρα, Ένας Έρωτας (1981) του Francis Ford Coppola για το οπτικό κομμάτι. Οι κάμερες του ήταν ψηφιακές IMAX.
  • Γυρίζοντας η Gaga με αρκετούς κομπάρσους μια σκηνή έξω από το κεντρικό δικαστήριο της πολιτείας της Νέας Υόρκης, στην οποία γίνονταν σαματάς, έκανε πολλούς περαστικούς να νομίζουν ότι αφορούσε τη σύλληψη του Donald Trump.
  • Οι σκηνές του Arkham Asylum γυρίστηκαν σε ένα εγκαταλελειμμένο νοσοκομείο στο Έσεξ του Νιού Τζέρσεϋ.
  • Η ταινία ανοίγει με ένα καρτούν τύπου Looney Tunes, σκηνοθετημένο από τον γάλλο Sylvain Chomet (Το Τρίο της Μπελβίλ).
  • Το trailer είχε 167 εκατομμύρια θεάσεις μέσα στο πρώτο 24ωρο, σπάζοντας ρεκόρ για τη Warner Bros. (ξεπέρασε το νούμερο της Barbie).
  • Το φιλμ κόστισε 130 εκατομμύρια δολάρια περισσότερα από το πρώτο, φτάνοντας σε ένα μπάτζετ 200ων εκ. δολαρίων. Αποτέλεσε όμως και μια τρανταχτή εμπορική αποτυχία, εισπράττοντας 206,4. Οι εκτιμήσεις θέλουν τη Warner Bros. να μέτρησε ζημιές από 125 έως 200 εκ. δολάρια.

Μουσικά Παραλειπόμενα

  • Από μεριάς τραγουδιών, πρόκειται για jukebox μιούζικαλ, δηλαδή νέες εκτελέσεις παλιών κομματιών. Ανάμεσα σε αυτά: Get Happy, For Once in My Life, If My Friends Could See Me Now και That’s Life.
  • Νέο τραγούδι είναι το Folie à Deux, που έγραψε κι ερμηνεύει η Lady Gaga.

Κριτικός: Ορέστης Μαλτέζος

Έκδοση Κειμένου: 1/10/2024

Το “Joker: Τρέλα για Δύο” είναι γεμάτο προβλήματα. Ξεκινούν από το χαρακτηριστικό πως ο σκηνοθέτης Todd Phillips δρέπει τους καρπούς της ευρύτατης αποδοχής που εισήγαγε την πρωτότυπη ταινία στο κλαμπ του δισεκατομμυρίου σε εισπράξεις και αφήνει τους ηθοποιούς, την παρανοϊκή ατμόσφαιρα και τα ετερόκλητα στοιχεία να περιφέρονται ανεξέλεγκτα στην οθόνη. Με το πρώτο πεντάλεπτο να είναι αφιερωμένο σε πλάνα του Άρθουρ Φλεκ να περπατά στους διαδρόμους του ασύλου Άρκαμ, ο Phillips δίνει στους θεατές αυτό που θέλουν και είναι ενδεικτικό του πόσα λίγα πράγματα συμβαίνουν από άποψη πλοκής.

Κινητήρια δύναμη είναι για ακόμα μία φορά ο Joaquin Phoenix, που υποτάσσεται με τρομακτική σφοδρότητα στον ρόλο του Άρθουρ Φλεκ. Μπορεί η καινοτομία της ερμηνείας να έχει φύγει αλλά ο Phoenix συγκεντρώνει πάνω του την ουσία της κάθε σκηνής, είτε καθώς περιφέρεται στους διαδρόμους του Άρκαμ με το πνεύμα του τσακισμένο από τον μακροχρόνιο εγκλεισμό του, είτε επιτρέποντας στο τρομακτικά απροσδόκητο alter-ego του να ξεσαλώσει. Μπαίνοντας όμως πιο βαθιά στην ταινία πέρα από την κερδισμένη άμα τη εμφανίσει παρουσία του Phoenix, είναι δύσκολο να προσδιοριστεί η υπόθεση αυτού που παρακολουθούμε όπως και η ταξινόμησή του σε κάποιο είδος.

Έχουμε διάφορους χαρακτήρες με έντονη και ολοκληρωμένη παρουσία, όπως ο φύλακας του Brendan Gleeson και η δικηγόρος της Catherine Keener, αλλά αν τους αφαιρούσαμε από την ταινία δεν θα άλλαζε το παραμικρό. Η Lady Gaga δίνει μια σεμνή και ήπια ερμηνεία ως Χάρλεϊ Κουίν που αναμετριέται στα ίσα με τον Phoenix καθώς τονίζει τον τραχύ ρεαλισμό του ύφους αλλά δίνει την αίσθηση πως υποχρησιμοποιείται, με τους δυο τους να περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας χωριστά. Η σύνδεση των δύο αυτών χαρακτήρων αντιλαλεί την εμμονή του Τζόκερ για τη Σόφι της Zazie Beetz στην πρώτη ταινία, με τη διαφορά πως εδώ συμβαίνει εξίσου στον Τζόκερ και τη Χάρλεϊ Κουίν, μόνο που κάποιες ανατροπές σχετικά με την ίδια απλώς επικοινωνούνται παρά παρουσιάζονται και μένουμε απλώς να φανταζόμαστε τις εκφάνσεις της τρέλας που πηγάζουν από το μυαλό της.

Το ελκυστικότερο κομμάτι της ταινίας είναι το μιούζικαλ στοιχείο, και εκεί μέσα κρύβεται η ουσία που η ταινία αποτυγχάνει να καθορίσει. Οι μουσικές σκηνές διαρρηγνύουν την πραγματικότητα και παρουσιάζουν τη λάμψη και την εξωτερική αποκοπή η οποία χαρακτηρίζει το μανιακό ρομάντζο του Τζόκερ και της Χάρλεϊ. Σε συνέπεια με την τηλεοπτική πραγματικότητα του 1984, την οποία ο Άρθουρ Φλεκ κατανάλωνε για χρόνια κάθε βράδυ με τη μητέρα του, τα τραγούδια είναι ένα ποτ-πουρί επιτυχιών από παλαιότερες δεκαετίες -προσέξτε και τις αφίσες που κοσμούν τον τοίχο στον animation πρόλογο- και οι χορογραφίες βγαλμένες από τις ρουτίνες των Astaire-Rogers και τα τηλεοπτικά σόου της εποχής. Εύσημα πρέπει να δοθούν στο μοντάζ του Jeff Groth για τις αδιόρατες ραφές του στις εναλλαγές, όπως και στο soundtrack του Hildur Guonadottir, εντούτοις είναι σαφές πως και οι δύο υποτάσσονται στην επιθυμία του Phillips για την τελική ασαφή παρουσία της ταινίας του.

Η ταινία είναι πολύ πιο ήπια από τον προκάτοχό της και, δεδομένης της λανθάνουσας αποδοχής του ήρωά της από μεγάλη μερίδα του κοινού, η ηθική πυξίδα κινείται διακριτικά στο παρασκήνιο. Τα επιμέρους στοιχεία που υποδείκνυαν μια κατασκευαστική τρέλα αντάξια του πρωταγωνιστή -όπως ο animation πρόλογος- αποδεικνύονται απλά τεχνάσματα εντυπωσιασμού και ο Phillips επαφίεται υπερβολικά στην οπτική μπλοκμπαστερική ένταση, θέλοντας να κρατήσει τον θεατή με την ποσότητα των ερεθισμάτων παρά με την αφαιρετική ανάδειξη της νοητικής ψύχωσης.

Το ενδιαφέρον για τα τεκταινόμενα είναι μειωμένο, η διάρκεια υπερβολικά μεγάλη αν αναλογιστούμε τα νεκρά σημεία της πλοκής -εντούτοις η ταινία λειτουργεί σαν θέαμα-, και ενώ δημιουργείται μια σαφής όρεξη για μια τρίτη ταινία με τον Phoenix και τη Lady Gaga εκτός του περιοριστικού περιβάλλοντος του ασύλου, το φινάλε έρχεται να κόψει με φόρα οποιαδήποτε προσδοκία. Όλα αυτά είναι επιλογές που ο Phillips φαίνεται να κάνει ηθελημένα, όσο κι αν ο στόχος του παραμένει αδιόρατος. Τελικά, ένα μόνο ερώτημα δημιουργείται καθώς πέφτουν οι τίτλοι τέλους: γιατί έγιναν όλα αυτά;

Βαθμολογία:

0 κακή | 1 μέτρια | 2 ενδιαφέρουσα | 3 καλή | 4 πολύ καλή | 5 αριστούργημα

Γκαλερι φωτογραφιων

24 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

2 Σχόλια

  1. EISAI TELIOS * 15 Οκτωβρίου 2024

    *διεγράφη μέρος του σχολίου από filmy (η γνώμη σου απόλυτα σεβαστή, αλλά δεν σε έβρισε κάποιος για να απαντήσεις αναλόγως)*, pos tha ginei triti tainia afoy o joker petheni?

  2. DC Liver 14 Οκτωβρίου 2024

    Ωραίο και πρωτοτυπο με πολύ καλές ερμηνείες. Αγνοειστε τις κριτικές και δείτε με ποιον τρόπο σας βολεύει